Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

31.12.08с №451). 
Моддаи 105. Кўдаки навзоди худро куштани модар 
1) Кўдаки навзоди худро куштани модар ҳангоми таваллуд ё бевосита пас аз он дар 
ҳолати ҳарбии асаб, ки бо сабаби таваллуд ба вуҷуд омадааст ё дар ҳолати харобии рўҳие, ки 
мукаллафиро истисно намекунад, ‐
бо маҳдуд кардани озодӣ ба мўҳлати то панҷ сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати 
то се сол ҷазо дода мешавад. (қҷт аз 17.05.04 №35) 
Моддаи 106. Одамкушӣ дар ҳолати ҳаяҷони сахти рўҳӣ 
1) Одамкушӣ дар ҳолати ҳаяони сахти рўҳӣ (ҷунун), ки ногаҳон бо сабаби зўроварӣ, таҳқир ё 
дашноми қабеҳ ё рафтори дигари зиддиҳуқуқӣ ё бадахлоқонаи ҷабрдида, инчунин дар ҳолати 
давомдори харобкунандаи асаб бо сабаби рафтори мунтазами гайриқонунӣ ё рафтории 
бадахлоқонаи ҷабрдида ба вуҷуд омадааст, ‐
бо маҳдуд кардани озодӣ ба мўҳлати то ду сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба ин мўҳлат ҷазо
дода мешавад. 
2) Дар ҳолати ҷунун куштани ду ё бештар 
шахсон
,‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз ду то панҷ сол ҷазо дода мешавад. 
Моддаи 107. Одамкўшӣ  дар  ҳолати аз  ҳадди мудофиаи  зарурӣ баромадан ё дар ҳолати 
баромадан аз ҳадди чораҳое, ки барои дастгир намудани шахси ҷиноят содир карда заруранд 
1) Одамкушӣ дар ҳолати аз ҳадди мудофиаи зарурӣ баромадан,‐
бо маҳдуд кардани озодӣ ба мўҳлати то ду сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба ҳамин мўҳлат ҷазо 
дода мешавад. 
2) Одамкушӣ дар ҳолати баромадан аз ҳадди чораҳое, ки барои дастгир кардани шахси 
ҷиноят содирнамуда заруранд,‐
бо маҳдуд кардани озодӣ ба мўҳлати то ду сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба ҳамин мўҳлат ҷазо 
дода мешавад. 
Моддаи 108. Аз беэҳтиётӣ ба марг расондан 
1) Аз беэҳтиётӣ ба марг расондан,‐
бо маҳдуд кардани озодӣ ба мўҳлати то ду сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба ҳамин мўҳлат ҷазо 
дода мешавад. 
2) Аз беэҳтиётӣ ба марг расондан дар натиҷаи вазифаи касбии худро ба таври дахлдор  иҷро 
накардани шахс, инчунин аз беэҳтиётӣ ба марг расондани ду ва ё зиёда 
шахсон
, ‐

---

бо маҳдуд кардани озодӣ ба мўҳлати аз ду то панҷ сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба ҳамин 
мўҳлат бо маҳрум сохтан аз ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти 
муайян ба мўҳлати аз ду то панҷ сол ва ё бидуни он ҷазо дода мешавад.