Mavzu: Arab tilidan o’zbek tiliga tarjimonlikning o’ziga xos xususiyatlari. Reja Kirish Asosiy qism

Qo‘llanilgan metodlar. Bizga ma’lumki, biror nutqni tarjima qilishda tarjima qilinayotgan nutq ona tili bilan solishtirib, qiyoslab tarjima qilinadi. Xuddi shunday ikkita asar ya’ni, asliyat va tarjima asari bilan ishlaganda qiyoslash metodidan foydalanib undagi o‘xshash va farqli tomonlar o‘rganiladi. Ushbu bitiruv malakaviy ishda ham qiyoslash, tahlil qilish va sintaktik jarayonlarni tushuntiruvchi transformatsion metodlardan foydalanildi.

Asosiy qism

1. 
   Arab tili va o’zbek tilining o’ziga xosligi:
   

Har bir til o‘z nutq sistemasiga ega. arab va o‘zbek tillarida har ikki til uchun uyqash, bir xil talaffuz qilinadigan tovushlar bor. Ayni paytda har birining o‘zigagina xos, boshqasida uchramaydigan tovushlar ham mavjud. Biz o‘z ona tilimizda gapirganimizda tilimiz, labimiz va boshqa nutq a'zolarimizni biror tovushni talaffuz qilishimiz uchun qanday harakat qildirayotganimizni sezmaymiz ham. talaffuz ko‘nikmasi go‘dakligimizdan hosil qilingan. biroq o‘zbekcha so‘zlashish ko‘nikmasi arab tilida gapirish uchun hamma vaqt ham to‘g‘ri kelavermaydi. Arabcha to‘g‘ri so‘zlashish uchun qtor yangi ko‘nikmalar hosil qilish kerak.
Arab tilida undoshlar, asosan, tovush naychalarining harakat va holatiga yoki og‘iz bo‘shlig‘ining qaysi qismida to‘siqqa uchrashlariga, faqat shovqindangina iborat bo‘lishlariga yoki aksincha, ovozning shovqindan ustunligiga, shuningdek, talaffuz qilinish usullariga bog‘liq ravishda birbiridan farqlanadi.
Arab undoshlari toush paychalarining harakat va holatiga ko‘ra – jarangli va jarangsiz, paydo bo‘lish o‘rinlariga ko‘ra – lab, tanglay oldi, tanglay (orqa) o‘rtasi, chuqur tanglay orqasi va bo‘g‘iz tovushlari bo‘lishi mumkin.
Undoshlar artikulyasiya usuliga ko‘ra portlovchi, sirg‘aluvchi (frikativ), qorishiq (affrikativ), titrovchi (vibrant) va burun ishtrokida talaffuz qilinuvchi (sonant) bo‘ladi. umuman aytganda, arab undoshlariga xos eng xarakterli xususiyatlar – shovqinning mavjudligi, musiqaviyligk, yumshoqlanish (katalizatsiya), va tovushning oshig‘ich kuch bilan artikulyasiya qilinishi (emfatiklik)dir.