Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
234
tikdiray. Balki hazrat onamlar ham birga kelurlar. Soqchilar, xizmatkorlar o‘rmon ichida, 
sizning ko‘zingizga tashlanmaydigan uzoqlikda tururlar. Sizdagi osudalig-u musaffolik biz 
uchun noyob bir shifo. Bu soflig-u sokinlikni men ko‘z qorachig‘iday asragaymen! 
Hamida begim ham o‘g‘li va kelini bilan bu yerlarga kelishi mumkinligi Salim otaga 
yoqimli tuyuldi. Hamidaning diydoriga yoshligida to‘ymay qolgan Nizom endi keksayib 
Salim ota bo‘lganda bu tengsiz ayol bilan ma’naviy muloqotda bo‘lishni juda istardi. Shu 
hammasi sabab bo‘lib, u Akbarning taklifiga rozilik berdi. 
* * * 
Ertalab oftob chiqqanda Salim otaning kulbasidan tushgan uzun soyalar kunbotish 
tomondagi kimxob chodirga tushdi. Tong payti uyqudan qushday yengil bo‘lib turgan 
Akbar va Jodha Bay ko‘lning tiniq suvida yuvinib, o‘z chodirlariga qaytmoqda edilar. 
Akbar chodirga tushgan uycha soyasini Jodha Bayga ko‘rsatib: 
— Biz uchun bu — baxt qushining soyasidir! — dedi. 
Akbar bilan ilk nikoh kechasini ham Sanganirdagi chodirda kechirgan Jodha Bay: 
— Salim ota chindan rishi* ekanlar! — deb shivirladi. 
U haramning asabiy muhitida uyqusizlikdan qiynalib, rangi o‘chib yurardi. Bir haftadan 
beri shu chodirda Akbar bilan turib, qoracha yuziga yana qon yugurdi, olovli jozibasi 
qayta tiklanib, ko‘zlarida yulduzlar chaqnay boshladi. Akbar ham uning yonida barcha 
g‘am-tashvishlarini unutib, o‘zini tabiat bag‘rida yayrab yurgan kiyikday xotirjam va 
erkin sezadi. Faqat gohida Jodha Bay bu mas’ud kunlarini omonat sezib, qahri yomon 
Shivadan va uning falokat yuboruvchi xotini Durgadan qo‘rqa boshladi. O‘rmonda 
ibodatxona yo‘q, Jodha Bay homilani asrovchi ma’budalar — Lakshmi va Shakti*ning 
kumush haykalchalarini chodir burchagiga qo‘yib ularga erta-kech sig‘inib turadi. Salim 
ota chodirga kelganda haykalchalarni ko‘radi-yu, Kabir to‘g‘risida so‘z ochadi: 
— Hindlar ibodatxonaga borurlar, musulmonlar masjidga. Kabir esa ular ruhan 
birlashgan joyni izlaydir. — Salim ota Jodha Bay bilan Akbarni oldiga o‘tkazib, Kabirning 
hindcha she’rlaridan o‘qiy boshladi. Jonli xalq tilida aytilgan olovli she’rlarning har bir 
bayti Jodha Bayning qalbiga zavq, quvonch, kuch-qudrat olib kirganday bo‘ldi: — 
Qarang, Kabir aytadirki, imon-u ixlos — faqat odamning dilida yashasagina atrofini obod 
qilgay. Muttasil yomg‘ir yoqqan bilan ibodatxonaning tosh haykalida yoki masjidning 
g‘isht devorida biron narsa unib-o‘sgaymi? Shuning uchun Kabir inson dilini o‘ziga 
sajdagoh qilmishdir. «Ey, odam! — dedi Kabir. — Muhabbat bilan shafqatni, neklik bilan 
baxtni mullodan yoki brahmandan tilab ovora bo‘lma, ularni senga chetdan hech kim 
tayyor holda berolmagay. Muhabbat ham, shafqat ham, neklik bilan baxt ham faqat o‘z 
qalbing ishtirokida, o‘z fazilatlaring-u mehnatlaring tufayli yuzaga kelgay!» 
Jodha Bay Salim otani dunyoning barcha sir-u asroridan xabardor kishi deb ishongani 
uchun ham, uning aytgan gaplaridan behad qattiq ta’sirlanar va ilgarigi qo‘rquvlaridan 
qutulib, o‘ziga ishonchi ortib borardi. Ayniqsa, ota yod biladigan Kabir she’rlarida 
hindmuslim yakdilligi ulug‘langan sari Jodha Bayning dili yayrab, ko‘ngli ko‘tarilardi. 
— Sizlarga Kabirning ulug‘ ruhi madad bergay! Chunki ikkovlaring ikki xalqdan chiqqan 
yakdil oila bo‘lib, Kabirning orzusini ham amalga oshirmoqdasizlar! 
Kechasi chodirda Akbar Jodha Bayni quchib, erkalatar ekan: 
— Chindan ham, biz — bir tandagi ikki jonmiz! — dedi. 
Jodha Bay esa qalbi tagida o‘sayotgan farzandini ikki dilning qo‘shilishidan paydo bo‘lgan 
uchinchi bir jondek his qilardi. 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov