581. Shayx Abu Abdulloh Muhammad b. Ibrohim Qurashiy Hoshimiy q. s.
[Oriflar imomi, soliklar rahnamosi, faxrli ahvol va zohir karomotlar sohibi]1. Ul debdurki, bir kun
Minoda erdim va suvsiz bo‘ldum, hech yerda suv topmadim. Va menda hech nima yo‘q erdiki, suv
olg‘aymen. Borur erdim, to bir choh topib, andin suv tortqaymen. Chohe toptimki, Ajam ahli anda
yig‘ilib erdilar. Alardin biriga dedimki, bir miqdor suv bu rikvaga sol! Meni urdi va iligimdin rikvani
olib tashladi. Va men shikasta xotir bordimki, rikvani olg‘aymen. Ko‘rdumki, bir bo‘rkada chuchuk
sudur. Ul sudin oldim va ichdim va rikvag‘a su to‘ldurub, ashob qoshig‘a kelturdum. Borcha andin
ichdilar. Va ul holni alarg‘a ayttim. Anda bordilar, to su olg‘aylar. Ne su toptilar va ne andin asar.
Bildimki, inoyate erkandur, ilohiy.
582. Abulhasan Ali b. Humayd Sa’idiy q. s.
Baland holot va arjumand karomot sohibi erdi. Otasi bo‘yoqchi erdi. Tilar erdiki, ul ham
sabbog‘lig‘im o‘rgangay. Anga og‘ir kelur erdiki, ul darveshlar suhbatig‘a borur erdi. Va alar tariqasin
varzish qilur erdi. Va ul ishdin qolur erdi. Bir kun otasi buyurg‘on to‘nlug‘larni bo‘yamaydur erdi.
Otasi achig‘landi. Va do‘konda tog‘oralar erdi, har birida o‘zga rang. To‘nlug‘larni borchasin bir
zarfqa soldi otasining g‘azabi ortti va dediki, ko‘rdungki, ne ish qilding? Bularning iyalari har birin
o‘zga rang buyurub erdilar. Ul ilig ul zarfqa urub barchani chiqardi va har qaysini neki buyurub erdilar,
hamul rang olib, otasi iligiga berdi. Chun otasi ul g‘arib holni ko‘rdi, ani Tengri yo‘li sulukida qo‘ydi.
Va ul sulukda martabasini derlarki, ul yerga yettiki, murid va ashobi bag‘oyat ko‘p bo‘ldi. Ammo har
kishi otiniki Lavhi Mahfuzda ko‘rmas erdi, muridliqqa qabul qilmas erdi. Va ul olti yuz o‘n ikkida
dunyodin o‘tubdur.
583. Abu Ishoq b. Zarif q. s.
Hazrat Shayx Muhyiddin Arabiy q. s. mashoyixidindur. Shayx «Futuhot»da debdur, ul buzurgroq
mashoyixdindurki, men ko‘rubmen. Ul debdurki, alarki meni tanirlar avliyoullohdurlar. Dedilar,
nechuk, yo Abo Ishoq? Dedi: aning uchunki, alar ikki holdin tashqari emaslar, yo uldurki, mening
haqqimda xayr va yaxshilik derlar, yo aning g‘ayri. Agar xayr va yaxshilik ayturlar, manga sifat
demaslar, magar ul nimakn alarg‘a sifat bo‘lmish bo‘lg‘ay. Agar alar ul sifat mahali bo‘lmag‘an
bo‘lsalar erdi, meni andoq sifat qilmag‘aylar erdi. Pas, bular mening qoshimda avliyoullohdindurlar.
Va agar mening haqqimda yomonlig‘ va shar ayturlar, alar farosatu kashf sohibidurlarki, Xudoyi taolo
alarg‘a, mening holatimg‘a ittilo’ beribdur, pas, alar ham avliyoullohdindurlar.
Do'stlaringiz bilan baham: |