Microsoft Word masnaviydan hikoyalar ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 

23

— U holda senga bir tilagim bor. Bag‘dod shahrida xalifa yashaydi. Undan yordam 

so‘rashing mumkin. Iqbol soxiblarining do‘stligini qozonganlar iqbolga erishadilar. 

Shuning uchun sen ham Bag‘dodga bor, u podshohni top Yaxshi, lekin men bechora, 

faqir bir sahroyiman. U buyuk sulton huzuriga qanday boraman. Buning uchun biror 

sabab kerak, sababsiz ziyorat bo‘lmaydi. 

Xotin eriga shunday nasihat berdi: 

— Ko‘zamizda tiniq yomg‘ir suvi bor. Bor molu mulkimiz ham shu. Shu ko‘zani ol, 

borib podshohlar sardorining huzuriga kir, sovg‘ani taqdim et. Aytginki: "Bizning bundan 

boshqa molu  mulkimiz yo‘q, cho‘lda bundan ham yaxshisi topilmas... Podshohimizning 

xazinalari 

bo‘lsa ham, bunday suvi yo‘q. Bunday suv kam topiladi. 

Bechora xotin Bag‘dodning o‘rtasidan suvi shirin Dajlaning oqib o‘tishini qaerdan 

bilsin, bundan bexabar o‘z  ko‘zasidagi suvni maqtardi. 

Eriga ham bu gap ma’qul keldi: 

— Kimning bundanda ortiq sovg‘asi bo‘lishi mumkin . Chindan ham bizning 

ko‘zamizdagi tiniq yomg‘ir suvi faqat podshohlarga loyiq..., dedi. 

Sahroyi ko‘zasining og‘zini mahkam bog‘ladi. Saharlab Bag'dodga yo‘lga 

tushdi..Ko‘zani sinmasin,o‘g‘rilar o‘g‘irlamasin deb kecha kunduz ko‘z qorachig‘iday 

asradi. Kunlar, haftalar o‘tib, Bag‘dodga  yetib keldi. So‘ray so‘ray xalifaning saroyini 

topdi. Eshikka suyandi. Soqchilar undan maqsadini so‘rashdi. Sahroyi: 

— Ey yuzlaridan ulug‘lik nishonasi porlagan.  Ey podshohlar sardorining axloqi bilan 

bezangan kishilar. Men g‘arib bir sahroyiman. Poddyuhdan lutf ilinjida sahrodan kedim. 

Bu sovg‘ani sultonga olib boring, podshohtan  lutf  tilaganning ehtiyojin qondiring. Bu 

totli va lazzatli suv... Ko‘zam ham chiroyli va yap-yangi... 

Xalifani  odamlari bu sof ,toza yurakli sahroyini  sovgasini jon deb qabul qilishdi. 

Sahroyi saroyning ortida shildirab oqqan Dajladan hamon bexabar edi. 

Sahroyining bir ko‘za suvi xalifaga olib borilgandan so‘ng xalifa bundan juda mamnun 

bo‘ldi, sahroyini huzuriga chorladi. Ko‘nglini oldi, yangi kiyimlar kiydirdi. so'‘ng 

odamlariga: 

— Ko‘zani oltin bilan to‘ldirib bering. Qaytayotganida uni kema bilan Dajladan olib 

o‘ting. U cho‘l yo‘lidan kelibdi. Dajla yo‘li yurtiga ancha yaqin, bu yerdan mamlakatiga 

qaytsin..., deya amr berdi. 

Sahroyi kemaga chiqqach, Dajlani ko‘rib lol qoldi. 

Asl hayrati esa suvi mo‘l ko‘l Dajla daryosi bo‘la turib, xalifaning cho‘l suvidan 

yig‘ilgan bir ko‘za suvni qabul qilgani bo‘ldi. 

Va Allohga shukrlar qildi...