Mavzu: O`zbekiston respublikasi san’at arbobi ortiqali qozoqovni xayoti va ijodi

Maktabdagi ko`rgazma va yuksak e’tirof

— Yaratilgan asarga munosabat va mulohazalar har bir ijodkorni qiziqtiradi. Men buni maktab davridayoq his qilganman. Chunki maktabdagi devoriy gazetaga suratlar chizardim. Devoriy gazeta osilgach, bir chekkada turib, bolalarning rasmga bildirayotgan fikrlarini tinglash shunaqa zavq bag`ishlardiki… Eng qizig`i, o`sha paytda chizgan rasmlarimdan o`ntachasini bir yil davomida “Gulxan” jurnaliga yuborganman. Ishonsangiz, rasmlarim na jurnalda chiqqan, na biror javob olganman. Shundan so`ng hafsalam pir bo`lib, bir yil rasm chizmay qo`ydim. Kunlarning birida qo`shni tumanga borgan bir sinfdoshimizning akasi “Gulxan” sotib oladi. Qarasa, ichida men chizgan rasmlar… U kishi uyga olib keldi. Qarasam, afsonaviy rassom Chingiz Axmarov menga oq yo`l tilab, chizgan suratlarim haqida maqola yozibdi. Maqola yonida to`rtta rasmim ham bor. Bu men, oddiy maktab o`quvchisi uchun juda yuksak e’tirof va e’tibor edi. Shundan so`ng butun vujudim bilan rasm chiza boshladim. Shu darajada berilib ketganmanki, qishda qo`lim muzlaganini, yozda oftob urib ketganini sezmaganman… Eng qizig`i, o`sha chizgan suratlarim bilan maktabda ilk bor o`zimning ko`rgazmamni uyushtirgandim. Unda o`qituvchilarimning portretlari ham bor edi.

“Puldor talaba bo`lganman!”

Men ham talabaligimda juda boy, yaxshi ta’minlangan edim (kuladi). Chunki “Gulxan”, “Sharq yulduzi”, “Yoshlik”, “Guliston” kabi jurnallar bilan hamkorlik qilib, qalam haqi olardim-da! Lekin bu bilan hayotim kamchiliksiz, qiyinchiliksiz o`tgan deya olmayman. Bir voqea sira esimdan chiqmaydi. Uylangan, endi institutda dars bera boshlagan paytlarim edi. Ijarada yashaymiz. Yangi ro`zg`or degandek… Xullas, pul tejab ishlatiladigan paytlar edi. O`shanda metroga tushish — besh tiyin. Yonimda institutga borish uchun besh tiyin bor, qaytishga yo`q. Maosh beradigan sana bo`lgani uchun ishonch bilan yo`lga tushdim. Aksiga olib, o`sha kuni maosh bermasa deng. Uyga qaytay desam, cho`ntak bo`sh. Nima qildim deng? Bir domlamizning yoniga borib “Mening yonimda besh so`m bor ekan. Mayda yo`q. Besh tiyiningiz yo`qmi? Ertaga sizga qaytaraman”, dedim. Shu bilan uyga ketdim. O`shanda “Pulim yo`q!” deyishga g`ururim yo`l qo`ymagan-da!