Microsoft Word akram uzoqov mdh adabiyoti cyr ziyouz com

Алиакбар Собир 
 
Савдогар ва ўғил 
 
Бир савдогар ўз дўконида 
Савдо қилар ўғли ёнида 
Савдо расмин тоза олган ёд:
Сотарди ким, оларди зиёд. 
Макр-у найранг тутган ҳар иши, 
Алдов эди олиш-бериши. 
Ўғил олиб ундан андоза, 
Қаллобликни ўрганди роса. 
Бир кун ота ҳеч нима демай, 
Ўз иши-ла кетди кўринмай. 
Ўғил деди: - Шу фурсат қулай, 
Отам йўғ-у, пулдан ўмарай. 
Қўл кассада, кўзи оладир, 
Шу чоқ ота келиб қоладир. 
Дунё тордир ота кўзига, 
Бир мушт тушди ўғил юзига. 
Дўкон кириб, нуроний бир чол, 
Деди: - Ўғлим менга қулоқ сол! 

---

Мустақил давлатлар ҳамдўстлиги халқлари адабиёти
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
47
Нима эксанг – оласан шуни, 
Ҳунарингга ўргатдинг буни. 
Тарбияга фарзанд муҳтождир, 
Ота иши унга бир тождир. 
Хоҳ яхши-ю, хоҳ ёмон ишлар, 
Бари сендан, бил, ўрганишар! 
Сен ҳалолми – фарзандинг ҳалол, 
Сендан кўриб ўсар шу ниҳол! 
Ўргимчак билан ипак қурти 
 
Ўргимчак ям-яшил баргларда бир куни 
Ипак қуртни кўриб камситди уни. 
- Мунча имиллайсан, тезроқ юр, ўртоқ, 
Тўр ҳам тўқиркансан ўлгудай нўноқ. 
Мана, томоша қил иш суръатимни, 
Тўр тўқиш маҳоратимни! 
Ҳар ким кўриб дейди: - Ишига қаранг, 
Нақадар тез тўқир, устаси фаранг! 
Ипак қурти кулиб деди: - Жуда соз, 
Сенинг тўрларингдан лекин фойда оз. 
Сен тўқиган ўша турли хил парда 
Фақат зиён берар учраган ерда. 
Энди ўз ишимни айласам баён, 
Меҳнатим маҳсули барчага аён. 
Қизлар кияр мен тўқиган ипакдан кўйлак, 
Бас этайлик баҳсни, сўзим йўқ бўлак. 
Доғистон адабиёти 
 
Кавказ ва Кавказорти халқлари адабиёти ривожига назар 
соладиган бўлсак азалдан кўҳна анъаналарга эга бўлган халқлар 
баробарида нисбатан кейинроқ шаклланган Доғистон адабиётига 
кўзимиз тушади. Классик адабиёт намояндалари ва замонининг илғор 
фикрли кишиларининг илмий-бадиий меросини чуқур ўрганган 

---

Мустақил давлатлар ҳамдўстлиги халқлари адабиёти
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
48
мазкур адабиёт намояндалари ҳам қисқа фурсат ичида ўз сўзларини 
айта олишди. Ўзбек китобхонлари Сулаймон Стальский, Расул 
Гамзатовларнинг асарларини зўр иштиёқ билан мутоала қилишади. 
Доғистон халқ шоири Сулаймон Гасанбеков Стальский Касумкент 
туманига қарашли Ашага-Сталь овулида 1869 йилда туғилган. 
Ёшлигида ота-онасидан етим қолган Сулаймон батраклик қилишга 
мажбур бўлади. халқ қўшиқларини оғзаки ёдлаб олган Стальский 
саводсиз бўлса-да, ўзи оғзаки шеър ва қўшиқлар тўқий бошлади. Рус 
ёзувчиси Максим Горький уни “ХХ аср Гомери” деб атаган эди. 1900-
1919 йиллар орасида унинг ижтимоий-сиёсий мавзудаги “Булбул”, 
“Оқсоқол”. “Муллалар”, “Қозилар”, “Самовар”, “Россия” асарлари 
машҳур бўлди. Ўша давр фарзанди сифатида Сулаймон Октябрь 
тўнтаришига катта умид боғлади. Бир қатор яратган асарларида 
шўровий ҳукуматни мақтаб, еру кўкка олиб чиқиб қўйди. Аммо асл 
моҳиятни англай бошлагач ҳатти-харакатини замонага эмас, кўнгилга 
мослай бошлади. “Душман дўст бўлолмайди”, “Бизнинг куч”, “Йил 
фасллари”, “Ватан ҳақида ўйлар” достонларида мазкур норозиликлар 
у ё бу даражада ифодасини топган. Сулаймон Стальский 1937 йилда 
66 ёшида вафот этади.