Menejmentda vaziyatli yondashuv

9.2.Tashkilot ichidagi cheklovchi va cheklovchi omillar

XX asrning 80-yillarida bilan ishlab chiqilgan “Cheksiya nazariyasi”, dunyodagi ko‘plab yetakchi kompaniyalarga muvaffaqiyatli qo‘llaniladi. Yaqinda u mahalliy menejerlar muvaffaqiyatli o‘zlashtirildi.
E.Goldratt tashkilotni ajralmas tizim sifatida ko‘rib chiqadi, unda maksimal darajada 1-2 ta cheklovlar mavjud bo‘lib, ular - biznesning imkoniyatlarini oldindan belgilab beradi. Tizimli yondashuv nafaqat cheklovlarni aniqlashga, balki ularni boshqarishga ham imkon beradi. Ma’lumotlarga ko‘ra, har qanday kompaniya cheklovni aniqlash va vakolatli boshqarish tufayli amalda qo‘shimcha sarmoyalarsiz samaradorligini oshirib, cheksiz daromad olishlari mumkin (bu tajribaga ko‘ra, avvalambor, kompaniyaning siyosati). Buning uchun unchalik ko‘p narsa talab qilinmaydi: maqsadni belgilang, kuch sarflashning to‘g’ri nuqtalarini tanlang va boshqa barcha funksiyalarni boshqarish ustuvor yo’nalishlarini aniqlang, natijada tashkilot quyidagi natijalarni oladi (faoliyat sohasiga qarab):

• 
  buyurtmalarni o‘z vaqtida bajarilishini oshirish;
  
• 
  ishlab chiqarish siklini qisqartirish;
  
• 
  sotish hajmining o‘sishi, shuningdek, tovar-moddiy boylik aylanmasining ko‘payishi;
  
• 
  zaxira hajmining pasayishi;
  
• 
  moliyaviy natijalarni yaxshilash.
  

Cheklovchi omil – bu, o‘zgaruvchan tizim, mahsulotning sezilarli o‘zgarishini yoki tizim turining boshqa o‘lchovini keltirib chiqaradi. Cheklovchi omil - organizmlarning ishlab chiqaruvchilardan isteʼmolchilarga koʼtarilishining piramida shakli va boshqalar. Bazaning maʼlum bir mintaqasini cheklamaydigan omil, baribir, boshqa bir mintaqani, shu jumladan, omilni ham cheklashi mumkin.
Omilni cheklovchi deb aniqlash, cheklanmaydigan bir yoki bir nechta boshqa omillardan farqli o‘laroq mumkin. Intizomlar bir vaqtning o‘zida bir nechta cheklovchi omil mavjud bo‘lishiga yo‘l qo‘yadimi yoki yo‘qmi degan atamani ishlatishda farq qiladi (bu holda “birgalikda cheklash” deb nomlanishi mumkin), ammo ularning barchasi kamida bitta cheklanmagan omilni talab qiladi.
Bittadan ko‘proq omil mavjud bo‘lgan bir nechta turli xil cheklangan ssenariylar mavjud. Bitta cheklov deb nomlangan birinchi ssenariy, tizimni maksimal talabga ega bo„lgan bitta omil cheklab qo„yganda sodir bo„ladi. Ketma-ket birgalikda cheklash – bu, bitta omil tizimga to„g„ridan to„g„ri cheklovchi taʼsir ko„rsatmasa, lekin ikkinchi omilning cheklanishini oshirish uchun mavjud bo„lishi kerak. Uchinchi ssenariy, mustaqil cheklash, ikkita omil tizimga cheklovchi taʼsir ko„rsatganda paydo bo„ladi, ammo turli mexanizmlar orqali ishlaydi. Sinergetik cheklashning yana bir ssenariysi, ikkala omil ham bir xil cheklash mexanizmiga hissa qo„shganda, lekin har xil yo„llar bilan yuzaga keladi.
1905-yilda Frederik Blekman cheklovchi omillarning rolini quyidagicha shakllantirgan: “Jarayon bir necha alohida omillar tomonidan uning tezligi bilan boshqarilsa, jarayon tezligi eng sekin omil tezligi bilan cheklanadi”. Funksiyaning kattaligi to„g„risida u
shunday deb yozgan edi: “Agar funksiya kattaligi mumkin bo„lgan omillarning birortasi bilan cheklangan bo„lsa, bu omilning ko„payishi va faqat shu omil, bu kattalikning oshishiga olib keladi.”

2.