Jan-Mari Leklezio. Eh, o‘g‘ri, o‘g‘ri, shu ham hayotmi?! (hikoya) Xo‘sh, hammasi nimadan boshlandi?

Odatda har doim shunday qilasanmi?
Har doim ham bir xil emas. Tunda uzoq dahalarda ishlasam, o‘zimni bexavotir sezaman. Ba’zan kunduzlari ham ishlayman, to tushgacha. Lekin kunduzi ishlashni yomon ko‘raman, ko‘pincha qosh qorayishini kutaman, tong-sahar eng qulay payt, chunki ko‘chada hech zog‘ bo‘lmaydi, hatto mirshablar ham uxlaydi. Ammo men hech qachon odam bor uyga kirmayman.
Odam bor-yo‘qligini qayerdan bilarding?
Mening o‘rnimda bo‘lsang, bilasan, bu shundoqqina ko‘rinib turadi. Ostonadagi chang, to‘kilgan barglar yoki pochta qutisidan olinmagan gazetalar ham uyning kimsasizligidan darak beradi.