Microsoft Word ihyo tavba ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 

10

quvvat bo‘lib, ularni doimo olg‘a boshlagan ruh endi yakkalanib, zo‘rg‘a sudralib, a’zolardan ortda 

qolyapti, ulardan ayrilyapti. 

Kimdaki iymon bo‘lib, amal bo‘lmasa, o‘tkinchi shamollar uni qulatishi tayin. Toki iymon daraxti 

shakshubhadan holi bo‘lgan mo‘min qalbga ildiz otib, novdayu shoxlarini amal ichra yoymas ekan, bu 

daraxt o‘lim farishtasi kelgan paytda esuvchi dahshatli shamollarga dosh berolmaydi. Qanday yomon 

xotima! Lekin kunlariyu tunlari, soatlariyu daqiqalari Allohga toat bilan sug‘orilgan iymonning xotimasi 

naqadar go‘zal! U har qanday holatda mustahkam va sobitdir! 

Bir osiy Allohning toatida bo‘lgan mute’ kishiga: "Men ham senga o‘xshagan mo‘minman", - dedi. 

Uning bu gapi qovoqning sanobar daraxtiga aytgan so‘zlarini eslatadi: 

— Men ham daraxtman, sen ham daraxtsan. Sanobar daraxti unga shunday javob qildi: 

 Ildiz neligidan g‘ofilsan. Hali kuz shamoli essin, zaif ildizlaring yerdan uziladi, barglaring to‘kilib, 

o‘zingni qanday aldaganing ochilib qoladi: 

Hali to‘zon tinsin, ko‘rasan beshak, 

Mingan ulovingni — otmi yo eshak? (She’rlarni Fozil Zohid o‘zbekchalashtirgan)

 

Bu savolning javobi oxirgi nafaslarda ayon bo‘ladi. 

Jonchiqar holatning dahshatlarini eslaganda, Allohni tanigan kishilarning qalbi qo‘rqinchdan 

yorilay deydi. Zero, oxirgi nafasda sobit bo‘lish kamdankam insonlarga nasmb etadi. 

Osiy kishi gunohlari tufayli do‘zaxda abadiy qolishdan qo‘rqmaydi. Chunki u tanijoni sog‘lom 

bo‘lgani uchun o‘limni eslamamdi. Zararli, hohish-istaklarga mukkasidan ketadi. Sog‘lom odam betob 

bo‘lib qolishdan qo‘rqadi. Betob bo‘lgach, o‘limdan qo‘rqadi, deyishadi. Osim kishi ham jon halqumga 

kelgach, so‘nggi nafasning dahshatidan qo‘rquvga tushadi, o‘sha dahshatni boshidan kechiradi. Ana 

endi do‘zaxda abadiy yonish unga vojib bo‘ladi. (Alloh asrasin) 

Zararli oziqlar badanga qanday ta’sir etsa, gunohlar ham iymonga shunday ta’sir qiladi. Doimiy 

ravishda ichkarida to‘planib qolayotgan zararli oziklar kishi sezmagan holda uning mizojini 

o‘zgartiradi, hatto uni buzishgacha olib boradi. Natijada kishi daf’atan dardga chalinadi, daf’atan 

o‘ladi. 

Gunohlarning iymonga ta’siri ham shu yo‘sinda boshlanib, shu yo‘sinda yakun topadi. Demak, 

bu o‘tkinchi dunyoda o‘limdan qo‘rquvchi kishiga darhol va har qanday holatda zararli oziklardan 

tiyilmoq vojib. Abadiy halokatdan qo‘rquvchi kishiga esa gunohlardan tiyilishning vojibligi yana bir 

hissa ko‘proqdir. 

Dinning zahari — gunoh. Kimki uni sodir etsa, fursat borida bu qilmishidan qaytmog‘i vojib. Bu 

fursat umrdir. Fursat boy berilsa, umr zoe’ bo‘ladi. Gunoh zaharidan, umrning zoe’ bo‘lishidanda 

xavflirog‘i va alamlirog‘i muqim ne’mat va bugok mulkka to‘la boqiy oxiratni boy berish, so‘ngra 

jahannam olovida yonish, doimiy azobga giriftor bo‘lishdir. Bu dunyodagi umrlarning bir qanchasini 

jamlaganda ham oxiratdagi azob muddatining mingdan biricha bo‘lolmaydi. Negaki, u azobning 

muddati cheksiz, tuganmas. 

Bas, gunohlar zahari iymon ruhini zaharlamasidan avval tavbaga shoshilmoq zarur. Aks holda 

ish  tabiblarga, ularning ixtiyoriga o‘tadi. Bundan so‘ng himoya naf bermaydi, nasihatgo‘ylarning 

nasihati najot bo‘lolmaydi, voizlarning va’zi befoyda. Endi uning halokatga mahkumlar jumlasidan 

ekaniga shubha qolmaydi va Alloh taoloning ushbu so‘zidagi umumiy hukm unga ham tegshli bo‘ladi: