www.ziyouz.com kutubxonasi
239
Xatodin xoli ermas odamizod,
Erur Haq ishda sahv etmoqdin ozod.
Chu qilduq mulkunguzg‘a mehmonliq,
Qiling siz ham tariqi mizbonliq.
Arodin murtafe’ bo‘lsun kudurat,
Kuduratsiz safo bo‘lg‘ay zarurat.
Tugatti so‘zni chun roviyi farrux,
Mihinbonu bu yanglig‘ dedi rosux:
«Kim, ulkim Xusrav aytibturki, Farhod
Emas siyratda misli odamizod.
Ne yanglig‘ degabiz bu so‘z javobin
Ki, xud ul deb eshitmish o‘z javobin.
Bizingdek yuz tuman vasf etsa yuz yil,
Deyolmas vasfining mingdin birin til.
Gado debdur, erur ul shohzoda,
Sharafda ondinu bizdin ziyoda.
Ne ilmu fanki bor olamda ahsan,
Bu ahsandurki, ul bor anda yakfan.
Aning ul gavhari volosi bordur
Ki, bu o‘kmakdin istig‘nosi bordur.
Yana bir buki debtur sarvi gulchehr,
Yeranlarg‘a agar bor ersa bemehr.
Nedin Farhod anga chun bo‘ldi oshiq,
Erur ko‘ngli aning birla muvofiq.
Bukun Farhod ul ozodavashdur
Ki, yo‘qluq bodasidin jur’akashdur.
Fano o‘ti aro andoqki xoshok,
Vujudi xirmanin pok o‘rtamish pok.
Bo‘lubtur o‘yla Haq zotida foniy
Ki, yo‘qtur anda o‘zlukning nishoni.
Bu ash’yo ichra kim bo‘lg‘ay mazohir,
Ko‘rar mazharni har yon bo‘lsa nozir.