Microsoft Word hadicha ziyouz com doc

 
13-FASL. UYLANISH
Х
adichaning hovlisida to’yga tayyorgarlik boshlandi. Shuningdek, Bani Hoshim qavmida 
ham tayyorgarlik ketardi. Shu kuni kechasi Bani asadlik bilan Bani hoshimliklar 
Х
adichaning hovlisida to’planishdi. 
Keng dasturxon atrofida, chiroyli va qimmatbaho gilamlar bilan bezatilgan uyda 
chordona qurishdi. Keksalar taqdir bitigi haqida gaplashishardi. Bosiqlik, vazminlik bilan 
bu hikmat haqida o’z fikrlarini aytishardi. Dasturxonda oltin kosalarda turli taomlar 

---

Ilk iymon keltirgan ayol – Hadicha binti Xolid. Abdussalom Ashriy 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
17
turardi. Ularning orasida yuzidan nur taratib Muhammad o’tirardi. Amakisi Abu 
Т
olib esa 
tabriklarni qabul qilardi. 
Х
adichaning amakisi ham mehmonlarga xizmat ko’rsatar edi.
Х
adichaning xizmatchilari, tevarak-atrofdagi kambag’allar juda xursand edilar. Ular 
maza qilib taom va mevalardan bahramand bo’lishdi. Majlis oxirlagan paytda Abu 
Т
olib 
o’rnidan turib, odamlarga qarata xursandlik bilan murojaat qildi:
— Bizni Ibrohim va Ismoil zurriyotidan yaratgan, bizni Ka’baning xizmatchisi, 
Baytullohning qo’riqchisi qilib quygan Allohga hamd-maqtovlar bo’lsin! Ey Quraysh ahli! 
Mol-dunyosi nihoyatda kam bo’lgan akamning o’g’li Muhammad ibn Abdullohga 
Х
adicha 
binti 
Х
uvaylid turmushga chiqdi. Mol-davlat o’tkinchi narsadir. Muhammad aqlli, dono 
yigit, odam uchun eng katta boylik shu...
Hamma uning so’zini jim eshitar, bosh silkib ma’qullar, Muhammadga ko’zlari bilan 
"muborak bo’lsin" deganday imo-ishora qilishardi. Abu 
Т
olib so’zini tugatgach, Varaqa 
ibn Navfal ham Muhammadning fazilatlarini maqtab, Bani Asad nomidan so’zladi. Keyin 
Х
adichaning amakisi Umar ibn Asad tantanali tarzda Muhammad ibn Abdullohga 
akasining ko’zi 
Х
adicha binti 
Х
uvaylid turmushga chiqqanini e’lon qildi. 
Т
o’y nihoyasiga 
yetgach, makkalik erkak-ayollar uylariga tarqalishdi. Muhammad 
Х
adichaning hovlisiga 
ko’chib o’tdi. 
Х
adichaning tijorat ishlariga yaqindan yordam bera boshladi. 
Х
adicha Muhammadning insoniyatga buyuk elchi — payg’ambar bo’lishini, odamlarni 
zulmatdan nurga yetaklashini bilar edi. Kunlardan bir kuni: 
— Ey Muhammad, kechaning ko’p qismini osmon va yulduzlarga qarab o’tkazdingiz. 
Qurayshliklar uyg’onadigan paytgacha bedor bo’ldingiz. Buning sababi nima? — deb 
suradi. 
— Inson tafakkur etishi, bilganlariga amal qilishi lozim. 
Т
avfik, Allohdandir, — javob qildi 
muloyimlik ila, yuzidan nur yog’ilib. 
Х
adicha tabassum bilan:
— Allohga shukr, bizning boyligimiz ko’p, — dedi.
— Ey 
Х
adicha, — dedi Muhammad, — men mol-dunyoni emas, amal qilishni xohlayman!