Mektup yayinlari

Allah, var işte, var, var... O'nu ispat etmeye ne gerek var?
Kalplerimizin mutmain olmasını istiyorsak şu üç şeyi çok iyi bilmemiz lazım:

---

1 — Akıl, her şeyi çözemez.
2 — Akılsız da hiçbir şey çözülmez.
3 — İlim, tefekkür ve amel olmazsa akıl iflas eder, yani belli bir noktadan öteye gidemez. 
Bilhassa ilimsiz olmaz.
 
ADAMIN BİRİ
 
Adamın birisi İstanbul'a gelecekmiş. Arkadaşları toplanmış hem yolcu ediyorlar, hem de 
öğüt veriyorlarmış.
İçlerinden biri:
— Aman ha... Gözünü seveyim, orası İstanbul, yankesiciler çoktur orada, seni dolandırırlar, 
der.
Adam da:
— Yok canım, sende... Bende aldanacak göz var mı? der.
Bir başkası ise:
— Yahu kardeşim seni ayakta uyuturlar. Aman ha dikkat et. Senin gibi konuşanlar 
boylarının ölçüsünü aldılar, diye ihtar etmekten geri durmaz.
— Yok be kardeşim, siz merak etmeyin, der.
Ve at nalı gibi büyük olan maden paralarını bir kese içine koyarak ceketinin iç cebine 
koyar. Bir kısmını da yan cebine harçlık yapmak için ayırır. Ve İstanbul'un yolunu tutar. 
Mahmutpaşa'da birkaç dükkana girer.
61
Dükkanlardan çıkınca sağ elini sol göğsünün üzerine vurur. Paralardan şangır şangır ses 
gelince adam kasıla kasıla: "Hımmm, beni kandıracaklarmış. Beni kandıracak adam daha 
dünyaya gelmemiştir" der.
Yine bir başka dükkana girer, aynı şekilde kontrol eder. Paralar yerinde duruyor. Akşama 
doğru, yan cebine harçlık için ayırdığı para tükenir. Yine eli ile vurur, şangır şangır ses 
gelir. Para almak için keseyi çıkarır, bir de bakar ki, paralar alınıp para kesesinin içine nal 
doldurmuşlar.
İşte bu adam misali, eğer biz de Allah'ımızı iyi tanımazsak, kalbimizden gelen sesin ne 
olduğunu anlayamazsak, şeytan imanımızı alır. Biz anlamayalım diye yerine kendi istediği 
inancı koyar. Birazcık merhametimiz varsa, hele bir de Allah diyorsak, şeytan sahayı buldu 
demektir. Başlar; "Benim kimsenin malında gözüm yok, Allah'a şükür imanlıyım da, 
namazlarımı kılmıyorum ama kalbim temiz. Hacca gitmiyorum ama gideceğim, şimdi çok 
işim var. İçki içiyorum ama bir derdim var" demeye.
İşte böyle imanımızın yerine sahtesi konulunca kendimizi müdafaa etmekte avukat 
kesiliriz. İnancımızın olmadığını anlayacak zemin bile bulamayız. Önce imanın sesini 
tanımalıyız ki, yerinden alındığı zaman fark edelim. Eğer o adam para sesini çok iyi 
bilseydi, nal sesini hemen anlayacak ve böylece kendini para sesi diye avutmayacaktı. 
Kardeşim, İslâm'ı iyi bilip, iyi anlamamız lazım. İslâm'ı iyi anlamazsak dünyada hiçbir şeyi 
anlayamayız.
Bir Allah dostu oi?n çok sevdiğim bir zatın şu sözleri duymuştum:
• Sen nasıl inkar edilirsin? Ya Rab.. Ya Rab, sana teslimiz... Bizi şeytanlara uymaktan koru.

---

• Sen Allah'ın nimetlerini ye, sonra da Allah'a isyan 62
et. Olur mu kardaşlarım?
• Bizim olan ne var?.. Bizim bir şeyimiz yok... Her şey Allah (c.c)'ın. Bunu ölünce 
anlayacağız. Ama ölünce herkes anlar. Müslüman, ölmeden anlar. Göreyim sizleri, 
Allah'ımızı bilelim ve O'na teslim olalım. O bize yapamayacağımız emri vermez...
• Göz Allah'ın (c.c), göstermesi de O'nun.
• Mektup yazarken bile Allah'ı anlatmalıyız.
• Allah'a, içimiz ve dışımızla teslim olmamız lazım. Dışın Batı, için İslâm veya için Batı, 
dışın İslâm olmaz. İki zıtlık bir bedende geçinmez, ona göre dikkat.
• Müslüman dertlidir. Konforla uğraşmaz. Allah'ını sever ve onun yolundan gider. Onu 
zikreder, her şeyi O olur.
• Bizim sevgili Allah'ımız var. Ama O'na güvenemiyoruz. İmanımızın zayıflığından 
güvenemiyoruz.
• Bu halimiz nedir ya Rabbi... Sen uyandır bizi.
• Namazını terkeden, Allah'ını terketti demektir.
• Kuş, bir mısır danesi için tuzağa düşüyor. Biz de ona benziyoruz. Bir nefs için tuzağa 
düşüp, Allah'ımızdan uzaklaşıyoruz.
• Hiçbir şeyin fakirliğinden korkulmaz. Allah'ı sevme fakirliğinden korkulur.
•Allah adeta bize sesleniyor: Ben, her yerden görünürüm. Onu duymamız lazım.