Microsoft Word kr vijdon azobi ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
62
ЙОШ ЭДИМ, ТEЗ АЛДАНДИМ... 
Ўтган ой қамоқдан чиқдим. ташқарига чиқишим билан мастдай чайқалиб кетдим... . 
Дўстларга учрадим. Баъзилари танимади. Ўн беш йилда танимайдиган даражада ўзгарибмиз... 
Эҳ, дарёдек оқин, телба кунларим...
Косиб дўстимга учрадим. Бир ёш йигит келди. Оёқ кийими тузатди. Қўлидаги журнални 
унутиб қолдирибди. Уни ўқий бошладим. Аёл дарди. Ҳайратлар ила ўқишни давом эттирдим. 
"Мактуб"журналини бошидан оҳиригача ўқидим. Сабоқ берувчи журнал. Ўн мавзуни билиб 
олдим. Содда, туҳсунарли. Телиефон репартажи ҳақида ўқиб бу ҳам менга маъқул бўлди. Сизга 
лоф бўлмасин-у, журнални ҳаммасини кўчириб ёзиб чиқдим. "Виждон азоби"га келганимда, 
аслида виждон азобини ёзиши лозим бўлган киҳси менман-ку. Виждон азобим ёшларга сабоқ 
бўлгудек...
Сўзни қандай бошлашни билмаяпман...
Ҳали 15ёшда эдим. Мени ўзига ром этган, номигагина, фақат сўзда Исломий бўлган 
уюшмага аъзо бўлдим. Бу таҳскилт мен ва биродаримга ҳундай нафрат юқтирардики, кин ва 
нафратдан девор бпўлиб қолардик. Кимга кин сақлаб, кимга нафрат туярдик? Билсангиз, фақат 
ва фақат мусулмонларга! Бир раҳбаримиз бор эди. Барча мусулмонлар, уларнинг гуруҳлари 
ҳоин, Исломни афсона каби сўзлар билан айблар, биз эса унга иҳонардик. Онгимизни заҳарлаб, 
гўё сеҳрлаб қўйгандики, унинг ҳато қилиҳси мумкинлигини ҳаёлимизга ҳам келтиролмасдик. 
Доҳийимиз эди у. Нафратимиз ундан бошқаларга қратилагн эди. Аввало унинг ўзи бормиди? 
Бамисоли у жаҳон ҳокими эди. Шундай Аллоҳниг дўсти, Аллоҳнинг аскари бўлаурми? 
Душманлик қилишини эса мусулмонлардан бошламоқда эди. "Бунинг қайси динда ўрни бор", - 
дедим бир куни дўстимга. "Сен қўлингни тоза тут. Ким бизнинг устозимиздек бўла олади? 
Албатта дунёда ндан буюкроқ бошқа банда йўқ"-деди дўстим. Алдангандим. Унинг сўзларига 
Қуръон оятларига қарагандек қарардим. Лекин бирор марта ҳам:"Қуръон оятлари билан 
Усрознинг сўзларида фақр борку", - деёлмадим. Фақат мен эмас, ҳаммаиз шу таҳлитда эдик. 
Устозимиз нега Исломга ҳизмат қилганларни ёмонлайди? Нега Ислом душманларига нисбатан 
бизда нафрат уйғотмайди? нега аксинча?
Буларни англамасдан Исломга зид кетаётган эдик.
Бир куни Истамбулдан келган бир Имом Ҳатиб бизнинг устозимизни ёмонлабди. Эшитдик. 
Устозимиз бизга:"Бориб уни қўл оёғини синдиринг!"-деди. Биз бешта тебгқур Истанбул йўлига 
тушдик. Ўша зотни топдик. "Сенми, бизни устозни ёмонлайдиган? "дедик. У эса:"Биродарлар, 
сизнинг устозингиз ё бузуқ ё телба. Унинг ҳатоларини кўрмаяпсиз. Аллоҳ сизга бундай руҳсат 
бергаби йўқ. Ақлингизни йиғинг". деди. Бешовимиз унга ташландик. Ўзимизни йўқотгандик... У 
эса қонга ботганича ўлиб қолганди...
Бизни тутиб олиб қийнашди. Шундай азоблашдики, бунақаси киноларда ҳам бўлмайди. 
Шерикларим сукут сақлашди. Мен эса Устозимизни исмини айтиб бердим. Уни ҳам, бутун 
ташкилот аъзоларини ҳам тутиб келтиришди. У ҳаммасини тан олди. Истанбулда судимиз 
давом этди. Бир неча ойлардан сўнг, дунёнинг энг улуғи деб ўйлаганимиз билан бирга битта 
камерада ётдик. Унга бўлган ҳурматимиз кун сайин йўқолиб, сусайиб борарди. Ҳаммамизнинг 
ҳаётимизни маҳв этган киҳсини, ўша куни руҳий ҳаста бўлгнини англадик. Таназзулга учраб 
йиғладик. Энг каттамиз Жамол миямизни қоқиб, қўлимизга берарди:"Қуръонга кўра 
биродарлик нима, деган саволни кўндаланг қўймай, ҳою ҳавасга берилган бу ҳасадчи руҳий 
ҳастани ўзимизга йўлбошчи қилиб, бир бегуноҳни ўлимига сабабчи бўлдик", -дерди. Ёшликнинг 
ҳавфли даврида эдим. Энди бир умр мени виждон азоби тарк қилмайди. Энди бир умр 
қийналаман... .
Мана, ўн беш йил ётиб чиқдим. Ҳозирги ёшлар билимлироқ эканлигини кўрдим. Бизлардек 

---

Виждон азоби. Амина Шанликўғли