M lafasov, X. S. Jumaniyozov, G. K. Masharipova, E. Xoliqov, E. M. Mallaeva diniy ekstremizm, missionerlik

Muhammad Ibn Abdul Vahhob Ibn Sulaymon -  
vahhobiylik asoschisi
Muhammad  ibn  Abud  Vahhob  ibn  Sulaymon  1703-yilda  Arabiston 
Yarim orolidagi, Najd viloyatining Ayayna shahrida tug‘ildi.  Uning otasi 
qozi  edi.  Muhammad  Abud  Vahhob  10  yoshida  Qur’onni  o ‘qib  chiqadi 
va  12  yoshida  tafsimi  egallaydi,  jamoat  ibodatida  qatnashadi  va 
uylanadi.  “Q o‘shni  davlatlarda”,  ya’ni  Hijoz,  Basra,  Xas,  Bag'dod, 
B"  nadon,  Xalab,  Damashq,  Quddus  va  Qohirada  bo‘ladi.  Makka  va 
Moainani  borib  ko‘radi.  Uni  yoshligidan ustozi Abdullo  ibn Ibrohim  ibn 
Sayfo  hanbaliy  mazhabi  b o ‘yicha  vahdoniyat  (yakkaxudolik)  aqidasi 
bo'yicha  tarbiyaladi  va  bu  sohada juda  ko ‘p  kitoblar  bilan  ta’minladi. 
Ayniqsa,  uning  dunyoqarashida  Ibn  Taymiya  asarlari  katta  rol  o ‘ynadi, 
chunki  Ibn  Taymiya  hatto  hanbalizmning  ham  ba’zi  tomonlarini  inkor 
etuvchi ashaddiy vahdoniyatchi bo‘lib, undan 500 dan ortiq kitob qoldi.
Vahhobiylar  ta’limoti  umumiy  qilib  aytganda,  Islom  mohiyatiga, 
shariatga  asoslangan  bo‘lib,  ular  Islomni  Qur’on  va  hadislar  asosida 
poklashga,  Muhammad  (s.a.v.)  davridagi  (ya’ni  asri  saodatdagi)  asli 
holiga 
keltirishga, 
arablami 
chinakam 
Islom 
bayrog‘i 
ostida 
birlashtirishga harakat qilganlar.  Ular muqaddas joylami  ziyorat qilishni, 
avliyo va mozorlarga sig‘inishni,  zohidlikni qoralaydilar.  Oddiy kiyinish, 
kamtarona  hayot  kechirish,  ayshu  ishratga  va  ko‘p  boylik  to‘plashga 
berilmaslikni  targ‘ib  qiladilar.  Shu  bilan  ular musiqani,  qo‘shiq  aytishni 
qoralab, m a’naviy madaniyatga qarshi chiqdilar.