Kitob uchta qismdan iborat. "Strukturali dasturlash", "Obyektli-yo’nalishli dasturlash", "Standart kutubxonalar"

Funksiyalar nomlarini parametrlar sifatida uzatish

Funksiyani unga ko'rsatgich orqali chaqirish mimkin. Buning uchun mos tipdagi ko'rsatgich e'lon qilinadi va unga adresni olish amali yordamida funksiya adresi beriladi:

void f(int a ) { /* … */ } // funksiya ta'rifi

void (*pf)(int); // funksiyaga ko'rsatgich
. . .
pf = &f; // ko'rsatgichga funksiya adresi beriladi
// pf = f; deb yozish mumkin
pf(10); // f funksiya pf ko'rsatgich orqali chaqiriladi
// (*pf)(10) ) deb yozish mumkin

Dasturni oson o'zgaruvchan qilish uchun funksiyalarga ko'rsatgichlarni tavsiflashda tiplarni qayta nomlashdan foydalaniladi (typedef). Funksiyaga ko'rsatgichlar massivlarini e'lon qilish mumkin (bu foydali bo'lishi mumkin. Masalan, menyuni amalga oshirishda):

// PF tipli ko'rsatgich sifatida tavsiflash

// int tipidagi bir parametrli funksiya:
typedef void (*PF)(int);
// Описание и инициализация массива указателей;
PF menu[] = {&new, &open, &save};
menu[1](10); // open funksiyani chaqirish

Bu yerda new, open va save – oldin e'lon qilinadigan funksiyalar nomlari. Funksiyalarga ko'rsatgichlar boshqa tiplar parametrlari kabi qism dasturga uzatiladi:

#include

typedef void (*PF)(int);
void f1(PF pf){ // f1 funksiya parametr sifatida PF tipidagi ko'rsatgich oladi
pf(5); // ko'rsatgich orqali uzatilgan funksiyani chaqirish
}
void f(int i) {cout << i;}
int main(){
f1(f);
return 0;
}

Ko'rsatgich tipi va bu ko'rsatgich yordamida chaqiriladigan funksiya tipi bilan aniq ustma-ust tushishi lozim.

Jimlik bo'yicha qiymatlarga ega parametrlar

Funksiyaga kirishni soddalashtirish uchun uning sarlavhasida jimlik bo'yicha parametrlar qiymatlarini ko'rsatish mumkin. Bu parametrlar ro'yxatda oxirgi bo'lishi lozim va funksiyani chaqirishda tashlab yuborilishi mumkin. Agar chaqirishda parametr tushib qolgan bo'lsa, undan keyin keluvchi barcha parametrlar ham tushib qoldirilishi mumkin. Jimlik bo'yicha parametrlar qiymatlari sifatida konstantalar, global o'zgaruvchilar va ifodalardan foydalanish mumkin:

int f(int a, int b = 0);

void f1(int, int = 100, char* = 0; /* обратите внимание на пробел между * и = (без него получилась бы операция сложного присваивания *=) */
void err(int errValue = errno); // errno – global o'zgaruvchi
. . .
f(100); f(a, 1); // f funksiyani chaqirish variantlari
f1(a); f1(a, 10); f1(a, 10, "Vasia"); // f1 funksiyani chaqirish variantlari
f1(a, , "Vasia") // noto'g'ri