Microsoft Word mahtumquli ziyouz com doc

UL UY ICHRA TO QIYOMAT YOTARSAN 
 
Kelgan ketar, qo‘ngan ko‘char, odamzod, 
Yurgil, sen ham bir manzilga yetarsan. 
Bebaqoda xushdur, qolsa yaxshi ot, 
Bu dunyoga kelmish bo‘lsang, o‘tarsan. 
 
G’ofil odam yodga solsa o‘z aslin, 
Falak qo‘ymish ajal otli masalin, 
Kelgan ketsa, ekkan yig‘sa hosilin, 
O’rta yerda sen ne ishlar tutarsan?! 
 
Jafo qilma, koyitmagin bu joning, 
Sarrishtasi hech tuttirmas jahonning, 
Talpingancha dardi ortar dunyoning, 
Qadam qo‘ysang, gavdang birlan botarsan. 
 
Jo‘shqin keldi, haddin o‘tdi, so‘z ochdi, 
Bu yo‘llardan to‘g‘ri borgan tuz oshdi. 
Behuda emasdir umring guzashti, 
Har shashtingga bir kuningni sotarsan. 
 
Tuzoq turar, ol kumoshing, siym-zaring, 
Guzargohin tutib turmish bu yering, 
Garm aylading, falak, sen bu bozoring, 
Ma’lumdirki, bu savdoda yutarsan. 
 
Mag‘rur bo‘lib bu to‘rt kungi tirlikka, 
Abad qolma qiyomat kun xorlikka, 
Inonmagil bu dunyo deb borliqqa, 
"Bor-bor" deya yo‘q bo‘larsan, yitarsan. 
 
Maxtumquli, boshingda yuz o‘y bordir, 
Ayri manzil, ayri maskan, joy bordir, 
Lahad degan tor, to‘shaksiz uy bordir, 
Ul uy ichra to qiyomat yotarsan.