Марказий Осиё динлари

ЖАННАТ ВА ДЎЗАХГА ИШОНИШ. Жаннат ва дўзах - одамларнинг ўлганидан кейин ердаги хулқ-атворларига кўра руҳлари охиратгача турадиган жой;

• ЖАННАТ ВА ДЎЗАХГА ИШОНИШ. Жаннат ва дўзах - одамларнинг ўлганидан кейин ердаги хулқ-атворларига кўра руҳлари охиратгача турадиган жой;
•  
• ОХИРАТГА ИШОНИШ. Христианлик таълимотига биноан, охират бошланишидан олдин ерга Антихрист келади ва қиёмат-қойим бошланади. Охир-оқибатда Исо Масиҳ ерга қайтиб келиб, Антихристни енгади. Ўлганлар қайта тирилади, тириклар ва ўлганлар қайта ажрим қилиниб, янги ҳаёт бошланади;
• АҲЛОҚ ҚОИДАЛАРИНИНГ ДИНИЙ ТАЪЛИМОТДАГИ КАТТА АҲАМИЯТИ. Христианлик ахлоқидаги устувор қоидалар худони севиш ва яқин кишига бўлган муҳаббатдир. Яқин кишини севиш одамнинг ўз яқин қариндошларинигина эмас, балки у билан бевосита мулоқотда бўлган одамларни ҳам севишини билдиради. Худо асосий аҳлокий қадрият саналади ва одамлардаги мўминлик, ҳақиқатни излаш, раҳимдиллик ва тинчликсеварлик фазилатлари улуғланади.

Буддавийлик дини

• Буддавийлик дини (санскрит тилида buddha – осойишталикка ва буюк ҳақиқитга эришган, “илоҳий илм” нуридан мунавварлик маъноларини билдиради) жаҳон динларининг ичида энг қадимийси бўлиб, жаҳон цивилизациясининг қадимги марказларидан бири бўлган Ҳиндистонда милоддан аввалги VI асрда юзага келган.

• Ҳиндистон жамияти қуйидаги касталар бўлинган эди:
• Брахманлар – руҳонийлар, олий каста.
• Кшатрийлар – харбийлар.
• Вайшиалар – хунармандлар.
• Шудралар – жисмоний меҳнат билан шуғулланувчи энг қуйи каста.
•  

Буддавийлик ижтимоий-иқтисодий ва савдо муносабатлари ривожланишига тўсиқ бўлган брахманизмнинг табақа тизимига қарши руҳияти билан, ўз даврининг илғор инсонпарвар таълимоти сифатида тарих саҳнасида пайдо бўлган. Буддавийлик кишиларнинг табақавий тенгсизлигини инкор этган. Буддавийлик таълимотига кўра ҳар бир инсонда мутлоқ руҳнинг бир зарраси мужассамлашганлиги учун худо олдида ҳамма тенг ҳисобланади. Мана шу тенглик ғояси буддавийликни жаҳон дини даражасига кўтарилишига сабаб бўлган.

• Буддавийлик ижтимоий-иқтисодий ва савдо муносабатлари ривожланишига тўсиқ бўлган брахманизмнинг табақа тизимига қарши руҳияти билан, ўз даврининг илғор инсонпарвар таълимоти сифатида тарих саҳнасида пайдо бўлган. Буддавийлик кишиларнинг табақавий тенгсизлигини инкор этган. Буддавийлик таълимотига кўра ҳар бир инсонда мутлоқ руҳнинг бир зарраси мужассамлашганлиги учун худо олдида ҳамма тенг ҳисобланади. Мана шу тенглик ғояси буддавийликни жаҳон дини даражасига кўтарилишига сабаб бўлган.