Microsoft Word hadicha ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
33
— 
Х
adichaning qavmi Muhammadning qavmi bilan birgadir. Ularning xozircha islomga 
kirmay turgani sizlarni aldab qo’ymasin. Uning singlisi, xolasi va uning o’g’lini 
ko’rmayapsizlarmi? Ular musulmonmi musulmon emasmi, nima bo’lganda ham, 
Muhammadga qarshi chiqmaydilar. 
Х
adichaning hovlisidan qadamlari uzilmaydi. Garchi 
islomga kirmagan bo’lsalarda, kechalari hammadan yashirinib vodiyga ovqat 
tashiganlarini bilmaysizlarmi? Ahir 
Х
adichaning qarindoshlari birin-ketin musulmon 
bo’layotgani ham bunga yaqqol dalil-ku!" Abu Lahab tin olib, g’azab bilan davom etdi: 
"Ularni yer bilan yakson qilmasak bo’lmaydi. Ishni 
Х
adichadan boshlaymiz. Undan keyin 
ishimiz oson ko’chadi". 
"Abu 
Т
olibdan boshlasak-chi", dedi biri. 
“Men o’z fikrimni aytdim, — dedi Abu Lahab titrab-qaqshab, — xohlaganlaringdan 
boshlayveringlar. Bu o’ta jiddiy ish. G’aflatda qolmanglar. Bir kun kechiksangiz, bir yillik 
ziyon ko’rasiz. Ishni paysalga solsak, Muhammad quvvatlanib, keyin bizni mag’lub 
etadi”. 
O’zaro kelishib, ishni Abu 
Т
olibdan boshlaydigan bo’lishdi. Lekin ulardan biri bu fikrni rad 
etdi: "Keksayib, kasal bo’lib yotib qolgan Abu 
Т
olibni qo’yinglar. U qattiq og’rib yotibdi. 
Х
ohlasa ham Muhammadga yordam berolmaydi". 
Bu fikrni hammasi jo’yali topishdi. Abu 
Т
olib ota-bobolarining dinida qolganidan g’urur 
tuyishdi. So’ng Abu 
Т
olibning huzuriga borib, maqsadlarini bayon qilishdi. Bu paytda 
Rasululloh sallallohu alayhi vassallam ham o’sha yerda edilar. Ularning ko’zlarida 
yomonlik, ovozlarida dushmanlik zohir edi. Rasululloh sallallohu alayhi vassallam 
uylariga borib, sukutga toldilar. 
"Ey Rasululloh, nimaga hafasiz? Ko’nglingizni nima ranjitdi?" deya so’radi 
Х
adicha 
onamiz. 
"Ey 
Х
adicha, amakim Abu 
Т
olibning vafoti yaqinlashdi. 
Kofirlar esa uning o’limini kutmoqdalar. Meni hafa qilayotgan narsa mana shu..." dedilar 
Payg’ambarimiz ma’yuslik bilan. Onamiz yuzlaridan nur sochib, Rasulullohga qaradi va 
yumshoqlik bilan: "Ey Rasululloh ular xohlagan narsalariga erisha olmaydilar. Albatta, 
Alloh biz bilan birgadir. Botil hech qachon haqdan g’olib bo’la olmaydi. Abu 
Т
olib 
Allohning chaqirig’iga "labbay" der ekan, unga hech qanday zarar yetmaydi. Axir, Abu 
Т
olibning Parvardigori ulardan ko’ra quvvatlidir", dedilar. 
Rasululloh bu so’zlardan taskin topib, hafaliklari tarqaldi. 
Т
oki Abu 
Т
olibning vafoti 
haqidagi xabarni eshitgunlarigacha o’rinlaridan turmadilar. Bu xabarni eshitib, 
ul zotning yuzlari o’zgardi. Qo’rg’onidan ulkan bir ustunning qulaganini his qildilar. 
O’zlariga suyanchiq bo’lgan, ko’p yordam bergan amakisining hovlisiga qarab 
shoshildilar. "Ey 
Х
adicha, endi yonimda sendan boshqa hech kim qolmadi", dedilar. 
Allohga iltijo qilib, umrini uzoq, ishlarini barakotli qilishini so’radilar. 
Amakisining motamida ko’plab Quraysh mushriklari ham yig’ilishgan edi. Qalblaridagi 
husumat shundoqqina yuz-ko’zlarida aks etib turardi. Ular azada emas, go’yo to’yda 
ishtirok etayotganday hursand edilar. Ya’ni: "Ey Muhammad, mana, suyanchig’ing Abu 
Т
olib o’ldi. Endi 
Х
adichadan boshqa tarafdoring qolmadi. Uni ham tezda yo’q qilamiz. 

---

Ilk iymon keltirgan ayol – Hadicha binti Xolid. Abdussalom Ashriy