Microsoft Word dunyoning ishlari ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
67
Mayli, sazasi o‘lmasin deb sartaroshning sovg‘asini oldim. 
Ichkariga kirib qiyiqchani ochsam, ustiga ko‘k piyoz sepilgan moshkichiri. Insof bilan 
aytganda qoyilmaqom qilib pishiribdi. Uch-to‘rt qoshiq olgan ham edimki, oyim kirib 
qoldi. 
— Nima bu? — dedi hayron bo‘lib. 
Iljaydim. 
— Pora! 
Onam yonimdagi stulga o‘tirib qoldi. 
— Nima? 
Kulib yubordim. 
— Pora! Naim sartarosh pora obkepti. 
Oyim goh menga, goh «garimdori» nusxali kosaga qarab birdan rangi o‘chdi. 
— Endi shu hunarni o‘rgandingmi? — dedi rostakamiga ranjib. — Adang senga pora 
yeyishni o‘rgatgan emasdilar shekilli. 
Qarasam oyim chindan ham xafa bo‘ladigan. Ishtaham bo‘g‘ildi. Kosani nari surdim. 
Oyim jirkangandek, qiyiqchani ikki barmog‘i orasida qisib ushladi-da, ayvonga opchiqib 
tashladi. O‘sha yoqdan allanima deb o‘ziga-o‘zi gapirgani eshitildi... Biroq Naim 
sartaroshning porasi bari bir zimmamda turibdi. U haliyam kosasini olib ketgani yo‘q. 
Shunga qaramay, eshitishimcha, endi choyxonada Olim paravoz undoq, Hakim naynov 
bundoq, menam persanalniy pensiya olishim kerak, degan gaplarni aytmaydigan 
bo‘libdi.