Ózbek xalqining suyukli shoirasi, vafo va sadoqat kiychisi Zulfiya Isroilova ózbek adabiyotida óz sózi va ovoziga ega bólgan tengsiz ijodkor. Shoira yurtiga bólgan muhabbati va ólmas ilodi ila ózing ta'biri bilan aytganda " Baxtim shu ózbeknimg Zulfiyasiman" deya adashmagan edi.Haqiqatdan ham xalqining qalbida sodda, samimiy ayni damda qalbga yaqin ohanglari bilan diliga jo bólib, yurting erka qiziga aylandi.Shoiraning mashaqqatli umri, adabiy faoliyati ózing munosib bahosi berdi.Uning asarlari kóplab chet tillarida nashr etilgan. Zulfiyaxonimga Xalqaro "Javoharlal Nuru(1968), "Nilufar" (1971), Hamza nomidagi Ózbekiston davlat mukofoti(1970), shuningdek, Bolgariyaning "Kirill va Mefodiy"(1972) ordenlariga sazovor bóldi. 1994-yil esa atoqli shoiraning madaniyatimiz taraqqiyotidagi ulkan xuzmatlari e'tiborga olinib Zulfiya nomidagi Davlat mukofoti ta'sis etildiGózal qalb sohibasi Zulfiyaning she'riy olami,lirikasining bosh mavzusi muhabbat desak, mubolag'a qilmaymiz.Shoira qalamining bu tovlanishida hayotidagi bebaho insoni,umr yóldoshi Hamid Olimjonning bevaqt vafoti sababdir, ehtimol.Ijodkor kónglini,baxtini,izhorlarini óz satrlariga, she'riyatiga kóchirdi.Taqdirning achchiq alamlarini ózingiz tengisiz sabri,yoniq qalbi ila yengib ótdi.
Kóz ochgani qóymaydi alam,
Boshim qóysam kuydirar bolishi.
Yupatolmas kitob va qalam,
Misralarim kótara nolish.
Erib ketmagandim sevgingdan,
Bólmaslik-chun baxtimdan judo.
Birga qolish uchun sen bilan,
Kuyaman-u bólmayman ado.
Garchi hayot bóronlari bu ikki yurakni bir biridan judo etgan bólsada, ularning yoniq xotirasi,nomi kitobxonlarning yuragidan birga joy olgan.Kórib turganimizdek,shoira she'rlaridan turfa hayajon, mahzunlik va baxt,xilma-xil kechinmalar ohorli tarzda badiylikka kóchadi.Asarlardagi mavzular ham rang barang, dolzarb, falfafiy mushihadalarni ózida jonli aks ettiradi. Vatanga muhabbati, yurting qayg'usini qalbdan his etgan, elning ertasiga umid bag'ishlagan shoira ahe'rlari orqali ózbek onasining tipik qiyofasini yarata olgan ijod sohibasidir.Ayni shu mavzularni ózi jam etgan "Óg'lim, sira bólmaydi urush!" she'ri millonlab insonlar dilida mahdiyadek yangradi, ularni yuraklarida ishonch va e'tiqod urug'larini qadadi deya olamiz.
Bas, bas ezgu onalar qalbi,
Yashay olsin bexavf, baxt bilan.
Mehnatimiz,g'azab, sevgimiz,
Tinchlik deydi butun xalq bilan.
Kókrak suti va mehnat bilan,
Biz jahonga bergaymiz turmush.
Ona qalbi oyoqqa tursa,
O'g'lim sira bólmaydi urush.
Shoiraning barhayot she'riyati, samimiyat yóg'rilgan óychan chehrasi xalqimizning yodida mangu qoladi.U doimo baxtiyor kunlar yodi va umidi bilan yashaydi, xalqining orzu-umidi,baxtini,dardini kuylaydi.Otashin ilhomini ila misralarini umr yóldoshining porloq xotirasi bilan bezaydi.
Hayot kitobimni bexos varoqlab,
Men ótgan umrga achinmay qóydim.
Tabassum órnida kuldim chaqaqlab,
Suyish kerak bólsa, telbacha suydim.
Kiyganim ipakmi, chitmi yo kimxob, Yurak boyligidan qilmabman parvo. Meni og‘ushlagan hayot naq oftob, Yangi qo‘shiq talab unda har saboq.
Men o‘tgan umrga achinmay qo‘ydim, Hech kimda ko‘rmayin umrimga o‘xshash: Suydim, Erkalandim, Ayrildim, Kuydim, Izzat nima - bildim. Shu-da bir yashash!..
Do'stlaringiz bilan baham: |