Monolit OT ni oddiy strukturalashtirish.
Monolit OT larda tizim hamma qismlari o`zaro mustahkam bog`langan.
Shuning uchun ham uning u yoki bu qismini o`zgartirish va olib tashlash Ot ning
butun arxitekturasini mukammal bilishni talab qiladi va boshqa modullarni
o`zgartirish zaruriyatini keltirib chiqaradi. Bu hollarda, mikroyadro funktsiyalari
yagona adres makonida bajarilgani uchun qator muammolar kelib chiqishi
mumkin. Bu esa o`z navbatida nizolar kelib chiqishi xavfini va yangi drayverlarni
ishga tushirish muammolarini keltirib chiqaradi. Bunday tizimlar bo`laklarga
bo`linmagan, ya’ni srukturaga ega emas. OT protseduralar yig`indisidan iborat
bo`lib, ularning har biri zaruriyat tug`ilganda ixtiyoriy boshqa protsedurani
chaqirishi mumkin. Bunday tizimni tuzish uchun hamma alohida protseduralar
kompelyatsiya qilinib, kompanovopik yordamida yagona ob’ekt fayliga
birlashtiriladi. Monolit tizimlar, uzilishlar mexanizmini quvvatlashi mumkin. Bu
holda OT ni qisman strukturalashtirish zarur: yuqori sathda bosh dastur joylashgan
bo`lib, talab qilingan xizmatchi protsedurani chaqiradi. Undan quyida esa tizimli
chaqiriqlarni bajaruvchi xizmatchi protseduralar joylashadi. Ulardan ham quyida
esa, tizimli protseduralarga xizmat qiluvchi utilitalar joylashgandir.
Monolit tizimlar (monolit yadro).
Mohiyatiga ahamiyat beriladigan bo`lsa, OT-oddiy dasturdir, shuning uchun
ham, uni deyarli barcha dasturlar kabi tashkil etish, ya’ni protsedura va
funktsiyalardan iborat ko`rinishda yaratish to`g`riroq bo`ladi. Bu holda OT
komponentalari mustaqil modullardan iborat bo`lmay, balki bitta katta dastur
tashkil etuvchilardan iborat bo`ladi. OT ning bunday tuzilishi monolit yadro
(monolitik kernel) deyiladi.
Umumiy holda, monolit tizim “strukturasi” uning strukturasi yo`qligidir.
OT, har biri zarur vaqtda bir-birini chaqirishi mumkin bo`lgan protseduralar
toplamidan iboratdir. Bu holda, tizimning har bir protsedurasi yaxshi yo`lga
qo`yilgan interfeysga egadir. Bunday monolit tizimni ko`rish uchun, hamma
alohida protseduralarni kompilyatsiya qilib, keyin ularni yagona ob’ekt fayliga
birlashtiriladi (komponovkachi yordamida). Bunday tizimlarga, UNIX ning ilk
versiyalari va Nowell Net Ware misol bo`la olishi mumkin. Har bir protsedura bir-
biri bilan bog`lana oladi. Modulli strukturadan farqli ravishda, modulli strukturada
har bir protsedurani maxsus kirish nuqtalari orqali chaqirish mumkin.
Xatto bunday monolit tizimlar har biri bir ozgina strukturalashtirilgan
bo`ladi. OT qo`llaydigan tizimli chaqiriqlarga murojaatda parametrlar qat’iy
belgilangan. M-n, registrlar yoki stek kabi joylarga joylashtiriladi, keyin esa, yadro
chaqirig`i yoki supervizor chaqirig`i kabi mahsus uzilish komandalari bajariladi.
Bu komanda mashinani foydalanuvchi rejimidan yadro rejimiga (supervizor rejimi
ham deyish mumkin) o`tkazadi va boshqaruvni OT ga uzatadi. Keyin esa OT,
qaysi tizimli chaqiriq bajarilishi kerakligini aniqlash uchun, chaqiriq parametrlarini
tekshiradi. Bunday so`ng, Ot protseduralarga ko`rsatkichni o`z ichiga olgan
jadvalni belgilaydi va mos protsedurani chaqiradi.
Bunday tashkil etilgan OT quyidagi strukturaga ega bo`ladi:
1. Bosh dastur – u talab qilinadigan servis protseduralarini chaqiradi.
2. Tizimli chaqiriqlarni amalga oshiradigan xizmatchi protseduralar to`plami.
3. Xizmatchi protseduralarga xizmati qiladigan utilitalar toplami.
Ilovalardan tizim interfeysiga
ОТ moduli
Apparatura
32
Bu modelda, har bir tizimli chaqiriq uchun bittadan xizmatchi prtsedura mavjuddir.
Utilitalar, bir nechta servis protseduralarga kerak bo`lgan funktsiyalarni bajaradi.
protseduralarni uchta qatlamga bo`lish quyidagi rasmda ko`rsatilgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |