Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
36
lablaridan: 
— Xulosangiz ma’qul, — degan so‘zlar eshitildi. 
___________ 
* P a sh k o l — yomg‘ir fasli.
* * * 
Elchilar ketgach, Sherxon kecha Agradan kelgan Alvaro Pakavirani o‘z huzuriga 
chaqirtirdi. Pakavira yo‘llarda Humoyun qo‘ygan odamlarning qo‘liga tushib qolmaslik 
uchun, hind savdogari kiyimida kelgan edi. Sherxon uni shahnishindan tushib qarshi 
oldi, o‘ziga yaqin o‘tqazib past tovush bilan so‘radi: 
— Agradan Humoyunga yordam kelmasligi aniqmi? 
— Aniq, davlatpanoh. Komron sizga qarshi chiqmagay. U akasining siz bilan jang qilib 
mag‘lub bo‘lishini kutmoqda. Shundan so‘ng u toj-u taxtni egallash umidida. 
— Bu bizga ma’lum. Hindol-chi? 
— Bunisi Humoyunga sadoqat saqlamoqchi ekan. 
Ammo siz yuborgan maxfiy maktub yordamida biz uning sadoqatini adovatga 
aylantirdik. 
— Qanday qilib? — ishonqiramay so‘radi Sherxon. 
Shundan keyin Pakavira voqeaning tafsilotlarini so‘zlay boshladi. Humoyun Agraga 
kutval qilib tayinlagan Amir Bahlul poraga sotilmaydigan, podshoga sadoqat bilan xizmat 
qiladigan vijdonli odam edi. Sherxonning Agradagi xufiyalari masjidi jomeda Said Xalil 
bilan aloqa o‘rnatib, Bahlulni qanday daf qilishning rejasini tuzdilar. 
Bahlul ham asli hindistonlik afg‘onlardan, Sherxon uni taniydi. Lekin Bahlul afg‘on ulusini 
atrofiga to‘playotgan Sherxonga yon bosmasdan, Humoyunga sodiq xizmat qilib yuribdi. 
Buning uchun Sherxon uni tuhmatga qoldirib yo‘q qilmoqchi bo‘ldi. Sherxon yuborgan 
maxfiy odam Amir Bahlulning nomiga yozilgan maktub keltirgan edi. Sherxon o‘z qo‘li 
bilan imzo chekkan va muhrini bosgan bu maktubda Amir bahlulga o‘tgan oyda Ganga 
bo‘yiga yuborgan qurolyarog‘lari uchun minnatdorchilik bildirilgan, juda ko‘p yigitlar 
Humoyundan aynab, Sherxonga kelib qo‘shilayotgani aytilgan, shuning uchun sovut-
qalqonlardan va qurol-yarog‘lardan iloji boricha mo‘l yuborilishi iltimos qilingan edi. 
Sherxonning maktubi ishonarli bo‘lishi uchun uni oddiy harflar bilan emas, ilmi 
siyohdan* xabardor odamlargina tushunadigan maxfiy belgilar bilan bitishgan edi. 
Farangistonda bunday o‘ta nozik ishlarni ko‘p qilib tajriba orttirgan Alvaro Pakavira 
Sherxon maktubini Amir Bahlulning ishongan mulozimlaridan birining cho‘ntagiga 
yashiriqcha soldiradi. Kechasi bu mulozim Amir Bahlul huzuriga tungi soqchilikka 
ketayotgan paytda Said Xalilning odamlari uni Hindolga tutib beradilar. Ayni vaqtda Amir 
Bahlulning ruxsati bilan sharqqa taxta ortib ketayotgan aravalarga Sherxonning 
xufiyalari bir talay qilich-qalqon va nayzalarni yashirib qo‘ydilar. Haligi mulozim Hindol 
mirzoga tutib berilgan soatlarda bu aravalar ham qo‘lga tushiriladi. 
Bahlulga uning mulozimi kechasi olib borayotgan Sherxon maktubi ilmi siyoh yordamida 
o‘qilgandan so‘ng Mirzo Hindol taxta tagiga yashirib olib ketilayotgan qurol-yarog‘ni ham 
ko‘rdi-yu, asli afg‘on bo‘lgan Amir Bahlulning xiyonat yo‘liga o‘tganiga ishondi. 
Yarim tunda Mirzo Hindol va Zohidbek o‘z navkarlari bilan Amir Bahlul uxlab yotgan 
hovlisiga bostirib bordilar. Unga Sherxon yozgan maktubni va taxta ortgan aravalar 
tagiga yashiringan qurollarni ko‘rsatdilar. 
Amir Bahlul bu qadar ustalik bilan to‘qilgan bo‘htondan qutulishning ilojini topolmadi. 
— Tuhmat balosidan meni faqat Humoyun hazratlari qutqargaylar! — dedi-yu, Agradan 
qochib chiqdi. Bu qochish ham Hindolning nazarida Bahlulning xoinligini isbot qilganday 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov