Кодекси Ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Моддаи 229. Вайрон кардани қоидаҳои ҳифз ва истифодаи сарватҳои зеризаминӣ 

---

Вайрон кардани қоидаҳои ҳифз ва истифодаи сарватҳои зеризаминӣ ҳангоми лоиҳакаши, 
ҷойгир намудан, сохтмон, ба истифода додан ва истифодаи корхонаҳои саноатии истихроҷи маъдан 
ё иншооти зеризаминӣ, ки ба истихроҷи канданиҳои фоиданок алоқаманд нестанд, ҳамчунин 
худсарона сохтани иншоот дар минтақаҳои ҷойгиршавии канданиҳои фоиданок, агар чунин кирдор 
зарари ҷиддӣ ворид намуда бошад, ‐
бо ҷарима ба андозаи аз сесад то ҳафтсад нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё маҳрум кардан аз 
ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба мўҳлати то панҷ сол ё 
корҳои ислоҳӣ ба мўҳлати то ду сол ҷазо дода мешавад. 
Моддаи 230. Сайди ғайриқонунии ҳайвоноти обӣ 
1) Сайди ғайриқонунии моҳӣ ё дигар намуди ҳайвоноти обӣ, агар ин кирдор: 
а) ба миқдори калон зарар оварда бошад; 
б) бо истифода аз усули маҳви оммавӣ анҷом дода шуда бошад; 
в) дар ҷойҳои тухмгузорӣ ё роҳҳои ҳаракат ба он ҷойҳо 
содир шуда бошад; 
бо ҷарима ба андозаи аз сесад то ҳафтсад нишондиҳанда барои ҳисобҳо ё маҳрум кардан аз 
ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба мўҳлати то ҳафт сол ё 
ҳабс ба мўҳлати аз се то шаш моҳ ҷазо дода мешавад. 
2) Кирдори пешбининамудаи қисми якуми ҳамин модда, ки: 
а) аз ҷониби шахс бо истифодаи мақоми хизматӣ; 
б) аз ҷониби гурўҳи 
шахсон
бо маслиҳати пешакӣ ё гурўҳи 
муташаккил; 
в) такроран; 
г) дар ҳудуди мамнўъгоҳҳо, парваришгоҳҳо ё дар минтақаи офати экологӣ ё минтақаи
вазъияти фавқулоддаи экологӣ содир шуда бошад,‐
бо ҷарима ба андозаи аз як ҳазор то ду ҳазор нишондиҳанда барои ҳисобҳо бо маҳрум 
кардан аз ҳуқуқи ишғоли мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба мўҳлати то 
панҷ сол ё маҳрум сохтан аз озодӣ ба мўҳлати то се сол бо маҳрум кардан аз ҳуқуқи ишғоли 
мансабҳои муайян ё машғул шудан бо фаъолияти муайян ба ҳамин мўҳлат ё бидуни он ҷазо дода 
мешавад.