Jo`rayeva A

mineralokortikoidlarga bo`linadi.

Glyukokortikoidlarga – kortikosteron, kortizol (gidrokortizon, 17 α - oksikortikosteron), kortizon (11-degidrokortizol, 11-degidro-17 α - oksikortikosteron), 11-degidrokortikosteron va 1 - α oksikortikosteron. Eng faol glyukokortikoidlar - kortizol va kortikosteron kiradi. Ma`lumotlarga ko`ra, ba`zi steroidlar (kortizon, 11 - degidrokortikosteron) glyukokortikoidlik faolligini faqat in vivo tajribalarda namoyon qiladi, chunki ular organizmda faol glyukokortikoidlarga (kortizol yoki kortikosteron) aylanadi.



Glyukokortikoidlar - uglevod va oqsillar almashinuvining faol retulyatorlari hisoblanib, jigarda glikogen miqdori, qonda glyukoza kontsentratsiyasini ortishini ta`minlaydi. Mushak va biriktiruvchi to`qimalarda oqsil sintezini pasaytirib, jigarda

oqsil hosil bo`lishini stimullaydi (anabolik effekt). Organizm chidamliligini oshirib, (Sel`e adaptiv effekti); yallig`lanishga qarshi va desensibillovchi ta`sir ko`rsatadi (allergiya). Shuning uchun glyukokortikoidlar terapiyada keng qo`llaniladi. Tabiiy kortikosteroidlarni biologik faolligini oshirish maqsadida ularni ko`p sonli sintetik analoglari – prednizalon, deksametazon, triamsinalon, sinalar, lakokorten sintezlanib, klinik amaliyotga kirgizildi. Yuqoridagi steroidlar kortizolning (gidrokortizonning) unumlari bo`lib, undan A halqasida qo`shimcha qo`shbog` borligi bilan farq qiladi. Bu qo`shbog` glyukokortikoid molekulasining o`ziga xos faolligini taxminan to`rt marta oshiradi. Gormon strukturasiga qo`shbog` bilan bir qatorda B halqasining 9α holatiga ftor atomini, 16α yoki 16β holatlariga metil radikallarini, yoki 16α holatiga gidroksil guruhini kiritisa, steroid molekulasini glyukokortikoidli va yallig`lanishga qarshi faollig ortadi. Masalan, deksametazonni faolligi gidrokortizonga nisbatan taxminan 15-25 marta ortiq.