Microsoft Word muminning sifatlari ziyouz com doc

 
- 17 - 
ОМИ МЎЪМИН ҲАМ АҚЛИ САЛИМ ЭГАСИДИР 
 
"Мўъмин киши жуда заковатли, қобилиятли, зийрак ва ҳушёрдир”
19
. 
Мўъмин киши жуда ақллидир, зуккодир, зийракдир. Мактаб-мадраса кўрмаса ҳам, унинг 
ақли иймон нури ила ҳар нарсага қодирдир. Айни вақтда қобилиятли, тадбирли, ўз ишининг 
устасидир. Баъзи докторларни маҳоратли, ўз ишининг мутахассиси деб мақтаганимиздек, 
мўъмин ҳам шундайдир. Фатонат - Қуръоний ва маънавий сирлардан воқиф бўлиш орқали 
яхши-ёмонни, иймонсизларнинг ақллари етмаган нарсаларни тез фаҳмлайдиган қобилият 
демакдир. Бу хислат фақат иймон аҳлига хос. Масалан, куфр аҳли ва динсизлар ақл бовар 
қилмайдиган турли хил илм, санъат ва маҳоратга эга. Аммо, афсуски, ҳақ билан ботилни 
18
“Рамуз ал-аҳодис” 231\5, Ҳазрати Абдуллоҳ ибн Масъуд разийаллоҳу анҳу ривоят қилганлар. 
19
“Рамуз ал-аҳодис” 231\14, Ҳазрати Анас ибн Молик разийаллоҳу анҳу ривоят этганлар. 

---

Мўъминнинг сифатлари. Муҳаммад Зоҳид Қўтқу 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
12
фарқлай оладиган қобилиятлари бўлмаганидан, кўра-била туриб ўз қўллари билан ясаганлари 
бут-санамларга сиғиниб, урф-одат дея қилган ботил қилмишларини англамайдилар. Улар 
роҳибларнинг сўзларига алданиб, Аллоҳга ибодат қилиш ўрнига, бутларга сиғинадилар. Бундан 
ҳам оғирроқ аҳмоқона иш бўладими? Шу боисдан мўъмин киши, ўткинчи дунёси учун эмас, 
балки абадий бўлган охирати учун меҳнат қилади. Охиратини вайрон қилиш эвазига дунёсини 
обод қилишни хоҳламайди. Бинобарин, мўъмин дунё неъматларидан ҳам маҳрум эмас. Кофир 
дунё учун қулдай меҳнат қилади, елиб-югуради. Бунинг устига охират саодатидан бенасиб 
қолади. Мўъминлар охиратларини хароб қилмаган ҳолда дунё учун ҳам тер тўкиб, уни ҳам обод 
этадилар. 
Мўъмин ҳар вақт ҳазир ва ҳушёрдир. Муаммоли, ечими қийин бўлган масала ва ишларни 
гўзал равишда ҳал қилади. Доим сергак ва тетикдир. Оқибати хунук ишлардан ўзини сақлайди 
ва узоқ юради. Ақлли, заковатли, зеҳни ўткир, ҳозиржавоб, теран фикрлилик каби хислатларга 
эгалик ҳақиқий мўъминларга хосдир. Саҳобаи киром ва тобеъин даврларида мусулмонлар на 
саноатда, на савдода, на ҳарб-аскарликда маҳоратлари баланд эди. Аммо у даврнинг энг 
мукаммал олимларига, саноатига, савдо-сотиғига ва ҳарбий кучларга эга бўлган Рум 
императорлиги билан улкан Эрон давлати ушбу мўъмин-мусулмонлар қаршисида қандай ожизу 
нотавон аҳволда қолганлари, таслим бўлганлари, юртларини ташлаб қочганлари айни 
ҳақиқатдир. 
Мўъминлар басират кўзи билан боқиб, ишларини соғлом бошқариб, ақл билан ҳаракат 
қилувчи фаҳм-фаросатли кишилардурки, ғафлат ва тузоққа тушмайдилар. Худди қуш сингари 
бир донни оғзига олиш учун атрофида душманим йўқми деб бир неча марта бошини кўтариб 
қарайди. Набиййи муҳтарам (Аллоҳ ул зотга салоту салом ёғдирсин) ҳазратлари умматларини 
огоҳлантириб: