Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
76
qilmoqchimen. Men hozir uning saroyida xizmatdamen. Shershohdan Mal Devaga maxfiy 
maktub kelganidan aniq xabarim bor. Roja Mal Deva Shershoh bilan yovlashishni 
istamaydir, bir ish qilib, uning ko‘nglini olish va o‘z hokimiyatini saqlab qolish 
harakatida. Shershoh Mal Devaga odam yuborib: «Agar Humoyunni tutib bersangiz, 
ko‘nglingizdagi ishni qilay, Alvarni ham, Nairni ham ixtiyoringizga beray», deb shart 
qo‘ygan. Mal Deva bu shartni qabul qilgan. Siz bilan ittifoq tuzgani makr-u hiyla, xolos. 
Zinhor Mal Devaning viloyatiga qadam bosmang. Agar u sizga yo‘l ko‘rsatuvchilar 
yuborgan bo‘lsa, taftish qilib ko‘ring. Sizni tutib keltirish uchun maxfiy odamlar 
tayinlaganidan xabardormen. 
Sizga e’tiqodim zo‘rligidan bu maktubni yozdim, ammo nechog‘lik xatarli ishga jazm 
qilganim o‘zingizga ma’lumdir, shu bois bu maktubni shayx Asadulloga qaytaring, toki 
yondirib tashlasin. 
Muxlisingiz mulla Surx» 
Humoyun xurosonlik tojiklardan bo‘lgan mulla Surxni yaxshi bilardi. Onasi Mohim 
begimga uning qarindoshligi bor edi. Naqd o‘limdan qutqargan sadoqatli mulla Surxga 
dil-dildan minnatdorchilik sezdi. Lekin endi qayoqqa borsin?! 
Shayx Asadullo ta’zim bilan xatni qaytarib oldida, qo‘ynidan chaqmoq, pilta chiqardi. 
Issiq qumtepa oldida pilta tez yondi. Humoyun yonib kul bo‘layotgan maktub bilan birga 
roja Mal Devaga bo‘lgan ishonchidan va soya-salqin joylarga yetish umididan ham 
ajraldi. 
— Bizga qilgan yaxshiligingiz xudodan qaytsin, janob Asadullo, endi shu xizmatni oxiriga 
yetkazing. roja Mal Deva bizga rohbin* qilib yuborgan josuslarni tutishga yordam bering. 
— Ammo ular meni ko‘rmasligi kerak. 
— Bo‘lmasa nomlarini ayting. 
— Biri Jobir. Ikkinchisi rojputlardan. Oti esimda yo‘q. 
Shayx Asadullo cho‘k tushib turgan tuyasiga mindi-yu, uni o‘rnidan turg‘azdi: 
— Xayr, hazratim, xudo hofiz! — deganicha kelgan tomoniga qaytib ketdi. 
Humoyun otini qistab haydab Turdibekka yetib oldi, uni chetga chaqirib, voqeani sekin 
aytib berdi. Turdibekning rang-quti o‘chdi-yu: 
— Mal Deva yuborgan rohbinlarni hoziroq tuttirgaymen! — dedi va oldinga qarab ot 
choptirib ketdi. 
Ayollar va ularni qo‘riqlab yurgan navkarlar orqaroqda edi. Turdibek ikkita rohbinni 
to‘rtta navkarga tuttirib Humoyunning oldiga olib kelgun-cha Hamida bonu va uning 
yonidagi otliq ayollar ham yaqinlashib qolishdi. Humoyun otda turib rohbinlarni so‘roq 
qilayotganda Jobir degani o‘zining josusligi fosh bo‘lganini, o‘limga hukm qilinishi 
aniqligini sezdi shekilli, ikki qo‘lidan beparvoroq ushlab turgan navkarlarni itarib 
tashladi-da, ulardan birining qilichini shart sug‘urdi. Ikkinchi josus ham to‘polondan 
foydalanib, qo‘riqchilardan birining xanjarini qinidan tortib olishga ulgurdi. Buni hech kim 
kutmagan edi. Esankirab qolgan qo‘riqchilar to hushlarini yig‘ishtirguncha qilich tutgan 
josus Humoyunga hamla qildi. Ot cho‘chib o‘zini orqaga tashladi, sermalgan qilich 
egarda o‘ltirgan Humoyunga tegmay, otning boshiga qarsillab urildi. Bu orada Humoyun 
ham qilichini sug‘urdi, ot gandiraklab ketdi, boshidan qon oqsa ham, to‘rt oyog‘ini to‘rt 
tomonga tirab, yana bir lahza yiqilmay turdi. Josus Humoyunga tashlanib, ikkinchi marta 
pastdan yuqoriga qilich ko‘targuncha Humoyun qisqa bir harakat bilan uning bilagiga 
balanddan turib tig‘ urdi. Bir-biriga qarab harakatlangan har ikki qo‘lning zarbasi bir 
joyga tushdi-yu, josusning bilagi panjasiga yaqin joyidan qilichga urildi va shartta kesilib 
qumga tushdi. Qilich bir yoqqa otildi, kesik panja qumda to‘nkarilib yotganda barmoqlar 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov