«Ma’qullayman» «Tasdiqlayman» Ilmiy rahbar: f f. doktori, O`zbek tili va adabiyoti professor Sh. N. Ahmedova kafedrasi mudiri Sh. N. Ahmedova

Xush suvratu, xush xil`atu, xush raftori zebo,-

Chun kabki xiromon.

Purishva-yu pur g’amza-yu siymin zaqandir,

Dahr ichra pur oshub.

Ham ofati jon, jumlai mahvashlara yakto,

Sarfitnai davron.

kabi baytlarda ma`shuqa qiyofasi mufassal tasvirlanib, unga xos fazilatlar birma-bir sanab o`tilgan, natijada kitobxon ko`z oldida go`zal yor, dildor butun barkamolligi bilan namoyon bo`ladi.

Bu san`atda tasvirlanayotgan shaxs yoki narsaga xos belgilarni ketma-ket kelitrish, ularni bir necha jihatdan tasvirlash nazarda tutiladi<sup>1</sup>. Keta-ket sanalgan belgilar, sifatlar tasvirlanayotgan timsolni o`quvchi ko`z oldida yorqinroq, jozibadorroq gavdalantirishga xizmat qiladi. Masalan, boshqa mustazodda: Hijronu, firoqu, alamu, dardli dilim...

Yoki: Devonavu, sho`ridavu, savdozadadurman kabilar.

Mashrab ijodida, ayniqsa, lirikasida: g’azallari, muxammaslarida mubolag’a san`atini mahorat bilan ishlatadi. Mustazodlarida ham mubolag’adan o`rinli va ko`p foydalanganini ko`ramiz:

Furqat o`ti ayladi bu ko`z yoshimi Jayhun,-

Bergil manga bir jom.

Har kun tegadur ko`ksima ming tiyri malomat,-

Hargiz xabaring yo`q.

Mashrab tub ma`noda so`z san`atkoridir. Uning mustazodlaridagi misralari juda pishiq, mantiqiy lo`nda va ravshan, u har bir so`zni chertib, tejab ishlatadi va natijada misralar, baytlar yagona bir birikma darajasiga ko`tariladi: