Bu qavmning mashoyixidindur. Abu Usmon Mag‘ribiy derkim, Abu Tolibni ko‘rdum. Qushlar bila
so‘zlashur erdi. Va ham Abu Usmon debdurkim, bir safarda aning bila hamroh erdim. Yo‘lda sibo’din
xavf bo‘ldi. Men dedim: Qo‘nmay, botroq o‘tayli. Ul tavaqquf qilib qo‘ndi. Kecha men vahmdin
uyumadim, ul farog‘at bila uyudi. Tonglasi mendin so‘rdikim, nega uyumading? Dedimkim, sibo’
xavfidin. Dediki, har kim Tengridin qo‘rqsa, o‘zga hech nimadin qo‘rqmas. Ul munojotida debdurki,
ilohi, agar sening amring bo‘lmasa erdi, kimga zahra bo‘lg‘ay erdikim, buzurgvor otingni tilga mazkur
Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat
www.ziyouz.com kutubxonasi
30
qilg‘ay?