Гулларж он, боғимиздан
Офатларни қувайлик.
Нозик япроғим издан
Ғуборларни ювайлик.
62
www.ziyouz.com kutubxonasi
Бўрон — кучли, Х ор уд ҳам
Б ўрондан қолиш майди.
Улар билан бу олам —
Қоронғи, ёриш майди.
А м мо, бирлаш сак, дўстлар,
Ҳар қандай ёв қочади;
А хи р , кичик ю лдузлар
Бирлашиб нур сочади.
Г у л л ар ҳам, Бамбур ҳ ам Н аврўзгулнинг
қўш и ғи н и б а р а л л а к ў тар д и л ар :
А гар бирлаш сак, дўстлар,
Ҳ ар қандай ёв қочади;
Тўғри, кичик ю лдузлар
Бирлашиб нур сочади.
Ш у пайт Бўрон гу л л ар н и н г аҳд-паймо-
нидан
хабар
топди, уларн ин г қўш иғини
эшитиб, ч е ч а к л а р н и ҳам, Бамбурни ҳам ма-
зах қилиб кулди.
Б ў р о н :
Менга қарши боришга,
Б ўрондан ўч олишга
К ўплар уриниб кўрган,
А м м о, бари маҳв бўлган.
Мени енгмоқ бўлганлар
. Ўз ж онидан тўйибди,
К ураш ни, ҳей нимж онлар,
Сенларга ким қўйибди?!
63
www.ziyouz.com kutubxonasi
www.ziyouz.com kutubxonasi
Б ўронга Хоруд ж ў р бўлди:
Заҳрим -заққ ум им билан
Сенларни кемираман.
Ниш он ҳам қолдирмайман,
Б утунлай емираман.
Н а в р ў з г у л :
Ъизларни ож из деманг,
Д уш м анлардан ўчлим из,
Х ор уд нима? Қилсак ж анг,
Б ўрондан ҳам кучлимиз!
Л о л а :
Қип-қизил рангим билан
Зулм атни қочираман.
М ардлигим, ж ангим билан
Сенларни шошираман!
А т и р г у л :
А гар х уш бўй таратсам
Ўлимтиклар қочади.
Қ ўш игим ни янгратсам,
Дўстлар қ учоқ очади!
О қ а т и р г у л :
Бизларни о ж и з дема,
К ур аш да солиш амиз.
Уятчанг бир қиз дема,
Йигитдек олишамиз!
Б а м б у р :
Д ўстлар, қани юринглар,
Т огдай м аҳкам туринглар!
А сло билмай омонни,
Х ор уд билан Бўронни
Епирилиб уринглар,
Қани, дўстлар, юринглар!
5 - 1 6 2 6
65
www.ziyouz.com kutubxonasi
Н авр ў згу л билан Л ола водийдаги ва Гул-
лар богидаги барча гу л л ар н и бирлаш тириш
реж асини ту заётган лари да, Н арги зни н г ду-
гонаси Сариқгул, бу ку р а ш га Евунгулни
тортиш керак, деди. Н авр ў згу л ҳам , Л ола
ҳам уни билардилар. Евун ҳеч сўлмас ёш-
л и к гули эди. У ҳеч қ а н д ай таҳ д и д д ан қўрқ-
мас, ҳеч қан д ай к у р а ш д а н тоймасди. Нав-
р ўзгул билан Л ола рози бўлишди.
Д ўстлар суҳбати қизиб, у л а р ж а н г г а от-
ланиб турганда, тоғ тепасида аж ойиб бир
қ ў ш и қ эш итилди. У ерда гўё қуёш порлаб
кетгандай бўлди. Бутун водий ёришиб, Гул-
лар боғи қ ў ш и қ қ а тўлди. Цуёш ш у ъ л ал а-
рига кўмилиб, беқиёс яш наб, қи зғи ш қал-
поқли Евун гули кўринди. У водийдаги ҳам-
ма гу л л а р га салом бериб:
— Мени тог бағрини тў л ди р ган боғлар-
нинг
м евалари — бодом, ш афтоли,
анор,
ўрик, олма гул л ар и юбордилар. Мен улар-
нинг кучини, қувватини ўзим да м уж ассам -
л а н ти р га н м а н ,— деди.
Г уллар уни ш од-хуррам ли к билан кутиб
олдилар. Д а м м а л а р и бир-бирлари
билан
қучоқлаш иб кўри ш ди лар. Б ам бур эса, Евун-
нинг елкасига қўниб, унинг бошини силади.
— А с а л а р и л а р энг хушбўй асални се-
6 6
www.ziyouz.com kutubxonasi
нинг япроқларингдан сўриб оладилар, гў-
за л ,— деди Евунга Бамбур.
— Сизлар очилганингизда, гўзал дуго-
налар, — деди
гулларга
Евун, — бизнинг
богларимиз ҳам яш най бошлайди. Сизнинг
гулзорларингизда
қўш иқлар янграганда,
бизнинг мевазорларимизда ғун чалар барг
ёзади. Сиз — баҳор нафаси, сиз — илк чечак-
ларсиз. Сизнинг богингизда қора Бўрон ҳай-
қи р ар кан , сизни Х оруд эзиб-янчиб пайҳон
қ и л а р к а н , бизнинг богларим изни ҳ ам зул-
м ат қоплайди, бизлар сизнинг уйгонишин-
гизни кутдик. Ч ун ки биз, ҳаёт сўнмайди,
деб ишондик!
Еш лик гулининг к ў зл а р и д а к у р аш ўтла-
ри ч а қ н а д и . У ўз қалб и д а тош ган мард-
л и к ту й ғу л ар и н и и ф одалаш учун дўстлар
даврасига тушиб, тоғ р ақси ни бошлаб юбор-
ди. Еш лик гули ўз рақсида гў зал водийга,
Гуллар боғига бўлган меҳр-муҳаббатини,
Хоруд билан Б ўронга н аф р ат ғазабини ифо-
далади . У гоҳ қў л л ар и н и чўзиб, дўстларга
м ададкор эканин и билдирар, гоҳ эса, муш-
тумини қисиб, ёвлар турган қорон ғилик то-
мон ғазаб билан ин ти ларди.
Евуннинг к у р а ш ш и ж оати н и иф одалаган
рақси Л олани ҳам, Н аврўзгулн и ҳам, Нар-
www.ziyouz.com kutubxonasi
гизни ҳам, бошқа ҳ ам м а гу л л ар н и ҳ ам жу-
да севинтирди. Унинг р ақси д ан илҳом лан-
ган дўстлар Еш лик гулининг ёнига тушиб,
гай рат билан ўйинга қўш илиб кетдилар.
Б у ўйин, бу т ан тан а Х орудни ҳам, Бў-
ронни ҳам ғоят д а р а ж а д а ғазаблан ти рди .
У лар а л а м л а р и г а чидолмай, ж а з а в а л а р и ту-
тиб, ўшқириб, бақириб, дўқ уриб, шовқин
сола бош ладилар.
Бўрон билан Х оруднинг аҳволини кўр-
ган Еш лик гули у л а р га қараб қи ч қи р д и :
— Қани, ҳей Хоруд, Бўрон! Келинглар!
Ҳ ақи қи й ж а н г қ а н а қ а бўлиш ини кўрсатиб
қўяй ли к.
У шу сўзларни ай тар экан, м узи ка янг-
ради. Гуллар сафга тизилди лар-да, Еш лик
гулининг буйруғини кутиб турди лар.
Г у л лар боғига Хоруд билан Бўрон жон-
ж а ҳ д л а р и билан ёпирилдилар. У лар гул-
л ар н и писанд қи лм ай, бақириб, чақириб,
увиллаб, гувиллаб, х у р у ж билан кела бош-
л ад и ла р . Бамбур Еш лик гули қаторига тур-
ди, о р қ а л ар и д ан Л ола, А тиргул, Н аврўзгул,
Н аргиз ва бошқа гуллар, ч е ч ак л ар қора
к у ч л ар га қа р ш и ҳ у ж у м га ўтдилар.
У лар ш ун дай ғазаб ва ш иддат билан
ҳ у ж у м қи лд и л ар ки , Бўрон ҳам, Х оруд ҳам,
68
www.ziyouz.com kutubxonasi
ку тм аган д а шошиб қолиш ди, к а л т а к еган
бўрилардек эсанкираб қолиш ди. Ҳ алигина
ў зл ар и м асх ар а қи лган «ож излар»нинг кал-
т ак л ар и , н ай зал ар и , бутун водий бўйлаб,
тогу тош лар, д а р а л а р бағирлаб қи лган ҳу-
ж у м л а р и қора к у ч л ар н и талвасага солиб
қўйди. У лар ган ди раклаб, ҳолсизланиб қол-
дилар. Севги ва ҳаёт нурига тоқат қилолма-
дилар, к ў зл а р и тиниб, дарм ондан кетдилар,
узоқ, қ а қ ш а т г и ч ж а н г ва за р б ал ар д ан ке-
йин водий бўйлаб саф тортган чам ан гул-
лар, л о л а л а р қарш исида, ш охдан ш охга
ўтиб ҳаёт ва ғалаб а қўш и ғи н и куй лаб юр-
ган қу ш л ар , б улбуллар қар ш и си д а таслим
бўлди лар, адолат, севги ва ҳаёт қў ш и ғи
тан тан а қилди!
Қ овж ираб
қолган
х а с -х а ш а к л а р д а н
я салган Хоруд ҳам, боягина чираниб тур-
ган Бўрон ҳ ам энди ожиз. Бўрон энди чақ-
моқ ва м о м ақ ал д и р о қ л ар и билан, ж а л а ва
д ў л л а р и билан, д а ҳ ш а т л и ш амол-тўполони
билан таҳди д қи лолм ай қолди. У лар сувга
туш ган м у ш у кд ай кў р и н ар д и л ар . У ларнинг
барча ки й и м лари энди мотамсароликни эс-
л атар ди .
Б у ҳаёт ғалабаси, севги тантанаси эди!
Қ ора к у ч л ар енгилиш и билан Г у л лар
69
www.ziyouz.com kutubxonasi
боғи я н а яш наб кетди. М ардона кураш иб7
Хоруд билан Бўронни енгган, озод ҳаёт ва
бахтли севгига м уяссар бўлган асл дўстлар
қ ў л га ки ритилган ғал аб ан и тан тан а қилди-
лар.
Б ал а н д тоғларнин г ён б ағи рлари д а
ку й лар янгради, рақс бошланди. Л ола ўйин
бошлаб берди, оқ-қизил А ти р гу л ҳам, Нав-
рўзгул ҳам, Еш лик гули ҳам, Н ар ги з ҳам
ўйинга қўш и л д и л ар .
З а ф а р ш одиёнаси баҳор қў ш и ғи га ула-
ниб кетди.
Do'stlaringiz bilan baham: |