Mavzu: “yoshlarni giyohvandlik, axloqsizlik, ommaviy madaniyatning illatlari va zararli ta`sirlaridan himoya qilishning psixologik asoslar”

1.2. PEDAGOG – PSIXOLOG OLIMLAR TOMONIDAN GIYOHVANDLIK, AXLOQSIZLIK, OMMAVIY MADANIYAT MUAMMOLARINING NAZARIY TAHLILI.

Eng dolzarb muammolardan biri o'smirni giyohvandlikka jalb qilish muammosidir. Shu munosabat bilan, ijtimoiy foydali faoliyatni umumiy madaniyatning bir qismi sifatida ko'rib chiqish va o'spirin shaxsining ahamiyatini kuchaytirish jihati shubhasiz dolzarblikka ega bo'ladi.

Ma'naviy - mehnat tarbiyasining kuchli tomonlaridan biri shundaki, u shaxsning o'zini o'z-o'zini rivojlantirish va takomillashtirish jarayoniga qamrab oladi, maqsadga erishish uchun uning barcha imkoniyatlarini safarbar etadi. Ma'naviy va mehnat faoliyatida shaxs dastlab rivojlanish va tarbiya sub'ekti bo'lib, uning samaradorligi shaxsni shakllantirish samaradorligini belgilaydi. Ushbu yondashuv¹⁸ maktab o'quvchilarining pedagogik qarovsizligining oldini olish muammosini o'rganayotgan olimlarning e'tiborini tortdi. S.A.Alekseev, V.G. Bazhenov, V.P.Blinov, I.S.Ershov, L.M.Katsuk, A.I.Mixeev, Yu.E.Rijkinlar tomonidan bu yoʻnalish adabiyotlarda keng namoyon boʻlgan.
Birinchi jahon urushi va inqilobdan keyin Rossiyada giyohvandlikni o'rganishga yetarlicha e'tibor berila boshlandi. O'sha davrda S. Moravitskiy, N. Reimer, A. Erlemeyerlar¹⁹ tomonidan giyohvandlikni o'rganishning o'ziga xos xususiyatlarini aniqlanib, giyohvand moddalarni iste'mol qiluvchilar orasida uysizlar va yaradorlardan tashqari, katta foizni tibbiyot xodimlari tashkil etdi. Mamlakatda mafkuraviy nazorat olib borilganligi sababli uzoq vaqt davomida tadqiqotlar tibbiy (Ya.G. Goland, I.V. Strelchuk va boshqalar) va huquqiy (L.P.Nikolaeva, M.F.Orlov va boshqalar) xarakterga ega edi.
Keyinchalik giyohvandlikning tibbiy-huquqiy nutqi ijtimoiy aks ettirish ob'ektiga aylandi. Bugungi kunga qadar mahalliy sotsiologiya fanida giyohvandlik tahliliga bagʻishlangan sezilarli miqdordagi asarlar toʻplangan (Ya.I.Gilinskiy, L.E.Keselman, M.G.Matskevich, F.E.Sheregi va boshqalar).
Yoshlar orasida giyohvand moddalarni iste'mol qilishni qonuniylashtirish jarayonini giyohvand moddalarni iste'mol qilishning kundalik amaliyoti va jamiyatning ijtimoiy tuzilishining o'zaro ta'sirini, H.Pilkington, E.L. Omelchenko, A.G. Bartenevning asarlarida, A.V. Dmitrieva giyohvandlarni ijtimoiy chetlatish jarayoniga institutsional strategiyalarning ta'sirini M.Yu. Eflova tomonidan o'rganildi. P.A. Meilaxs, I.G. Yasavyev²⁰ asarlarida giyohvand moddalarni iste'mol qilish sohasidagi tadqiqotlarning konstruktiv yo'nalishini aks ettiradi. O‘smirlik muammolariga oid mahalliy tadqiqotchilarning (I.V.Dubrovina, I.S.Kon, A.V.Mudrik, N.A.Fomin) asarlaridan ham foydalanilgan. Tadqiqotning asosiy kontseptsiyasini shakllantirish uchun bir qator tashkil etilgan psixologik - pedagogik nazariyalar katta ahamiyatga ega.
Faoliyatli yondashuv nazariyalari²¹ (P.Ya.Galperin, V.V.Davidov, A.N.Leontyev, N.F.Talizina), yaxlit pedagogik jarayon (Yu.K.Babanskiy, V.P.Bespalko, V.V.Kraevskiy, A.Ya.Nain), shaxs va jamiyat (M.A.Galaguzova, A.M. Novinskiy) oʻzaro taʼsirlar shular jumlasidandir.
XIX asrning 70-yillarida faoliyat ko’rsatgan italiyalik kriminalshunos Chezare Lombrozo «Ba’zi odamlar jinoiy mayllar bilan tug’iladilar va ular ibtidoiy insonlar tipiga mansub bo’ladilar»,²² degan xulosaga keldi. Uning fikricha, jinoyatchi tiplarni bosh chanog’i shakliga qarab aniqlash mumkin. U ijtimoiy tajribaning kriminal xulq rivojiga ta’sirini inkor etar edi, uning asosiy g’oyasi ko’pchilik jinoyatchilarning biologik jihatdan degenerativ va defektli ekanida edi.
Richard Daygdeyglning fikricha, «ba’zi jinoyatkorona xulq-atvor shakllanishi uchun xos bo’lgan mayllar doimo avloddan-avlodga o’tib turadi»²³. Biologik omil va jinoyatga mayl orasidagi bog’liqlik g’oyasi Vilyam Sheldon ishlarida 1940 yillarda qaytadan tiklandi. Sheldon odamlarning 3 jismoniy tipini ajratib ko’rsatdi:

1. 
   Mezomorf tip: (mushakdor, faol)
   
2. 
   Ektomorf tip: (suyak tizimi yaxshi rivojlangan)
   
3. 
   Endomorf tip: (to’lalikka moyil odamlar)
   

Uning fikricha, ulardan biri – mezomorf tip huquqbuzarlikka mayl bilan bevosita bog’liq. Boshqa olimlar tomonidan keyinroq o’tkazilgan tadqiqotlar ham shunga yaqin natijalar berdi. Hozirgi kungacha bunday qarashlarning himoyachilari bo’lsa ham, u tadqiqotlar kuchli tanqidga sabab bo’ldi. Agar hatto odamning jismoniy tuzilishi o’rtasida bog’liqlik mavjud, deb faraz qilsak ham, bu irsiyatning ta’siri masalasini ravshanlashtirmaydi.
V.Sheldon²⁴ jinoyatchilik bilan bog’lagan mushakdor odamlar kuch talab qilgani uchun ham banday faoliyatiga jalb etilgan bo’lishi mumkin. Jinoyatning psixologik nazariyalari ham, biologik nazariyalar kabi jinoiy mayllarni shaxsning muayyan tipi bilan bog’lar edi.
Jinoyatni psixologik jihatdan talqin qilishga Freyd²⁵ g’oyalari, garchi Freydning o’zi kriminologiya bo’yicha hech narsa yozmagan bo’lsa ham muayyan ta’sir o’tkazdi. Keyingi mualliflar unchalik ko’p bo’lmagan odamlarda «axloqsiz» yoki psixopatik shaxs rivojlanadi, degan fikr bilan uning g’oyalariga asoslanishdi. Freyd fikriga ko’ra, rivojlanishning Edip bosqichida, ilk bolalikda o’rganiladigan, o’zini cheklashlardan ko’pchilik axloqiy sifatlar vujudga keladi.
Ota-onalar bilan o’ziga xos munosabatlar shakllanishi oqibatida, ba’zi bolalarda bunday cheklov shakllanmaydi va demak axloqiylik tuyg’usi asosan mavjud bo’lmaydi. Psixopatlarni zo’rlikdan lazzat oladigan odamovi shaxslar sifatida tavsiflash mumkin. Freyd ta’limoti yoki boshqa psixologik kontseptsiyalardan kelib chiqadigan jinoyatning psixologik nazariyalari nari borsa jinoyatning ba’zi jihatlarini tushuntirib berishi mumkin. Jinoyatlarning xillari shunchalik ko’pki, ularni amalga oshirayotganlar bir xil psixologik sifatlarga ega, deyish haqiqatdan yiroqdir. Bordi-yu biz jinoyatning faqat bir toifasi, aytaylik og’ir jinoyatlar tadqiqi bilan cheklansak ham, juda ko’plab har xil holatlar aniqlanadi. Bunday jinoyatlarning ba’zilari individlar tomonidan, boshqalari tashkiliy guruh tomonidan sodir etiladi.
Yakka jinoyatchining psixologik qiyofasi mustahkam uyushgan guruh a’zolarinikiday bo’lishi ehtimoldan yiroq. Bordi-yu psixologik tafovutlarni jinoyatning turli shakllari bilan bog’liq bo’lishi mumkin bo’lgan taqdirda ham, unda bu bog’lanish qanday vujudga kelganini tushuntirish qiyin bo’ladi. Shunday bo’lishi ham mumkinki, birinchi o’rinda kriminal xulqqa moyillik emas, balki kriminal harakatlar odatiy bo’lib qolgan guruhda ishtirok qilganlik bo’lishi mumkin. Jinoyatchilikning mohiyatini qoniqarli izohlash uchun sotsiologik nazariyalarga murojaat qilish mumkin. Chunki jinoyatlar jamiyatning ijtimoiy institutlari bilan bog’liq. Sotsiologik yondashuvning eng muhim jihatlaridan biri – turli ijtimoiy konformlik va og’ishlarning o’zaro aloqadorligini ta’kidlashdir.
Hozirgi jamiyatlarda ko’plab submadaniyatlar mavjud bo’lib, ulardan birida me’yoriy hisoblangan xulq, boshqasidan og’ish sifatida baholanishi mumkin. Yuqorida ko`rib chiqilgan ichki va tashqi sharoitlar deviant axloqning shakllanishiga imkon beradi.
V.N.Kudryavtsev<sup>26</sup> shaxsning antijamoatchilik orientatsiyasi to`g’risida ma’lumot beradi. Boshqa mualliflar o`xshash atamalardan foydalanadilar: shaxsning kriminogenli dezadaptasiyasi, antijamoatchilik ko`rsatmalari, antiijtimoiy yo`nalganlik, qonunga qarshi motivatsiya va boshqalar. Ushbu atamalar shaxsning bir muncha turg’un va ustun bo`lgan sabablar – ichki ishonch - istagi, ehtiyoj, ko`rsatmalar, qadriyatlar, manfaatlar va e'tiqod tizimini belgilaydi. Qonunga qarshi motivatsiya ifodalanishning turli manba, shakl va darajasiga ega bo`lishi mumkin.
V.V.Luneev²⁷ qonunga qarshi harakatlarning quyidagi yetakchi motivatsiyalarini ko`rib chiqadi: g’arazli-ta'magir, zo`ravon - egoistik anarxistik - individualistik yengiltabiat - mas'uliyatsizlik, qo`rqoqlik - jur'atsizlik.
A.I.Dolgova<sup>28</sup> o`smirlar misolida shaxs dezadaptatsiyasining zo`ravon va g’arazli tiplarini ajratadi. Zo`ravonlik tipida o`z - o`zini tasdiqlashga intilish, o`zini kuchli, haqiqatgo`y, har doim yordamga tayyor mehribon natura deb tasavvur etish xohishi mavjud. Biroq haqiqatgo`ylik haqidagi tasavvur bunday shaxslarda noto`g’ri, ish mohiyati bo`yicha ularning axloqi jinoyatchining axloqi hisoblanadi. Ular uchun guruhli egoizm, norasmiy guruhlarga uzviy bog’langanlik shafqatsizlik kuchga ibodat qilish, o`z axloqining to`g’riligiga ishonch tipik xususiyat hisoblanadi. G’arazli tip uchun guruhli emas, individual egoizm xarakterli hisoblanadi. Uning vakillarida qadriyatli orientatsiya ancha nuqsonli, ularo`z harakatlarining qonunga qarshi xarakterini to`la anglaydilar. Bunday o`smirlarga sirlilik axloqsizlik g’arazli ko`rsatmalarning mavjudligi, anchagina chuqur ijtimoiy qarovsizlikka xosdir.
Amaliyotning kattagina qismida ko`rsatilgan tiplarning kombinatsiyasi bilan ish olib borishga to`g’ri keladi. Qonunga qarshi motivatsiya aniq shaxs motivlaridan ustunlik qiluvchi mustahkam tizim sifatida bevosita uning huquqiy ongi bilan bog’liq. Huquqiy ong quyidagilarni ko`zda tutadi:
1) qonunlarni bilish va ularni tushunish;
2) qoidalarni shaxsga ahamiyatli kabi qabul qilish, ularning foydaliligi va haqqoniyligiga ishonish;
3) qonun va qoidalarga muvofiq tayyorlik malaka va odatlarni harakatlantirish. Shubhasiz, me'yoriy ijtimoiy rivojlanish madaniy (shu jumladan, huquqiy) me'yorlarni individual qadriyatlarga aylanish jarayonini ko`zda tutadi. Shaxsiy mazmun tizimi orqali singan huquqiy me'yorlar ixtiyoriy boshqaruv bilan uyg’unlashib, shaxsning qonunga bo`ysunish kabi sifatini ta'minlaydi.
Shunday qilib, qoidalarni bajarish yoki uni buzishning motivatsiyalari turli- tuman bo`lishi mumkin ekan. Qonunga qarshi harakatlarni qo`zg’atuvchi alohida sabablar quyidagilar bo`lishi mumkin:
-tezda lazzat olishga intilish;
- o`z-o`zini tasdiqlashga, qulaylikka yoki yuqori ijtimoiy mavqega intilish;
-oppozitsion axloq (buzishga ichki intilish, ta’qiqlar);
- axloqiy stereotiplar (kriminal muhitda bo`lish tajribasi);
- tajovuz va sadistlikka moyillik
- ijtimoiy stereotiplar va an'analarga ergashish;
- guruhga mansublikni his qilish va uni ma'qullashga ehtiyoj;
-zerikish, xatar va o`tkir hissiyotlarga intilish;
- frustratsiya, majburiy himoya zarurati;
- altruizm (boshqa odamlar yoki yuqori maqsadlar evaziga qonunbuzarlik).²⁹
Albatta, deviant axloq bilan to`qnashib, biz dastavval uning ortida yashiringan sabablarni tadqiq etmog’imiz zarur. Ongsiz motivatsiyani o’rganuvchi psixoanalitik tadqiqotlarda deviantlik ichki nizo va oddiy himoya natijasi sifatida ko`rib chiqiladi. Antiijtimoiy axloq holatida deviantlikning quyidagi ongsiz sabablari ta’sir etishi mumkin:
– tezkor qoniqishni talab qiluvchi istak
– kuchsiz g’azab, umidsizlik –yengillashishni izlovchi tajovuzni boshdan kechirish;
– o`ch olishni talab qiluvchi xafalik
– haqiqatni tiklashga sabab bo`luvchi hasad;
– ishonchsizlik va masofani saqlashga intilish;
– ulug’vorlik va qudratlilik fantaziyasi.
Jinoyatchi shaxsining tuzilmasini aniqlashda, birinchi o’rinda uning ijtimoiy xususiyatlar majmuasidan iboratligini aytish joizdir. Jinoyatlar boshqa odamlar bilan bo’lgan munosabatlar tufayli paydo bo’lgan shaxsga xos jihatlar kriminologiya uchun juda muhimdir, chunki u shaxsni jamiyat, ijtimoiy guruhlar yoki boshqa jamoalarning a’zosi sifatida ko’rib chiqishga yordam beradi. Shaxsning kriminologik tahliliga uning individual-psixologik xususiyatlari ham kiradi. O’z navbatida biologik xususiyatlar ham insonning hatti-harakatlarida aks etadi. Jinoyatni sodir etishdagi asosiy sabablardan biri shaxs xarakterining ijtimoiy salbiy sifatlaridir. Ba’zi bir psixik jarayonlarning yaxshi rivojlanmaganligi, organizmning fiziologik holatidagi ayrim o’zgarishlar sabab bo’lishi mumkin.³⁰
Jinoyatchi shaxsining tarkibida bir qator kichik tuzilmalar mavjud:
- ijtimoiy – demografik xususiyatlar: ijtimoiy kelib chiqishi va jamiyatdagi o’rni, oilaviy va xizmat joyidagi mavqei, millati va kasbiy faoliyati, moliyaviy ahvoli;
- aqliy rivojlanish darajasi: madaniyati, ko’nikma va malakalari;
- axloqiy fazilatlar: shaxsning orzusi, qiziqishlari, ehtiyojlari, iqtidori, odatlari;
- psixik jarayonlar va shaxsning holati;
- Biofiziologik xususiyatlar: jinsi, yoshi, sog’ligi, jismoniy xususiyatlari.
Hamma tuzilmalar o’zaro bog’liq bo’lib, yaxlit jinoyatchi shaxsini belgilab beradi. Jinoyatni sodir etishiga jinoyatchining jamiyatga qarshi fikrlari, qiziqishlari, ehtiyojlari, odatlari sabab bo’lishi mumkin. Shuning uchun kriminologiyani shaxsning axloqiy fazilatlari, psixik xususiyatlari ham qiziqtiradi.
Jinoyatchi shaxsini hamma xususiyatlarini inobatga olish lozim, chunki ular shaxs xatti – harakatlariga ma’lum darajada ta’sir etadi. Shaxsning faoliyati uning munosabati bilan belgilanadi. Inson xulqini o’zgartirish juda qiyin. Buning uchun uning kasbiy darajasini ko’tarish, yangi kasblarni egallashiga yordam berish, moliyaviy ahvolini yaxshilash kerak. Somatik va psixik kasalliklarni davolash kabi choralarni ko’rish lozim bo’ladi.
Jinoyatchi shaxsini o’rganishning qiyinligi uning ijtimoiy va biologik muammolar bilan bog’liqligi, amaliy va huquqiy ahamiyatga egaligidir. Uning yechimi jinoyatchilikni sodir etish sabablari va unga qarshi kurash olib borish yo’llarini topishga yordam beradi. Biologik omillarning ahamiyati ko’plab kriminologik nazariyalarning bo’linishiga olib keladi. Kriminalistlar jinoyatchilik huquqiy jinoyat kabi ijtimoiy tabiatga ega ekanligini e’tirof etish bilan bir qatorda biologik omillar rolini ham rad etmaydi, lekin ular shaxsning jinoiy harakati sabablarini emas, balki sharoitini belgilab beradi. Ba’zi olimlarning ta’kidlashicha, jinoyatni psixik anomaliyaga ega bo’lgan odamlar sodir etishar ekan.
Psixologik va ba’zi bir kriminologik qarashlar shaxsning psixik faoliyatining pasayishi unda asabiylashish, tajovuzkorlik, razillik kabi sifatlarning rivojlanishiga olib keladi, bundan tashqari irodasining kuchsizlanishi, o’zini boshqara olmasligiga sabab bo’lishi mumkin. Bu holatlar insonni nogironlikka olib keladi, mehnat qilishiga to’sqinlik qiladi, noqonuniy harakatlarni sodir etishiga sabab bo’ladi. Biroq psixikadagi har qanday o’zgarish ham jinoyatni sodir etishiga sabab bo’la olmaydi.³¹
Birinchidan; jinoyatchilarning ko’pchichiligi bunday tashhisga ega emaslar.
Ikkinchidan; odamdagi psixik o’zgarishlar jinoyatni sodir etilishiga sabab bo’lmaydi.
Uchinchidan; shaxsning psixikasidagi o’zgarishlar insonni nima uchun jinoyatni sodir etganini aniqlab bermaydi.
Psixopatiyalar ham jinoyatlarning sodir bo’lishiga sabab bo’ladi. Lekin psixopatlar (chegara kasallik) yaxshi ishlay olishi va lavozimni egallashi mumkinligi hammaga ma’lum.
Kriminalistlar jinoyatchi shaxsida biologik omil mohiyatini o’rganish, genotiplarning o’xshashligi kriminal xususiyatlarning bir- biriga mos tushushiga olib kelishini o’rganishni maqsad qilib qo’yishgan. Egizaklar ikki qiz yoki ikki o’g’il bola bo’lib tug’iladi. Ularning xususiyatlari genotip va atrof-muhit orqali rivojlanadi. Tadqiqotlar shuni ko’rsatadiki, egizaklarning ikkinchisi ko’proq jinoyat sodir etarkan. Lekin bu ham jinoyat sodir etishga biologik omillar ta’sir etishini isbotlamaydi. Egizaklarning jinoyatkorona hatti - harakati ularning bir xil muhitdagi olgan tarbiyasi va psixofiziologik xususiyatlaridandir.
Xromosomadagi o’zgarishlarga ega bo’lgan insonlar kriminalistlar diqqatini o’ziga tortadi. Ushbu o’zgarishlar tug’ilgan chaqaloqlarning 0,4 % da uchraydi. Erkaklarda 47 ta xromosoma bo’lib, «X» yoki «Y» shaklda bo’ladi. 60- yillarda aynan ushbu shakldagi xromosomali kishilar jinoyatkorona harakat qilganliklari aniqlangan.³² Xromosomalardagi anomaliyalar psixik kasalliklar bilan o’zviy bog’liqligi isbotlangan, jinoyatchilarning ko’pi shu kasalliklarga ega ekanligi ma’lum bo’lgan. Bunda ijtimoiy va biologik omillar o’zaro ta’sirda bo’ladi.
Shaxsning kriminologik xususiyatlarini o’rganish jinoyatchilarning boshqa odamlardan farqi borligini, jinoyatni sodir etishga sabab bo’ladigan motivlarni topishga yordam beradi. Bunday tahlilni mamlakat, respublika, viloyat, shahar va tumanlar miqyosida o’tkazish kerak. Uning xulosalari katta ahamiyatga ega bo’ladi.
Kriminologik tadqiqotlar, statistik ma’lumotlar - jinoyatchilarning orasida ayollardan erkaklarning ko’pligi, jinoyatchilarning yoshi turli xil ekanligini ma’lum qiladi. O’spirinlar tomonidan sodir etiladigan jinoyatlar tajovuzkorona tabiatga ega. Jinoiy harakatlar insonlarning hayotiy maqsadlari, turmush tarzi, qiziqishlariga bog’liq bo’ladi. 70-75 % jinoyatlar 18-40 yoshdagi odamlar tomonidan sodir etiladi. 24 yoshgacha va voyaga yetmaganlar tomonidan sodir etiladigan jinoyatlar; o’g’irlik, bezorilik, talonchilik, zo’rlash va avtotransport o’g’irilash shaklida bo’ladi.
Oiladagi muhit va ayniqsa tarbiya deviant xulq rivojlanishiga ta’sir qiladi. Masalan: to’liqsiz oilalar, ota-onalarning alohida yashashi, moliyaviy ahvolining beqarorligi, oiladagi munosabatlarning yomonligi, bolalarning qarovsizligi, bolalar uyida tarbiyalanishi kabi hollatlar misol bo’ladi.
Hozirgi kunda nikoh qurmasdan yashaydiganlar orasidagi jinoyatchilik nikoh qurib yashayotganlarga nisbatan ikki barobar yuqoridir. Kishining jinoyat sodir etmasdan oldin qanday mehnat faoliyati bilan shug’ullanganiga e’tibor berish kerak (o’qish, ish joyi, anchadan buyon ishlaydimi, ishlamaydimi va boshqalar).
Jinoyatni juda ko’p turlarga ajratish mumkin. Jumladan: Qurbonsiz jinoyatlar – boshqa individlarga bevosita zarar yetkazmaydigan, lekin noqonuniy deb hisoblangan faoliyat turlari (giyohvand moddalarni iste’mol qilish, qimorbozlik, fohishabozlik)ga aytiladi. Aslida qimorboz yoki giyohvandlar uyushgan jinoyatchilikning qurbonlariga aylanadilar.
Hukumat jinoyatlari – qabul qilingan qonunlarni inkor etuvchi hokimiyat vakillari, poraxo’rlik turli xil jinoyatlarni yashirish, jinoiy guruhlarga aralashib qolgan politsiya ofitserlarini ham shu tipga kiritish mumkin.
Uyushgan jinoyatlar – oddiy biznesga o’xshagan faoliyat bilan bog’liq, biroq uning mazmuni qonunga xilof bo’ladi. U o’z ichiga qimor o’ynash, fohishabozlik yirik miqyosidagi o’g’irliklar va reket kabilarni qamrab oladi.³³
Uyushgan jinoyatchilik rivojlangan mamlakatlarda, jumladan AQShda avj olgan. Og’ir jinoyatlar sirasiga zo’rlashlar, qotilliklar va shunga o’xshashlarni kiritish mumkin. Bu ham rivojlangan davlatlarda ko’p uchraydi. Jinoyatni sodir etilishidagi asosiy sabablardan biri sifatida iqtisodiy yetishmovchiliklarni ko’rsatadilar. Zero, juda ko’p mamlakatlarda ya’ni iqtisodiy jihatdan yaxshi rivojlangan davlatlarda ham jinoyatchilik avj olgan. Ehtiyojlar deviant xulq-atvor motivlarining vujudga kelishiga sabab bo’ladi. Deviant xulq-atvor shakllanishining bir necha bosqichlarini ko’rsatish mumkin:³⁴
1. Ehtiyojlarning dolzarbligi- ya’ni qaysidir ehtiyojni qondirish nihoyatda zarur bo’lib qoladi.
2. Motivlarning vujudga kelishi va rivojlanishi.
3. Maqsad qo’yilishi.
4. Maqsadga erishish yo’llarini tanlash.
5. Natijani oldindan tasavvur etish-prognoz.
6. Qaror qabul qilish va ijro etish.
Qonunlarga bo’ysunuvchi fuqarolar jinoyatni kam sodir etishadi. Lekin jinoyatni sodir etgan odamlar qonunni yaxshi bilmaydi deb aytib bo’lmaydi. Aksariyat qonunga bo’ysunuvchi fuqarolarga nisbatan ular qonunni yaxshi bilishadi. Lekin ular qonunni hurmat qilishmaydi, unga bo’ysunishni xoxlashmaydi.
Giyohvandlik narkomaniya, bangilik — narkotik moddalarga oʻrganib qolish, ruju qilish, aniqrogʻi tabiiy yoki sintetik zaharli moddalar (ayrim dori moddalari)ni vaqtincha yoki surunkasiga isteʼmol qilish natijasida kelib chiqadigan kasallik holati. Giyohvandlik organizm somatik va ruhiy holatining chuqur oʻzgarishiga sabab boʻladi va giyohvandni tanazzulga olib boradi³⁵.
Giyohvandlik — inson shaxsining va ruhiy holatining chuqur o‘zgarishiga, shuningdek tana ichki a’zolari faoliyatiniig jiddiy, zararlanishiga olib keladi³⁶.
Giyohvandlik– narkotik moddalar jumlasiga kiruvchi dorilar yoki boshqa moddalarni isteʼmol qilish natijasida yuzaga keladigan kasallikdir. Giyohvandlik – inson sogʻligʻiga xavf soluvchi illat boʻlib, kishi organizmini taʼsirchan moddalarga oʻrganib qolishini anglatadi.Giyohvandlik – insonning giyohvandlik vositalarini isteʼmol qilishga mukkasidan ketish bilan bogʻliq hastalikdir. Giyohvand – forscha - tojikcha soʻzdan olingan boʻlib – nasha, qoradori, koʻknori va shu kabi narkotiklarni isteʼmol qilishga odatlangan odam; bangi, nashavand, koʻknori - deyiladi.³⁷
Giyohvandlik – nimadan, qayerdan boshlanadi? Giyohvandlik - sigaret chekish, ularni hidlashdan boshlanadi. Agar ota-onalar farzandiga sigaret, nos sotib olib kelib berishnibuyursalar, ular ota-onalaridan, yashirib sigaret, nos chekishni, hidlashni oʻrganadilar. Giyohvandlik ota-onalarning eʼtiborsizligi, loqaydligi uzoqni oʻylamay ish qilishioqibatida kelib chiqadi. Birgina misol: xavfli oʻsmani-rakni keltirib chiqaruvchi moddaning 45 foizi sigareta orqali organizmga oʻtar ekan.
Giyohvandlikda oʻzini toʻxtatib boʻlmaydigan darajada giyohvand moddalarni isteʼmol qilish mayli paydo boʻladi, giyohvand moddaning miqdoriga nisbatan ehtiyoj, ruhiy va jismoniy bogʻliqlik ortib boradi. Giyohvandlik asta-sekin boshlanib, surunkali davom etadi. Giyohvand moddalar dastlab xushnudlik, dimogʻchogʻlik, xotirjamlik hissini uygʻotib, kayf qildiradi, keyin bora-bora bu kasallikka aylanadi.
Giyohvandlik 2 zaylda avj olishi mumkin.
Birinchi holatda vrach buyurgan va bemorning ruhi hamda kayfiyatini oshirish xususiyatiga ega boʻlgan dorilarni uzoq vaqt va notoʻgʻri qabul qilish; ogʻriq, uyqusizlik va boshqa dardlardan qutilish maqsadida dori miqdori (dozasi)ni oshirib borish; darddan tuzalib doriga unchalik ehtiyoj boʻlmasa ham, uni qabul qilaverish natijasida dorining narkotik taʼsiri va miqdori orta borib, pirovardida giyohvand moddaga moyillik kuchayib, u humor qiladigan boʻlib qoladi.
Ikkinchi holatda ongli ravishda kayf qilish maqsadida giyohvand moddalarga oʻrganishdir. Giyohvandlikka, odatda, irodasi kuchsiz, oʻzini tiya olmaydigan, oʻtkir sezgilarni oʻzida sinab koʻrishga qiziquvchan, ruhan zaif va oʻta xudbin kishilar beriluvchan boʻladi.
Yoshlar tarbiyasidagi nuqson va kamchiliklar, giyohvand moddalarni isteʼmol qilib yuruvchi katta yoshdagilarga taklid va havas, oiladagi noxush sharoit (ota-onaning ichkilikboz yoki giyohvand boʻlishi) hamda giyohvand moddalarning oson topilishi yoki qoʻl ostida boʻlishi ham giyohvandlikka sabab boʻlishi mumkin. Giyohvandlikka mubtalo boʻlganlarda xastalik borgan sari kuchaya borib, odatda, kutilmagan yomon oqibatlarga olib keladi.
Giyohvandlik eyforiyasida, yaʼni kayfi chogʻlikda 2 bosqich kuzatiladi: qisqa muddatli —1-5 daqiqa davom etadigan oʻtkir hissiyotli bosqich (haqiqiy eyforiya) va uzoq (1—3 soat) choʻziladigan boʻshashish, tinchlanish davri. Bu bosqichlarning qisqa yoki uzoq boʻlishi qanday giyohvand modda qabul qilinganiga va miqdoriga bogʻliq³⁸.
Giyohvandlikning hamma turi ham oʻz rivojida giyohvand moddalarga oʻrganib qolish yoʻli bilan giyohvandlik sindromining shakllanishiga olib keladi. Bu sindromning rivojlanishida ham 3 bosqich farqlanadi:³⁹
1) giyohvand moddaga nisbatan organizm reaktivligining oʻzgarishi va ruhiy bogʻlanishning paydo boʻlishi;
2) xumor (abstinent) sindromi koʻrinishida jismoniy bogʻlanishning yuzaga kelishi;
3) organizm barcha sistemalarining zaiflashishi (tolerantlikning pasayishi, yaʼni giyohvand moddalarning avvalgi miqdorini koʻtara olmaslik, xumorning surunkali davom etishi va ayrim hollarda polinarkomaniya ning vujudga kelishi).
Giyohvandlikka mubtalo boʻlgan kishi giyohvand moddalarni qayta-qayta va koʻproq miqdorda isteʼmol qila boshlaydi. Keyinchalik esa giyohvand moddalarsiz turolmaydigan boʻlib qoladi. Bunday ahvoldan qutilish va oʻzini bir oz yengil his qilish uchun yana giyohvand moddaga ruju qiladi va oxir-oqibat giyohvand moddalarga hirs qoʻyish kelib chiqadi. Organizmning dastlabki himoya reflekslari (koʻngil aynishi, qusish) yoʻqoladi. Bu davrda organizmda giyohvand moddalarga nisbatan moyillik shu darajada kuchayib ketadiki, goʻyo bu moddalar avvalgi taʼsir kuchini yoʻqotgandek boʻlib qoladi, endi avvalgidek eyforiya (kayf) holatini his qilish, xumorni tarqatish uchun oʻsha moddadan koʻproq miqdorda qabul qilgisi keladi. Oldiniga giyohvand modda birmuncha yoqimsiz taʼsir koʻrsatgan boʻlsa, keyinchalik goʻyoki uning holatini "normallashtirganga" oʻxshaydi, bemor oʻzini bir muncha yaxshi his qiladi, ish qobiliyati, ruhi goʻyo tetiklashadi va bunda u haqiqiy giyohvand boʻlib qoladi.
Giyohvandlarda avval ruhiy oʻzgarishlar (tajanglik, kayfiyat buzuqligi, xotira pasayishi) paydo boʻlgan boʻlsa, keyinchalik jismoniy oʻzgarishlar —jismoniy bogʻlanib qolish sindromi (terlash, yurak urishi, ogʻiz qurishi, ozib ketish, qoʻl-oyoqning titrashi va boshqalar) roʻy beradi. Agar giyohvand oʻz vaqtida narkotik moddani qabul qilmasa, organizmda kuchli ruhiy va jismoniy oʻzgarishlar, yaʼni giyohvandlikka xos ogʻir holat — xumorlik sindromi paydo boʻladi.⁴⁰
Giyohvandlik opiomaniya (afyun qabul qilish), morfinizm, geroinizm koʻrinishida boʻladi. Giyohvandlikning nashavandlik, kokainizm, nikotinizm (tamakiga ruju qilish), teizm (achchiq choy ichish) va boshqa turlari ham uchraydi. Ikki yoki undan ortiq xil giyohvand moddani surunkali qabul qilish pol i narkomaniya deyiladi. Giyohvandlikningning hamma turida ham organizm zaharlanadi va u juda ogʻir kechadi. Yer yuzining turli mintaqalarida giyohvandlikning ayrim turlari kuzatiladi.
Giyohvandlikning geroinizm turi keyingi vaqtda juda keng va fojiali tarzda tarqalib bormoqda. Giyohvandlik avj olishining oldini olish uchun ayrim mamlakatlarda tegishli tadbirlar amalga oshirilgan. Giyohvandlikka mubtalo boʻlgan bemorlar asosan shifoxona (statsionar) sharoitida 2—4 oygacha davolanib, 4—5 yilgacha ambulatoriya kuzatuvi va hisobida boʻladilar.
Narkotik moddani birinchi marta totib koʻrgandayoq odam oʻz hayotiga nuqta qoʻyishi mumkin, - deyishadi mutaxassislar. Barcha narsani birinchisi qiyin. Birinchi marta yolgʻon gapirayotgan odam sal qiynaladi, birinchi marta spirtli ichimlik ichayotgan kishi ham ogʻrinadi, birinchi marta narkotik qabul qilgan yigit yoki qiz uchun ham ogʻir boʻladi. Ammo birinchisiga qoʻl urdimi tamom. Demak, uni narkomaniyadan qutqarib qolish qiyin kechadi.
Giyohvandlik – inson salomatligi uchun oʻta xavfli hisoblanadi. Mutaxassislarni fikricha baʼzi hollardagiyohvandlikni belgisi koʻzga tashlanmasligi ham mumkin. Narkotik moddaga oʻrgangan organizmda fizologik oʻzgarishlar yuz beradi. Narkotik moddaga tashnalik vujudga keladi, usiz tura olmaydigan holat yuz beradi, ogʻir kasalliklar paydo boʻladi. Yurak muskullari jarohatlanib surunkali yurak yetishmovchiligi boshlanadi. Mutaxassis shifokorlarni aytishlaricha gastrit, oshqozon yarasi, jigar serrozi, pnevmaniya va plevrit kasalliklari paydo boʻladi. ⁴¹
Giyohvandlik davolab boʻlmaydigan kasallik bo’lib, giyohvandlikka berilgan fuqaroni oxir-oqibat faqat oʻlim kutadi. Shuning uchun giyohvandlikni davosi yoʻq vaboga tenglashtiriladi. Koʻchada, toʻy-marakada giyohvandni turli belgilaridan ham bilsa boʻladi. Giyohvand, avvalo, rangi uniqqan, sal sargʻaygan, rangi chiqmaydigan, havo issiq boʻlishiga qaramay uzun yengli kiyim kiyishi, qoʻl panjasining shishi, tishlarining qorayishi va sargʻayishi, sinishi, muomalasining gʻalatiligi, spirtni hidi kelmay turib sarxush holatda, oʻzicha kulib, xursand boʻlib yurishi, serharakat boʻlmasligi, tez taʼsirga tushishi, tajanglik, uyidan narsalar va pullarni yoʻqolishi kabilardan ham giyohvandni bilib olsa boʻladi.
Mutaxassislar bugungi kunda giyohvandlikni quyidagi asoratlari mavjudligini taʼkidlashmoqda:
1) Iqtisodiy jihatdan: koʻp mablagʻ sarflashi, daromadlaridan ayrilishi, uyidagi qimmatbaho buyumlarni sotilishi, ishsiz qolishi, koʻpchilikdan qarzdor boʻlishi, oilasidan, farzandlaridan ajralish holatlari yuzaga kelishi mumkin;
2) Huquqiy jihatdan asoratlar: oʻzi bilib bilmay, idrok qilmay jinoyat qilishi, odam oʻldirishi, bosqinchilik qilishi, turli diniy ekstremizmga terrorizm oqimlariga qoʻshilishi kabi turli boshqa jinoyatlarni qilishga majbur boʻlishi mumkin;
3) Tibbiy asoratlar: giyohvand moddalar butun organizmga va markaziy nerv sistemasiga, ruhiyatiga taʼsir koʻrsatib shaxsda turli oʻzgarishlar hosil boʻlishiga sabab boʻladi.
Bulardan tashqari giyohvand kishilar milliy urf-odat, qadriyatlardan, or-nomus, hayo, uyalish, tortinish, farosat, rahm-shafqat, mehr-oqibat kabi tushunchalardan begonalashib ketadilar va parishonxotir, nafosatsiz, idroksiz, didsiz, bir jonivorga oʻxshab qoladi.
Maʼlumotlarga koʻra, OITS kasaliga chalinganlarni 80 foizini giyohvandlar tashkil etar ekan. Giyohvand oʻz ehtiyojini qondirish uchun hech narsadan qaytmaydi. Narkotik moddalar isteʼmol qilganlar oilasida tugʻma nogiron, mayib-majruh, aqli zaif, nuqsoni bor bolalar dunyoga kelmoqda. Demak giyohvandlik jamiyatga nihoyatda katta maʼnaviy va moddiy zarar yetkazadi.