Kirish,,0'rta asrlar tarixi haqida

Vladimir Monamax knyazligi. Vladimir Monamax 1113- yilda Kiyevning Buyuk knyazi taxtini egalladi. U Kiyevning Buyuk knyazi -bobosi Yaroslav Mudriy vafotidan so`ng (1054- yil) mamlakatda boshlanib ketgan o`zaro ichki urushlarni bartaraf etishga muvaffaq bo`ldi. Ayni paytda Rusga tobora katta xavf solayotgan yangi dushman - qipchoqlarga qarshi kurashish ham zarur edi. Bu maqsad yo`lida u barcha rus knyazliklarini birlashtirdi. Birlashgan Rus qipchoqlarni tor-mor etdi. Vladimir Monamax 1125- yilda vafot etdi. Vladimir Monamax Kiyev Rus davlatining so`nggi Buyuk knyazi edi. Uning vafotidan so`ng Rusda ham feodal tarqoqlik boshlandi. Kiyev Rus davlati o`ndan ortiq mustaqil knyazliklarga bo`linib ketdi.
Ijtimoiy hayot. Kiyev Rus davlati ham Yevropaning boshqa davlatlaridek monarx tomonidan boshqarilgan. Kiyev Rus davlatida monarxlar knyaz deb atalgan. Davlat tashkil topishi bilan feodal votchina lar qaror topa boshlagan. Votchina urug`-qabila zodagonlarining yerga o`z huquqlarini zo`rlik bilan qaror toptirishlari asosida vujudga kelgan. Bosib olingan yerlami ham ular egallab olardilar.
Kiyev Rusida boyarlar deb ataluv-chi tabaqaning nufuzi katta edi. U mol-mulkini meros qilib qoldirish huquqiga ega bo`lgan. Knyaz, boyarlar va drujinachilar eng katta yer egalari edilar.Votchinalar o`ziga xos mitti „davlatlar" edi. Yuqorida nomlari qayd etilgan hukmron tabaqalarning qasrlari esa bu mitti „davlatlar"ning o`ziga xos „poytaxtlari" hisoblanardi.
Votchina o`z tarkibiga „fuqarolar" deb ataluvchi jamoachi dehqonlarni; harbiy xizmat o`tashga maibur kishilar - qaram dehqonlarni; zakuplarni, tiun va ryadovichlami, xizmatkorlarni, drujiriachi askarlarni biriktirgan. Davlat jamiyatdagi mavjud tartibn mustahkamlash choralarini ko`rgan.
Shu maqsadda 1072- yilda Kiyev Rusi knyazining yangi qonuni qabul qilingan. Bu qonun tarixga „Russkaya Pravda" nomi bilan kirgan. „Russkaya Pravda" knyaz amaldorlarining manfaatini himoya qilgan. Masalan, qonunda boshqaruvchini o`ldirganlik uchun 80 bosh ho`kiz yoki 400 bosh qo`y to`lash jarimasi belgilangan.
Bunday jarima butun bir qishloqni xonavayron etar yoki barcha dehqonlarni knyazga butunlay qaram qilib qo`yar edi.