Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Моддаи 1793. Даъвати оммавӣ барои содир намудани  ҷиноятҳои  хусусияти  
террористидошта 
1) Даъвати оммавӣ барои содир намудани ҷиноятҳои дар моддаҳои 179, 1791, 1792, 181, 182, 184, 
1841, 1842, 1843, 1844, 185, 193, 194, 1941, 1942, 1943, 1944, 1945, 310 ва 402 пешбининамудаи ҳамин 
Кодекс, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз панҷ то даҳ сол ҷазо дода мешавад. 
2) Ҳамин кирдорҳо, ки бо истифода аз воситаҳои ахбори омма содир карда шудаанд, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз даҳ то понздаҳ сол ҷазо дода мешаванд. 
Моддаи 180. Иттилооти баръало бардурўғ оид ба кирдори террористӣ 
Иттилооти баръало бардурўғ оид ба рух додани таркиш, сўхтор ё дигар кирдоре, ки боиси 
хавфи марги одамон, расонидани зарари ҷиддии ба 
молу мулк
ё ба рух додани оқибатҳои дигари 
барои ҷамъият хавфнок оварда мерасонад,‐

---

бо корҳои ислоҳӣ ба муддати то ду сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба ҳамин мўҳлат ҷазо дода 
мешавад. 
Моддаи 181. Ғасби гаравгон 
1) Ғасби гаравгон ё нигоҳ доштани шахс ба сифати гаравгон марбут бо таҳдиди куштан ё
расонидани зарар ба саломатии ў ё минбаъд нигоҳ доштани ҳамин шахс бо мақсади маҷбур 
намудани давлат, ташкилотҳои байналмилалӣ, шахсони воқеъӣ ҳуқуқӣ ё гурўҳи 
шахсон
ба иҷро ё 
худдорӣ намудан аз иҷрои ин ё он ҳаракат ҳамчун шарти озод кардани гаравгон, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз панҷ то даҳ сол ҷазо дода мешавад.
2) Ҳамин ҳаракат, агар:
а) такроран;
б) аз ҷониби гурўҳи 
шахсон
ё гурўҳи 
шахсон
бо маслиҳати пешакӣ;
в) бо истифодаи зўроварие, ки барои ҳаёт ё саломатии инсон хавфнок мебошад;
г) бо истифодаи яроқ ё предмете, ки ба сифати яроқ истифода мешавад;
д) нисбат ба шахси баръало ноболиғ;
е) нисбат ба зане, ки гунаҳгор баръало ҳомиладор буданашро медонад;
ж) нисбат ба шахсе, ки гунаҳгор баръало аз дар вазъияти оҷизона қрор доштани ў огоҳ буд;
з) бо нияти ғаразнок ё кирояи зархаридон;
и) нисбати ду ва ё зиёда 
шахсон
анҷом дода шудааст;
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз даҳ то понздаҳ сол ҷазо дода мешавад.
3) Ҳаракати пешбинишудаи қисмҳои якум ё дуюми ҳамин модда агар;
а) аз ҷониби гурўҳи муташаккил;
б) аз беэҳтиётӣ боиси марги инсон ё дигар оқибатҳои вазнин гашта бошад;
в) дар ҳолати рецидиви махсусан хавфнок содир шуда бошад,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз дувоздаҳ то бист сол ҷазо дода мешавад.
Эзоҳ: Шахсе, ки бо ихтиёри худ ё талаби мақомоти ҳокимият гаравгонро озод мекунад, агар
дар ҳаракати ў таркиби ҷинояти дигар мавҷуд набошад, аз ҷавобгарии ҷиноятӣ озод карда мешавад.