М. С.Қосимова, Ш. Ж. Эргашходжаева, А. Н. Самадов, И. Б. Шарипов. Кичик бизнес ва тадбиркорлик. Ўқув қўлланма. – Т.: 2010, – 256бет

маслакли, 
яъни ўзига хос ақидалари билан бошқалардан ажралиб 
турувчи ижтимоий, сиѐсий, илмий, ғоявий ва диний йўл соҳиби;
тақводор, 
яъни бирвонинг ҳақига хиѐнат қилмайдиган;
шарм-ҳаѐли, 
яъни ҳар қандай ножўя хатти-ҳаракатлардан ўзини тия 
оладиган;
ориятли, 
яъни ўзига номуносиб ѐки эп кўрилмаган ишдан, нарсадан 
ҳижолат тортадиган;
андишали, 
яъни оқибатини ўйлаб иш қиладиган, юз-хотирни биладиган, 
фаросатли;
виждонли, 
яъни ноҳақ, адолатсиз ишлардан ғазабга келадиган, буларга 
қаршилик билдирадиган, ўз фаолиятининг яхши томонларидан 
қаноатланиб, хурсанд бўладиган, ѐмон томонларидан норози бўлиб, 
руҳан эзиладиган, яъни виждон азобига тушадиган.
Содда қилиб айтганда:
Иймон уя нарсанинг бутунлигидан ҳосил бўлади: эътиқод, иқрор ва амал. 
Эътиқод – бу ишонч. Иқрор – сўзда буни тан олиш. Амал – яъши ишлар билан 
уни исботлаш.
Инсоф – 
бу адолат ва виждон амри билан иш тутиш туйғуси ва 
қобилияти, ишда, кишиларга муносабатда ҳалоллик, тўғрилик. Баробарлик, 
софдиллик ва ҳақиқатгўйликдир. Ўзгани ўз ўрнига ва шунингдек, ўзини ўзгани 
ўрнига 
хаѐлан 
қўйиб 
кўриш 
ҳам 
инсофга 
киради. 
Юқорида 
таъкидлаганимиздек, тўқ очни, бой камбағални, бахтли бахтсизни, толеи баланд 
толеи забунни, омадли омадсизни, соғлом ва беморни ўз ўрнига қўйиб кўролса 
ва аксинча ҳам худди шундай бўлса олам гулистон – инсофлилар сафи 
кўпаяверади.
Инсоф – ҳар қандай кишининг, хусусан, раҳбар ѐки тадбиркорнинг 
жамият олдида, теварак-атрофидаги кишилар назарида ўз хатти-ҳаракати билан 
маънавий масъулиятни ҳис этишининг ифодасидир.

---

202 
Адолат – 
бу барча фазилатлар ичидаги энг олий фазилатдир. 
Адолатпарвар тадбиркор ѐки раҳбарнинг ахлоқий ҳислатлари бемалол қонун 
ўрнини боса олади. Улуғ аллома Насриддин Тусий ижтимоий адолатнинг уч 
асосий талаби мавжудлигини ва жамият тараққиѐтини белгиловчи муҳим омил 
эканини алоҳида уқтирган эди: