56. Abdulloh Mahdiy Bovardiy q. s.
Bu toifaning buzurglaridindur. Abu Hafs Haddod q. s. ustodidur. Abu Hafs avval Bovardqa bordi va
bu Abdulloh burun temurchi erdi, munung qoshida shogirdlik qilur erdi. Va Abdullohning olam ishin
tark qilib, bu ishga kirmagiga sabab bu erdikim, bir kun temurchilik qilur erdi va temurni ko‘rada
qizdirib erdi. Nobiynoe utub borur erdi, eshittiki, bu oyatni o‘qurkim, [o‘sha kunda Haq – sobit
(yolg‘iz) Rahmon uchun bulur]
1
. Qizig‘an temur ilgidin tushti va hol anga mutag‘ayyir bo‘lub, bexud
ilig urub, ul qizig‘ temurni ilig bila yerdin ko‘tardi. Shogird bu ishni ko‘rub, behush bo‘lib yiqildi.
Shogirdqa dedikim, sanga ne bo‘ldi? O‘z ilgida ul qizig‘an temurni ko‘rdi, dedi: chun mening sirrim
oshkor bo‘ldi, qutuldum. Do‘konni barham urdi va bu yo‘lg‘a kirdi.
Do'stlaringiz bilan baham: |