|
www.ziyouz.com кутубхонаси
16
Haq taolo payg‘ambarlikni u bilan yakunladi — xatm etdi. - Mo‘jiza, xushxulqlilik va
futuvvatni ham u bilan oxiriga yetkazdi. Da’vatini xoslar va avomga buyurdi, o‘z
ne’matini u bilan tugatdi. Kofirlarga azob ichra muxlat berdi, uning zamonida.
Uning hashamati panohida qolgan payg‘ambarlar ummatiga ham yashash imkonini
berdi. Tun yarmida uni me’roj sari yo‘lga boshladi, kullning sirini u bilan yashirin
yubordi. Izzat va sharaf ichra ikki qibla edi, uning soyasiz soyasi. Haq taolo unga eng
ulug‘ kitob yubordi, ham kullning kullini hisobsiz topdi. Payg‘ambarlar ehtiromi uning
me’rojida. Muhammad ularga peshvou sarvar. U ummatlari orasidagi olimlar bamisoli
nabiylarday. Uning ishlarining ehtiromu e’tirofi Tavrot va Injilda tilga olingan. Tosh
undan yuksalish qadrini topdi, u yaminalloh - Allohning o‘ng tomoni ramziy xil’atini
topdi. Hurmati yuzasidan uning tuprog‘i qiblaga aylandi. Ummatida masxu nasx yo‘q.
Uning tufayli butlar yiqildi, uning ummati ummatlarning eng yaxshisi.
Qurg‘oqchilik yilida qurigan quduq u tufayli zilol suvga to‘ldi, oy uning barmog‘idan
yorildi, quyosh uning farmonidan tashqari emas. Uning yelkalari orasida paig‘ambarlik
muhri quyoshday porlab turibdi. Ka’ba u tufayli Baytulloh sharafini topti - unga yo‘l
topgan kishilar omonlik topti. Jabrail uning qo‘lidan xirqa kiydi va jubba libosida oshkora
bo‘ldi. Tuproq uning zamonida kuch topdi -ham masjid bo‘ddi va Tur tog‘i izzatini
qozondi. Har bir zarraning siri unga ayon edi, savodu daftar o‘qimay barcha narsalar
mohiyatini bildi. Haq tili uning tili bo‘lgach, bas, zamonasining eng yaxshisi (a’losi) udir.
Oxirgi nafasigacha, uning shavqi - istagi Allohdan savol qilardi. Sirlar - roz dengizida
qalbi bexud bo‘lgach, uning to‘lqini namozda sel bo‘lib oqardi. Uning qalbi tubsiz dengiz
bo‘lganidan, bu chuqur dengiz ko‘p to‘lqinlangach, ey Bilol, azon ayt, toki bu tang
xayoldan chiqayin, deb aytardi.
Bunday holdan holga ko‘chishlarda agar aqlni ishlatsang, yuz jondan bir jon
qolmagay. Uning xilvatida aqlga yo‘l yo‘q, ilm ham bu voqeadan ogohbo‘lolmaydi.
Xilvatda u Halil (Ibrohim) bilan bazm quradi, agar o‘tda kuysa, Jabrail ham unga
yaqinlasholmaydi. Jonining Simurg‘i oshkoro bo‘lgach, Muso dahshatdan musichaga
o‘xshab kichrayib qoladi. Muso ul janob (Muhammad mustafo)ning bisotiga (doirasiga)
kirdi (Me’roj vaqtida hazrat Musoning ul zotga tazim qilganiga ishora).
Zul-jalol sha’mining me’rojida Bilol kovushlarining ovozini eshitardi, Imron o‘g‘li Muso
agarchi shoh bo‘lsa ham, ammo sajdagohga kovushlari bilan borishiga unga ruxsat yo‘q
edi. Bu inoyatni ko‘rki, uning mansab-darajasini Haq Uning dargohi xizmatkoriga nasib
etdi. Uning chokari — xizmat-koriga o‘z dargohini ochdi, kovush bilan o‘z huzuriga
kirishga ruxsat berdi. Muso bu martabani ko‘rgach, uning xizmatkorida bunday qadru
qimmat, yaqinlikni ko‘rgach, dedi: Yo Rab, meni uning ummatidan qilgin, uning himmati
himoyasiga kirgiz meni!
Garchi Muso bu hojatni tilagan bo‘lsada, ammo bunday oliy maqom Isoga nasib
bo‘ldi. Ko‘nglida bu xilvatni (osmonni) tark etib, xalqni Muhammad diniga da’vat qilish
fikri paydo bo‘ldi. To‘rtinchi osmondan yerga tushish, Muhammad oyog‘i ostidagi
tuproqqa yuzini qo‘yib, jonini unga bag‘ishlashga chog‘landi*. Nomi ulug‘ Maseho
Muhammadning xabarchisi bo‘ldi, shuning uchun uni Alloh Mubashshar deb nomladi.
Agar birov: «Shunday bir odam bo‘lsaki, u bu jahondan ketib, yana qaytib kelsa,
bizning mushkillarimizni bir-bir hal etsa, toki dilimizda hech shak qolmasaydi» deydigan
bo‘lsa, (bilgilki), bu olamda Muhammaddan boshqa hech bir boshqa zot qaytib kelmadi.
Hech kim u kabi qalban ko‘radigan tug‘ilmadi, u kabi donolik darajasiga yetmadi. U -
sultondir, boshqalar u tufayli (yaratilgan), u - shahanshoh, boshqalar esa uning raiyati.
Bamisli «laamrak» boshiga toj bo‘ldi, xalq uning eshigi yo‘lida tuproq bo‘ldi. Uning
sochining hididan jahon mushk hidiga to‘ldi, dengiz uning ishtayoqida chanqadi
(qirg‘oqlarga bosh urdi). Uning diydoriga tashna bo‘lmagan kim bor? Tosh-
Mantiqut-tayr (nasriy bayon). Farididdin Attor
Do'stlaringiz bilan baham: |
