Mamasoli jumaboyev

1 Chalma 
— te z a k d a n ta y y o rlan ad ig an y o q ilg ‘i.
2 Solkash 
— yil o ra la b hosil b erad ig an m eva daraxti.
I l l

---

X aridor ju d a ko‘p b o ‘ldi. M ollarim izning bozori chaqqon. 
X aridorlardan ham ko‘ra so‘rab o4 u v ch ilar ko‘p edi. Bu 
kishilar, ayniqsa, m ening m ollarim ning bahosidan ko‘ra, bu 
mollar turm ushda nim aga kerak b o ‘lishini so‘rar edilar.
Biror soat sanqiganim izdan keyin O m o n n in g ketm oni 
bilan m ening yog‘och kuragimni sotishga ulgurdik. Shunda ham 
o ‘rtaga dallollar tushdi.
— Q ani, ha uka, baraka de, — deb yarim soatcha q o ‘l siltab 
savdolashgandan keyin ketm onni yarim so‘mga, kurakni bir 
yarim tangaga „bor baraka to p “ qildik. Yoz boNgani uchun 
kurakning bozori kasod edi, attang, arzon ketdi.
Pulning ham m asini O m on belbog‘iga tugdi. Endi qolgan 
mollarni pul qilish kerak edi. Bola beshik bilan shaqildoqni 
O m onga berdim . G ardishlar bilan childirm a m enda edi. M en 
childirm ani, O m on shaqildoqni bozorga sotib chala ketdik. Bu 
tekin sayyor konsertning nogahon ovozini eshitgan, tevarak- 
atrofda salanglab yurgan o ‘zim iz singari bir talay uv in -to ‘da 
bolalar1 bizni qurshab olgan edilar. Ayniqsa, bir d o lv o rg in a 
bolaga shaqildoq yoqib qoldi. D ehqon bola ekan. Q o ‘yarda- 
q o ‘ymay bir qovun, ikki tarvuzga alishib oldi. M en Omonga: 
„Q oyilm an, q o ‘ling yengil ek an “ , degandek ko‘zimni qisib 
q o ‘ydim.
C hildirm ani naqd pulga, bittangayi ashrafga sam an ot 
m ingan xushm o‘ylov yigitga pulladik. Tez orada gardishlar 
bilan bola beshikning ham ,,ko‘r xaridori" topildi. Bozorga 
tovuq, tuxum , so‘k, qurut olib tushgan qozoq kam pir:
— V oy-bo‘y, qaraqlarim , o ‘si beshikti m ag‘an bera g‘o ‘y. 
Boldarimg‘a bozorliq olib borib quvontirayin, — dedi.
— Beshik gardishd an ajratib sotilm aydi, — dedi O m on 
Xo‘tan savdogarlarga xos sipoyigarchilik bilan.
— V oy-boly, qarag‘im, to ‘ri jo ‘q g‘albiringni ne qilayin. 
Keytayin, olsam olayin. Boldar o ‘ynab jurar. Ne berayin, ne 
so ‘raysinlar?
U zoq savdolashdik. Keyin yigirmata tuxum , bir d o ‘ppi 
so‘k, o ‘nta tuya quritiga biz ham rozi b o ‘ldik, kam pir ham 
ko‘ndi. M ollarni tam om an sotib, qushday yengil tortdik.
— C harchadik, ozgina ovqatlanaylik, — dedi O m on.
— Yur b o ‘lm asa, nim a yeymiz?