Metodologiyasi

v o ' n a l t i r i s h
im koniyatini b era d i1. Biroq b u n d a o ‘rganilayotgan
v o q e l i k y o k i 
tarixiy 
tiz im larn i konsruksiyalashda subyektiv yon­
d a s h u v
ham da h add an tash qari ab strak tlash tirish (m avhum lash-
tirish) 
maqbul em as.
Tarixiy taqqoslash uslubini qoTiasnda bir q alor chcklanishlarga 
duch kelish m um kin. Bu uslub real voqelikning turliligini tushu- 
nishga im kon bersada, konkret shakldagi xususiyatini ko‘rsatib 
berolmaydi. Shuningdek, tarixiy taraqqiyot su r’atin ing tadqiqida 
ham tarixiy taqqoslash uslubidan foydalanish m aqsadga muvofiq 
emas. M azkur uslubning rasm an (shunchaki q o 'llash , q o 'llan i- 
shi «kerak* bo'lganligi uchun qoMlash) q o 'llan ilish i xatoliklarga 
olib kelishi, ko‘pgina tarixiy ho d isalar m oh iy atin in g n o to ‘g ‘ri tal- 
qiniga va tavsiflanishiga olib kelishi m um k in . Tarixiy taqqoslash 
uslubidan boshqa tadqiqot uslublari bilan birgalikda foydalanish 
m um kin. Afsuski, tarix chilar to m o n id an tarixiy taqqoslash uslu­
bi ko‘p hollarda analogiya va solishtirish bilangina q o 'llanilad i, u 
tadqiqotlar jarayonida to‘liq yuqoridagi ko‘rsatib o'tilg an jih atla­
rini inobatga olgan holda k am dan kam qo 'llan ilad i.
Tarix