Mavzu: Qadimgi turkiy tilda fe’l yasovchi qo‘shimchalar va ularning til tizimidagi o‘rni

Fe’l turkumiga mansub so‘zlar shaxs-sonda tuslanishi, mayl, bo‘lishli, bo‘lishsizlik, fe’l nisbatlari, zamon kategoriyasiga ega bo‘lishi, funktsional shakllarga egaligi singari xususiyatlari bilan boshqa so‘z turkumlaridan farq qiladi.

Mustaqil fe’llar	Ko`makchi fe’llar
Mustaqil fe’llar gapda sodda kesim vazifasida ishlatiladi va o‘ziga mansub bo‘lgan so‘zni boshqarib keladi. Mustaqil fe’llarni harakatning ob’ektga bo‘lgan munosabatiga qarab, ob’ektli fe’llar va ob’ektsiz fe’llar kabi turlarga ham bo‘lish mumkin.	Ko‘makchi fe’llar bevosita bo‘lgan harakatni bildirmaydi, balki etakchi fe’llardan keyin kelib, etakchi fe’lning ma’nosini kengaytirib, qo‘shimcha ma’no ifodalashga xizmat qiladi. Qadimgi turkiy tilda ko‘makchi fe’llarga ät-, bašla-, tur-, yur-, bär-, yat-, ol-, qoy- kabilarni ko‘rsatish mumkin.
1. Tonyuquqqa, bäŋä aydï “Toʻnyuquqqa, menga aytdi” (To‘n). 2. Tägdimiz, yaydïmïz “hujum qildik, tor-mor etdik” (To‘n)