Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Қ И С М И М А Х С У С 
Ф А С Л И VII
ҶИНОЯТҲО БА МУҚОБИЛИ ШАХСИЯТ 
Б О Б И 
16
ҶИНОЯТҲО БА МУҚОБИЛИҲАЁТ ВА САЛОМАТӢ 
Моддаи 104. Одамкушӣ 
1) Одамкушӣ, яъне қасдан аз ҳаёт маҳрум сохтани одами дигар, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз ҳашт то понздаҳ сол ҷазо дода мешавад.
2) Куштани:
а) ду шахс ё бештар аз он;
б) шахс ё наздикони ў вобаста бо фаъолияти хизматӣ ва ё қарзи ҷамъиятиро иҷро кардани ў;
в) бараъло ноболиғ ё шахсе, ки дар ҳолати оҷизӣ қарор доштани ў барои гунаҳгор аён аст;
г) марбут ба одамрабоӣ ё гаравгонгирӣ;
д) зане, ки ҳомилагии ў барои гунаҳгор аён аст;
е) одам бо бераҳмии махсус;
ж) одам бо тарзи ба ҳаёти мардуми зиёд хавфнок;

---

з) одам аз ҷониби гурўҳи 
шахсон
ё гурўҳи
шахсон 
бо маслиҳати пешакӣ, гурўҳи
муташаккил, иттиҳоди ҷиноятӣ (ташкилоти ҷиноятӣ) ; 
и) одам бо мақсади ғаразнок ё кирояи зархаридон, инчунин марбут ба роҳзанӣ, тамаъҷўӣ ё
бандитизм; 
к) одам аз ҳиссиёти авбошӣ; 
л) одам бо нияти рўйпўш намудани ҷинояти дигар ё осон кардани содир намудани он, 
инчунин марбут бо таҷовуз ба номус ё кирдори зўроварии дорои хусусияти шаҳвонӣ; 
м) одам бо сабаби нафрат ё хусумати миллӣ, нажодӣ, динӣ маҳалгароӣ ё интиқоми хунӣ; 
н) одам бо мақсади истифодаи аъзои бадан ё бофтаҳои ҷабрдида; 
п) хориҷ карда шудааст; 
о) одам дар ҳолати пешбининамудаи қисми дуюми моддаи 403 ҳамин Кодекс 
п) одам дар ҳолати рецидиви махсусан хавфнок ё такроран ба истиснои кирдорҳои 
пешбининамудаи моддаҳои 105, 106 ва 107 ҳамин Кодекс, ‐
бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати аз понздаҳ то бисту панҷ сол бо мусодираи 
молу 
мулк 
ё  якумра аз  озодӣ  маҳрум сохтан  бо мусодираи молу  мулк  ҷазо дода мешавад. (ҚҶТ аз