565. Shayx Hammod Dabbos r. t.
Ul Shayx Abdulqodirning mashoyixidindur. [Besavod edi, lekin unga ma’rifat va sirlar eshigi ochilib,
ulug‘ shayxlarning rahbariga aylandi]
1
. Shayx Abdulqodir yigit erdi va Shayx Hammod suhbatida
bo‘lur erdi. Bir kun g‘oyat adab bila aning qoshida o‘lturub erdi. Chun qo‘pti va chiqdi. Shayx
Hammod dediki, bu ajamiyg‘a qadamedurki, o‘z vaqtida barcha avliyoning egnida bo‘lg‘usidur. Har
oyina ma’mur bo‘lg‘ay angakim aytqayki, [shu oyoqlarim har bir Alloh valiysining bo‘ynidadir]
2
.
Barcha avliyo bo‘yun qo‘yg‘aylar. Va Shayx Hammod besh yuz yigirma beshda Ramazon oyida
olamdin o‘tubdur. Shom ulamosidan Abdulloh otlig‘ pire debdurki, ilm talabig‘a Bag‘dodqa bordim va
Ibn Saqqo mening hamrohim erdi. Va Bag‘dodning Nizomiyasida ibodatqa mashg‘ul erduk va
sulahoni ziyorat qilur erduk. Ul vaqtda Bag‘dodda azize bor erdiki, derlar erdiki, ul g‘avsdur. Va ham
derlar erdiki, har vaqt tilasa, g‘oyib bo‘lur va har vaqt tilasa, hozir bo‘lur. Pas, men va Ibn Saqqo va
Shayx Abdulqodir va ul hanuz yigit erdi, g‘avs ziyoratiga borduq. Yo‘lda Ibn Saqqo dediki, men andin
mas’ala so‘rg‘umdurki, javobin bilmagay. Men dedim: mas’ala so‘rg‘umdur, to ne degay? Shayx
Abdulqodir dediki, ma’ozalloh, andin nima so‘rg‘aymen, men borurmen va aning barakoti intizorin
tortarmen. Chun aning qoshig‘a kirduk, ani o‘rnida ko‘rmaduk. Bir zamon o‘lturduk, ko‘rdukki o‘z-
o‘rnida o‘lturubdur. Pas g‘azab bila Ibn Saqqog‘a boqib dediki, ey Ibn Saqqo, mendin mas’alae
so‘rarsenki, men ma’nosin bilmag‘aymen. Ul mas’ala budur va javobi bu: Men ham ko‘radurmenki,
kufr o‘ti sendin zabone uradur. Andin so‘ngra manga boqdi va dediki ey Abdulloh, mendin mas’alae
so‘rarsen va ko‘rarsenki, ne dermen. Ul mas’ala budur va javobi bu: Har oyina dunyo seni
qulog‘ingg‘acha bosa olg‘ayki, mening bila beadablig‘ qilding! Andin so‘ng Shayx Abdulqodirg‘a
boqdi va dediki, Xudoy va Rasulni xushnud qilding, adab jihatidinki, asrading, go‘yoki ko‘rar menki,
Bag‘dodda minbar qo‘yarsen va chiqib aytursenki [shu oyoqlarim har bir Alloh valiysining
bo‘ynidadir]
3
. Va ko‘radurmenki, vaqt avliyosi barcha bo‘yunlarin sanga past qilibdurlar, ijlolu
ikromingdin. Va hamul zamon g‘oyib bo‘ldi. Andin so‘ngra ani hargiz ko‘rmaduk. Va har ne Shayx
Abdulqodir haqida aytti, voqe’ bo‘ldi. Va Ibn Saqqo ulum takmilidin so‘ngra xalifa ani riyozatqa
Rumg‘a yubordi. Rum podshohi nasroniy ulamoni aning bila munozara buyurdi. Barchani ilzom qildi
va aning nazarida bag‘oyat ulug‘ ko‘rundi. Va aning yaxshi, chiroylig‘ qizi bor erdi. Ibn Saqqo anga
sheftavu mash’uf bo‘ldi. Rum podshohi ma’lum qilg‘ach anga dedurdiki, qizimni sanga nikoh
qilurmen, bu shart bilaki, o‘z diningdin chiqib, nasroniy bo‘lg‘aysen. Va ul qabul qildi va nasroniy
bo‘ldi. Va qizni anga berdilar. Va Ibn Saqqo g‘avs so‘zin yod qilib bildiki, anga har ne yetti, o‘zidin
yetti. Va men Damashqqa bordim. Va Nuriddin Shahid avqof ishin manga buyurdi va dunyo manga
Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat
Do'stlaringiz bilan baham: |