Microsoft Word murdalar ziyouz com doc

TUTQUNLIK 
(Qotillikdan avvalroq sodir bo‘lgan voqea) 
Koshak Qo‘tosga «xushxabar» yetkazgan, so‘ng Nuriddinga hamla qilayotgan paytda 
Tengiz hibsxonada moskvalik yigit so‘roqlariga javob berayotgan edi. 
Ularning savol-javoblari dastlab samimiy suhbat tarzida boshlandi: 
— Ahvollar qalay, knyaz? — dedi yigit kulimsiragan holda. — «Knyaz» deb 
yanglishmadimmi? 
Tengiz unga duch kelishi bilan boshdan-oyoq razm solib, kimligini aniqlamoqchi bo‘ldi: 
kiyinishidagi orastalik, o‘zini kibrli tutishi, ayniqsa qarashidagi bezovtalikdan bildiki, u 
jiddiyroq idoradan. Boshliqqa qarab, mensimagan holda «siz bo‘shsiz», deb qo‘yishi 
taxminini tasdiqladi. «Suhbat»ning jiddiy bo‘lishini fahmlagan Tengiz uning 
kulimsirashiga mos jilmayish bilan javob berdi: 
— Yanglishmadingiz, knyazman. 
— Bu sizning laqabingizmi? 
— Yo‘q, bu mening martabam, men knyazlar avlodidanman. 
— Qiziq, Dog‘iston tarixida knyaz Alievlar borligini olimlar bilishmas ekan-da? 
— Men ona tomondan knyazman. Knyaz Ibrohimbekning avlodiman. 
— Shundaymi? — yigit bu yangilikdan ajablanmay, bamaylixotir ravishda sigaret 
tutatib, Tengizni ham lutfan siyladi. — Siz sanqi o‘g‘rilardan emassiz, Aliev, o‘qigan 
odamsiz. Moddiyunchilik nuqtai nazaridan qarasak, tomiringizda knyazlar qonining oqishi 
sariq chaqalik gap. Aksilmoddiyunchilik nuqtai nazaridan qarasak esa, nasli toza 
odamning pastkash o‘g‘ri bo‘lishi aqlga to‘g‘ri kelmaydi. Bu falsafaga nima deysiz? 
— Kitobdagi falsafa hayot falsafasiga to‘g‘ri kelavermaydi. Hayot qonunlarini falsafa 
vujudga keltirmagani qanchalik rost bo‘lsa, falsafani odamlar yaratgani shunchalik 
haqiqatdir. Odamlar esa adashuvchilardir. 
— Hayot qonuni yanglishmaydimi? 
— Yo‘q. «Biz olam kitobini yanglish o‘qiymizda, «u bizni aldaydir», deymiz. 
— Shundaymi? Hali ham durust ekansiz falsafaga.  
— Bu mening gapim emas, hindlarning Thakur degan yozuvchisi bo‘lgan, 
eshitganmisiz? 
— Bo‘lsa bordir. Aytingchi, knyaz, tun bilan kun o‘rnini almashtirish mumkinmi? 
Mumkin emas, a? 

---

Murdalar gapirmaydilar (qissa). Tohir Malik