ХАЛҚАБАДТАН ҚАНША АДАМ КЕЛМЕДИ
Ибрайым Юсупов - Йош
kitapxana.com
- Қарақалпақ әдебиятының электрон китапханасы 66
Олар даңқлы жеңис күнин көрмеди...
Уллы Москва ҳәм кирттай Халқабад,
Бир елден жигирма миллион азамат
Жан берди, Ўатанын жаўға бермеди.
Айтып берер едим ҳәзир атма ат,
Халқабадтан қанша адам келмеди.
Қайтқан-қайтпағаны ҳәммеси батыр,
Ҳәр бири Рустемдей дәстанға татыр.
Беларусь жеринде ме,
Днепр бойында ма,
Қай жерде мәңгилик уйқыда жатыр?
Олар жығылса да алға өрледи.
Жанын берди,
Елин жаўға бермеди,
Кегейлиден қанша азамат кетип,
Халқабаттан қанша жигит келмеди.
Кимге перзент, кимге сүйген яр ма екен,
Қурбан бермеген үй табылармекен?
Алыстағы урыстың азабын тартпай,
Баўыры пүтин қалған адам бармекен?
Қанлы урыстың аўыр зардабы өтип,
Үй барма сынбаған ығбал шөлмеги?
Шымбайдан қаншама жигитлер кетип,
Халқабадтан қанша адам келмеди!
Уйықлаңлар! Батырлық жулдызларыңыз
Ўатан жүрегинде, төсинде сақлар.
Сиз бахтын қорғаған әўладларыңыз
Дүнья турғаншелли есинде сақлар.
Хожелиден қанша жигитлер кетип,
Төрткүлге қаншама мәртлер келмейди.
Олардың руҳын ел таўап етип,
Ибрайым Юсупов - Йош
kitapxana.com
- Қарақалпақ әдебиятының электрон китапханасы 67
Олар мәңги уйқылар, бирақ өлмейди.
8-май, 1975-жыл.
ПУШКИНГЕ
Сол бир асаў тәбият – сол бир көк теңиз,
Мениң де алдымда гүрлеп асқынар.
Қыя тас үстинде турыппан жалғыз,
Бәлким сен бир гезде турған тас шығар.
Бирақта сен минген тасқа мингенлер
Саған теңлеседи демек емеспен.
Мәзи көз алдымда көп корабльлер
Барар көк толқынды айырып әстен.
Барар олар ҳәр бири ҳәр таманға,
Ҳәр бириниң өз жолы, өз мақсети,
Тәкаббырсып сиңип қойыў думанға
Барар. Көк теңиздиң көринбес шети.
Исенемен, өмир жаңарар мудам,
Заман толқынынан заман туўылар.
Мың-мың корабльлер келер жаңадан
Ҳәм жаңа толқынлар менен жуўылар.
Бирақ сен бир сондай жағыссаң теңсиз,
Орныңды таңлаған шексиз океан.
Поэзия! Ол бар мудамы менсиз,
Лекин ол Пушкинсиз жоқлығы аян.
Араласар еллер, шабырсар тиллер,
Менменсигенлерден нам-нышан қалмас.
Қашан қайда жүзсин ол корабльлер,
Бул нурлы жағысқа соқбай өте алмас.
Ноябрь, 1971-жыл, Гурзуф.
Ибрайым Юсупов - Йош
kitapxana.com
- Қарақалпақ әдебиятының электрон китапханасы 68
ШАЙЫР
(М. Ю. Лермонтовқа)
Халық өз жүрегинен тамшы қан алып,
Ўатан топырағына қарып сап ҳүждан,
Өлмес руҳы менен үрлеп дем салып,
Уллы нийет пенен жан берер оған.
Шийрин зибан берип туўған анасы,
Муҳаббат бесигин оның тербетер.
Асқар таў, ағар суў, тоғай, даласы
Бәри оны танып тәрбият етер.
Ол, сөйтип, даўылдан тынышлық излеп,
Бир ақшамда жалғыз жолға түседи.
Кеўлинде қарлы шың аспанды гөзлеп,
Жулдыз жулдыз бенен сәўбетлеседи.
Орфейдиң сыйқырлы сазын жаңлатып,
Ол жақсы сезимге интимақ етер.
Дүньяның кең, гөззаллығын аңлатып,
Тар пейилли инсанларға үйретер.
Пәлектиң гәрдиши, заманның иси
Жүрек тарын шертип турады бирдей.
Ерик ҳәм өмирге деген ышқысы
Тийген жерин өртер Демон ләбиндей
Қас қақбас ким оған гөзлеп оқ атса,
Мәңги күлер өзин атқан жаўына.
Инсанияттың арына ким қол қатса,
Дуэльге шақырар ол Машук таўына.
Кисловодск, 1974-ж. октябрь.
Do'stlaringiz bilan baham: |