Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Моддаи 162. Монеъ шудан ба фаъолияти қонунии касбии журналистон 
1) Дар ҳар шакле, ки набошад монеъ шудан ба фаъолияти қонунии касбии журналист, 
ҳамчунин маҷбур намудани ў барои паҳн кардан ё рад намудани пахши иттилоот, ки бо таҳдиди 
зўроварӣ, нобуд сохтан ё вайрон кардани 
молу мулк
, паҳн кардани дурўғи бофтае ё фош намудани 
дигар таҳсилоте, ки ҷабрдида меҳоҳад онҳоро ниҳон дорад, алоқаманд аст, ҳамчунин бо роҳи 
таҳдиди поймол намудани ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунии журналист,‐
бо ҷарима ба андозаи аз панҷсад то ҳаштсад нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё бо корҳои 
ислоҳӣ ба мўҳлати то ду сол ҷазо дода мешавад. 
2 )Ҳамин кирдор, агар: 
а) бо зўроварӣ; 
б) несту нобуд ё вайрон кардани 
молу мулк
; 
в) бо истифодаи мақоми хизматӣ содир шуда бошад,‐
бо маҳдуд кардани озодӣ ба мўҳлати то се сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати то панҷ сол 
бо маҳрум кардан аз ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба 
мўҳлати то се сол ё бидуни он ҷазо дода мешавад. 
Моддаи 163. Вайрон кардани қонунҳо оид ба муроҷиати шаҳрвандон 
1) Радди ғайриқонунии баррасии муроҷиати шаҳрвандон, бидуни сабабҳои узрнок вайрон 
намудани мўҳлати барррасии арзу шикояти онҳо, қабули қарори беасос ва хилофи қонун, инчунин 
вайрон кардани қонунҳо оид ба муроҷиати шаҳрвандон, ки ба ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунан 
ҳифзшудаи шаҳрвандон, ҷамъият ё давлат зарари ҷиддӣ ворид намудааст, ‐
бо ҷарима ба андозаи аз панҷсад то ҳаштсад нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё бо корҳои 
ислоҳӣ ба мўҳлати то ду сол ё бо маҳрум кардани аз ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул 
шудан бо фаъолияти муайян ба муҳлати то се сол ҷазо дода мешавад. 
2) Таъқиби шаҳрванд аз ҷониби шахси мансабдор вобаста ба муроҷиати ў ба мақоми давлатӣ, 
корхона, ташкилоту муассиса ё иттиҳоди ҷамъиятӣ ё барои танқиди дар муроҷиаташ инъикосёфта, 
инчунин барои дар шакли дигар бо танқид баромад карданаш, ‐
бо ҷарима ба андозаи аз як ҳазору панҷсад то ду хазор нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё бо 
маҳдуд кардани озодӣ ба мўҳлати то панҷ сол бо маҳрум кардан аз ишғоли мансабҳои муайян ё