Jamiyatning jadal sur’atlarda axborotlashtirilishi sababli axborot xavfsizligi muammosi nihoyatda dolzarb va doimo shunday bo‘lib qoladi

joiz shifrlash siyosati – tashkilotda ishlatiluvchi kriptografik algoritmlarga quyiladigan talablarni aniqlaydi;

joiz foydalanish siyosati – foydalanuvchilarni, tashkilot resurslarini va axborotning o‘zini himoyalash uchun qurilmalardan va kompyuter xizmatlaridan foydalanishni aniqlaydi;

virusga qarshi himoya – tashkilot tarmog‘iga bo‘ladigan kompyuter viruslari tahdidlarini samarali kamaytirishning asosiy prinsiplarini belgilaydi;

xarid imkoniyatlarini baholash siyosati – tashkilot tomonidan himoya vositalarini xarid qilish imkoniyatlarini va axborot xavfsizligi guruhi tomonidan bajariladigan xarid qilinganlarni baholashga quyiladigan minimal talablarni aniqlaydi;

zaifliklarni skanerlash auditi siyosati – axborot resurslarining yaxlitligiga ishonch hosil qilish, muvofiqlikni o‘rnatish yoki foydalanish va tizim faolligining monitoringini o‘tkazish maqsadida auditni kuzatish va xavf-xatarni baholash uchun talablarni aniqlaydi va mas’ul shaxsni tayinlaydi;

avtomatik tarzda uzatiladigan pochta siyosati – menedjer yoki direktorning ruxsatisiz hech qanday pochta tashqi manbaga avtomatik tarzda yo‘naltirilmasligi talablarini xujjatlashtiradi;

ma’lumotlar bazasidagi vakolatlarni kodlash siyosati – ma’lumotlar bazasidagi foydalanuvchilar nomini va parollarni xavfsiz saqlash va olish uchun talablarni aniqlash;

telefon liniyasi orqali foydalanish siyosati – tegishli foydalanishni va undan avtorizatsiyalangan xodimlar tomonidan foydalanishni aniqlaydi;

demilitarizatsiyalangan zona xavfsizligi siyosati – demilitarizatsiyalangan zonada yoki tashqi tarmoq segmentlarida joylashgan laboratoriyalarda ishlatiladigan barcha tarmoq va qurilmalar uchun standartlarni belgilaydi;

jiddiy axborot siyosati – konfidensiallikning mos darajalarini berish yo‘li bilan tashkilot axborotini tasniflashga va xavfsizligiga qo‘yiladigan talablarni belgilaydi;

parollarni himoyalash siyosati – parollarni hosil qilish, himoyalash va almashtirish standartlarini aniqlaydi;

masofadan foydalanish siyosati – tashkilot uchun tashqi hisoblanuvchi har qanday xostning yoki tarmoqning tashkilot tarmog‘iga ulanish standartlarini aniqlaydi;

xavf-xatarni baholash siyosati – tijorat hamkorligi bilan assotsiyatsiyalangan tashkilot axborot infratuzilmasida xavf-xatarni identifikatsiyalash, baholash va kamaytirish uchun talablarni aniqlaydi va mas’ul shaxslarni tayinlaydi;

marshrutizator xavfsizligi siyosati – tashkilot ichki tarmog‘i yoki faoliyat (mahsulotni tayyorlash) uchun ishlatiladagan marshrutizatorlar va kommutatorlar uchun xavfsizlikning minimal konfiguratsiyasi standartlarini aniqlaydi;

server xavfsizligi siyosati – tashkilot ichki tarmog‘i yoki maxsulot sifatida ishlatiladigan serverlar uchun xavfsizlikning minimal konfiguratsiyasi standartlarini aniqlaydi;

VPN xavfsizligi siyosati – tashkilot tarmog‘i bilan IPSec yoki L2TPVPN ulanishlardan masofadan foydalanish uchun talablarni aniqlaydi;

simsiz ulanishlar siyosati – tashkilot tarmog‘i bilan ulanish uchun ishlatiladigan simsiz tizim uchun standartlarni aniqlaydi.

Ta’kidlash lozimki, tashkilot qurilishining va faoliyat yuritishining o‘ziga xos xususiyatlariga bog‘liq holda tashkilotning xavfsizlik siyosati nabori shakllantiriladi.