Mexanizatsiyalash m u h a n d isl a r iin st it u t I

Realizm.
  Uning  yirik  vakillaridan  biri  Angelm  Ketterberiy 
(1038—1109)  dir.  U  Shimoliy  Italiyada  tug‘ilgan,  1093-yilda 
Ketterberiy  shahrining  arxiepiskopi  etib  tayinlanadi.  Angelm 
o‘zining  ikki  asari  bilan  mashhur.  Birinchisi  «Monopoliya»  — 
Xudoning  borligini  sabab  oqibat  munosabatlari  tizimida  isbot 
qilish.  Bu  isbot  —  kosmologik  isbotning  shakli  sifatida  shunday 
talqin qilinadi:  inson hayotda ko‘p  ne’matlardan foydalanadi.  Bu 
ne’matlar  esa  eng  oliy  ilohiy  ne’matlarning  aksidir.  Ular  orqali 
hamma  narsalar  mavjuddir.  Uzluksiz  tanazzulni  tasawur  qilib 
bolmagani  sababli,  hamma  narsaning bir sababchisi  bolishi ke- 
rakki,  biz uni Xudo  deb ataymiz.
Angelmning  ikkinchi  asari  «Prologion»  Xudo  borligining 
deduktiv isbotidir.  Uning ta’kidlashicha,  har bir odam uchun oliy 
va komil mohiyat  haqida g‘oya  mavjuddir.  Bu g‘oya esa  obyektiv 
mavjudlikka ega bolgan reallikka mos keladi.  Chunki agar borliq 
mavjud  bolmaganda  edi,  narsa  komil  bolmas  edi.  Agar  Xudo- 
dan  yuqoriroq  oliy  narsani  tasawur  qilish  mumkin  emas  ekan, 
demak,  Xudo  reallikda mavjuddir.
Arastu  ta’limotining  ko‘p  tomonlarini  qabul  qilgan  o‘rta  asr 
sxolastlarini  mo‘tadil  realistlar  deb  atalgan.  Ularning  yirik  va- 
killari  Pyer Abelyar va  Akviniyalik  Fomlar bolgan.  Britaniyada 
tugllgan  P.  Abelyar  (1079—1142)  juda  yoshligidanoq  ocz  bi- 
limi  bilan  mashhur  edi.  Abelyar  —  mo‘tadil  realistdir.  Uning 
ta’kidlashicha,  reallik yoki universaliy  dastlab  Xudo  aqlida  mav­
juddir,  undan  keyin  narsalarning  o‘zida  mavjuddir  va  nihoyat, 
odamlarning  ongida  mavjuddir.  Abelyar  «Men  e’tiqod  qilish 
uchun bilaman»  degan  g‘oyani  ilgari  surgan.  Ya’ni  bilmaydigan,
71

---

bilimsiz  kishidan ko‘ra,  din va  uning  asosiy tamoyillarini yaxshi 
o‘rgangan  kishi  afzal.  Bunday  kishi  aqidaparast  emas,  balki  o‘zi 
bilgan narsaning qadrini biladigan insondir.
Abelyar  haqiqatni  topishda  tafakkurning  xizmatini  ta’kidlab, 
unga hamma vaqt  murojaat  qiladi.  Uning ta’kidlashicha,  shubha 
hamma  vaqt  tadqiqotga  yollaydi,  tadqiqot  esa  haqiqatni  topadi. 
Uning fikricha,  insonning o‘limi Xudoni rozi qilish uchun emas, 
balki  odamlarni Xudoga bolgan muhabbat bilan taajjubga solish 
va odamlarga axloqiy ta’sir ko‘rsatish maqsadida sodir boladi.  Bu 
bilan  odamlar  o‘z  hayotini  Xudoga  bo‘ysundiradilar.  Bu  qarash 
axloqiy ta’sir qilish nazariyasi deb  ataladi.
Akviniyalik Foma  (1224—1292)  mo‘tadil realizmning yana bir 
yirik  vakili  bo‘lib  hisoblanadi.  Foma  o‘sha  davr  uchun  Arastu 
natur  falsafasini  ilohiyot  bilan  birlashtirishga  harakat  qilgan. 
Bunda u  mo‘tadil  realizm pozitsiyasida  turgan va  sxolastikaning 
eng yirik namoyandasi bo‘lgan.  Uning fikricha,  natural falsafada 
tafakkur va Arastu mantiqiy ta’limoti yordamida Xudo mavjudligi 
haqidagi haqiqatga erishishi mumkin.
Fomaning  «Ilohiy  summalar»  asari  3000  maqoladan  iborat 
bolib, 600 masalaniyoritishgabag‘ishlangan. U ilohiyotning siste- 
mali  bayon  qilinishi  vazifasini  bajaradi.  «Ilohiy  summalar»ning 
birinchi  qismi  Xudoning  mavjudligi  va  borligl  masalasida  bahs 
yuritadi.  Ikkinchi  qismi  «Xudoga  qarab  harakat»  haqida  hikoya 
qiladi.  Foma ta’limotidan keyinchalik «tomizm» oqimi shakllan- 
di va u «neotomizm» tarzida G ‘arbda hozir ham saqlanib qolgan.
0 ‘sha  davrning  mashhur faylasuflaridan biri Vilyam  Okkam- 
dir (1309—1349).  Uning fikricha,  ilohiyot aqidalari ratsional  (aql) 
yo‘1 bilan isbotlanishi mumkin emas.  Ular faqat Tavrot nufuzi tu- 
fayligina qabul qilinishi mumkin.  Bu qarash e’tiqod va tafakkurni 
bir-biridan  ajratardi,  ularni  omuxta  qilishm  qoralardi.  Okkam, 
Shuningdek,  universaliylarning obyektiv mavjudligini  inkor qila­
di.  Uningcha,  universaliylar  tafakkur  tushunchalari  uchun  faqat 
ismdirlar.  Bu  tushunchalarni  odam  o‘z  ongida  yaratgan.  Uning­
cha,  alohida odam insonga nisbatan realroq va muhimroqdir.
Rodjer Bekon (1214—1292) ham Okkam mansub bolgan oqim 
vakillaridandir.  U  o‘z  hayotini  ilmiy  tajribalarga  bag‘ishlagan.
72

---

Ular  yordamida  u  tajribaviy  fanga  asos  soldi.  Bunday  metodni
XVII asrda Frensis  Bekon ishlab chiqdi.  Haqiqatni topishda tabi­
atni  tajribaviy  o‘rganish  metodini  qollash  nominalistlar  qarash- 
lariga  to‘liq  mos  kelardi.  Nominalistlar  va  realistlar  o‘rtasidagi 
qarama-qarshilik o‘rta asr sxolastikasining  muhim muammolari- 
dan  biri  edi.  Butun  o‘rta  asrlarda  sxolastikaning  bu  ikki  oqimi 
o‘rtasida  kurash  ketgan.  Sxolastikaning  avjga  chiqqan  davri  — 
1150 va  1300-yillarda — Foma Akviniyskiyning mo‘tadii realizmi 
nominalizm  ustidan  g‘alaba  qozondi.  Lekin  1300-yildan  keyin 
cherkov  ilohiyotchilari  tafakkurida  nominalizm  yuqori  mavqeni 
egallay boshladi.  Bu ko‘p jihatdan uyg‘onish davri falsafasiga ta’sir 
ko‘rsatdi.  Shuningdek,  haqiqatga erishishning tajribaviy metodini 
(ratsionalizm)  vujudga kelishida katta xizmat qildi.
Yevropa falsafasining rivojida universitetlar muhim o‘rin tu ­
tadi.  Ular bilim va  ma’rifatning  o‘chog‘i  sifatida  1200-yillarda 
vujudga  keldi.  1400-yillarga  kelib,  Yevropada  23  ta  universitet 
mavjud  bo‘lgan.  Universitet  dasturining  juda  katta  qismini 
sxolastika  bilan  shug‘ullanish  tashkil  etar  edi.  Universitetlar- 
ning  vujudga  kelishining  sababi  mashhur  olimlarning  faoli- 
yatidir.  XII  asrda  Iteriy  Rim  huquqining  buyuk  tadqiqotchi- 
si  sifatida  mashhur  bo‘ladi  va  talabalar  uni  eshitish  uchun 
Bolonya  shahriga  oqib  kela  boshlaydilar.  Natijada  Bolonya 
shahri  universiteti  muvaffaqiyatli  faoliyat  ko‘rsata  boshlaydi. 
Abelyarning  o‘qituvchi  sifatidagi  shuhrati  ko‘p  jihatdan  Parij 
universitetining  vujudga  kelishiga  sabab  bo‘ldi.  Universitetlar, 
Shuningdek,  talabalarning  chiqishlari  natijasida  ham  vujudga 
kelgan.  Masalan,  XII  asrda  Angliya  va  Fransiya  qirollari  ora­
sidagi  nizo  oqibatida,  Angliya  talabalariga  yaxshi  munosabat 
bildirilmaganligi ularning  Parijdan Angliyaning  Oksford  shah­
riga  ko‘chib  o‘tish lariga  sabab  bo‘ldi.  Buning  natijasida  mash­
hur  Oksford  universiteti  tashkil  topdi.  Kembridj  universiteti 
esa  Oksford  universiteti  talabalarining  qo‘zg‘olon  ko‘tarishi  va 
1209-yilda  ularning  Oksforddan  Kembridjga  ko‘chib  o'tishlari 
natijasida vujudga  keldi.
Universitetlar  qadimgi  Yunoniston va Rimda,  shu bilan birga 
bizning mamlakatimizda ham mashhur bolgan ustoz va shogird-
73

---

lar to‘planib ilm o‘rganadigan,  o‘rgatiladigan va ilmiy bahslar olib 
boriladigan  maktablar  tarzida  shakllangan  bo‘lsa-da,  ammo  fan 
sohalarining  ko‘pligi tufayli  alohida  ilm  o‘chog‘iga aylanib  qoldi. 
Ularning tajribasi keyinroq butun dunyoga tarqalib  ketdi.