Microsoft Word navoiy nasoyimul-muhabbat lotin ziyouz com doc

 377. Xoja Muhammad Ma’shuq Tusiy q. t. s.
 
Oti Muhammaddur. Majonin uqalosidindur. Azim buzurgvor va sohibhol ermish. Tusda bo‘lur ermish 
va qabri ham anda-o‘qdur. Ul vaqtki, Shayx Abusaid Abulhayr Mehnadin Nishobur azimati qilibdur, 
bir kentgaki, Tus navohisida bo‘lg‘ay, yetganda bir darveshni yiboribdurki, Xoja Muhammad Ma’shuq 
Tusiydin ijozat tilagilki, oning shahr va viloyatig‘a kirolimu, yo‘qmu? Ul darvesh borg‘och, shayx 
darveshlar bila otlandi va ul darveshning keynicha Tusg‘a mutavajjeh bo‘ldilar. Ul darvesh Xoja 
xizmatig‘a yetib, risolat izhori qildi va Xoja buyurdikim, bor, aytki, kirsun! Chun bir yig‘ochqa 
yetkanda, Shayxning oti yurumadi va ilgari qadam qo‘ymadi. Chun ul darvesh xabar kelturdi. Shayx 
yaksar Xoja Muhammad Ma’shuq xizmatig‘a bordi. Ul istiqbol qilib, shayxni quchub dedi: Forig‘ 
bo‘lki, bu navbatki, munda uradurlar, bir necha kundin so‘ngra saning dargohingda chalilgusidur! Va 
bu Muhammad Ma’shuq qabopo‘sh turk erdi. Bir kun Tusning jome’ida Shayx Abu Said majlis etadur 
erdi. Ul yetib, to‘nining bir bog‘in bog‘ladi. Shayx xomush bo‘ldi va tili so‘zga uyurulmadi. Chun 
lahzae o‘tdi. Shayx dedi: Ey asr sultoni va ey vujud sarvari, to‘ning bog‘in yeshki, yetti ko‘k va yerni 
ul band bila bog‘lading! Ul bog‘ni yeshgach, Shayxg‘a takallum. yo‘li ochildi. 
 378. Amir Aliyi Abu q. t. r.
 
Ayn ul-quzot ba’zi maktubotida aning bayonidakim, g‘ayb va huzur hech nav’ bila yakson bo‘lmas, 
balki ko‘ngul bovujudi qurb ul-qulub qurb ul-abdon taqozosi ham qilur. Debdurki, Mir Ali Abu buzurg 
pire erdi. Bir muridi bor erdi, oti Muhammad Shahrobodiy. Bir kun ul muridni bozorga yubordi, bir 
nima kelturgali. Ul bozorga bordi, hamono ul nimani olur vajh hozir yo‘q erdi, filhol o‘zin sotti va Pir 
tilagan nimani olib yubordi. Chun necha kun bu savdodin o‘tti, ul kishiki, ul muridni sotqun olib erdi, 
aning qilg‘an ishiga muttale’ bo‘ldi, ani ozod qildi, to Pir qoshig‘a keldi. Amir Ali anga dedikim, ey 
javonmard, necha ming yil bizing jonimiz g‘aybda sening ofarinishing ishqida kuyar erdi, ul bas ermas 
erdiki, bu zohir firoqi ham kerak erdi, bir hafta zohir qurbi ham kerak.