Ma’ruza №1 Mavzu: Psixiatriyaga kirish. Psixiatriyaning maqsad va vazifalari. Psixiatriyaning tarixi

Jan-Etien Dominik Eskirol (1772-1840)

• Psixiatriya ilmiy maktab asoschilaridan biri, psixiatriya bo'yicha "Psixiatriya to'g'risida" (1838) birinchi klinik qo’llanma muallifi. Uning «Ruhiy bemorlardagi gallyusinatsiyalar haqida»gi ilmiy ishi diqqatga sazovordir. U birinchilardan bo‘lib illyuziya bilan gallyusinatsiya o‘rtasidagi tafovutlarni yozdi

Nozologik davr

• XIX asrning o'rtalarida - XX asrning birinchi yarmida. Psixiatriya kasalxonalariga kasallarni umumsomatik tekshirish, davolash usullari takomillashtila boshlandi

Emil Krepelin (1856-1926)

• Psixiatriyaning taraqqiyoti uchun nemis psixiatri Emil Krepelin (1856—1926) katta hissa qo‘shdi. Krepelin birinchi o‘ringa psixozlarning anatomik o‘rganilishini emas, balki ruxiy kasalliklarning klinik kechishiga ko‘prok ahamiyat berdi. Krepelin sindromologik sistematika o‘rniga nozologik tasnifni taklif etdi.

Eygen Bleyler (1857 – 1939)

• Shveytsariyalik psixiatr va patopsixolog. Psixiatriya professori. Birinchi bo’lib Shizofreniya atamasini tavsiya etilgan va asosiy simptomlarni tasvirlab bergan. Shuning uchun shizofreniya kasalligi Bleyler kasalligi deb ham yuritiladi.

Sergey Sergeyvich Korsakov (1854-1900)

• Psixiatriya nozologik yo'nalishini asoschilaridan biri va moskva psixiatriya ilmiy maktabi, klassik "psixiatriya kursi" (1893) muallifi bo'lgan mashhur rus psixiatri. Xalqaro psixiatriya anjumanida u tasvirlagan polinevrotik alkogol (amnestik) psixoz, uning nomiga «korsakov kasalligi» deb nomlandi.

Vladimir Mixaylovich Bexterev (1857-1927)

• Taniqli rossiyalik psixiatr, eksperimental psixologiya asoschilaridan biri.
• V. M. Bexterev hozirda ham keng qo‘llanadigan ruhiy davolash triadasini ishlab chiqqan edi. (ratsional suhbat, jamoa gipnozi, o‘zini-o‘zi ishon­tirish).

V. M. Bexterev «Agar bemor shifokor bilan suhbatlashgandan so‘ng o‘zini yengil his qilmasa, u shifokor emas. Shifokor bemorda o‘zining kasalligiga to‘g‘ri munosabat tug‘dirishi va har qanday usullar bilan o‘z kasalligi bilan kurashda uni faollashtirmog’i lozimdir. Bemor bilan bo‘lgan suhbatda shifokor nosamimiy, stereotip, munosabatda bo’lib, rasmiy munosabatlardan chetlanishi lozim».

• V. M. Bexterev «Agar bemor shifokor bilan suhbatlashgandan so‘ng o‘zini yengil his qilmasa, u shifokor emas. Shifokor bemorda o‘zining kasalligiga to‘g‘ri munosabat tug‘dirishi va har qanday usullar bilan o‘z kasalligi bilan kurashda uni faollashtirmog’i lozimdir. Bemor bilan bo‘lgan suhbatda shifokor nosamimiy, stereotip, munosabatda bo’lib, rasmiy munosabatlardan chetlanishi lozim».