Jahon mamlakatlari iqtisodiy

Uchinchi bosqich va yagona valyutaga o’tish tartibi. Uchinchi bosqich 1999 yil 1 yanvardan boshlab, evroni milliy valyutalarga nisbatan qat’iy almashuv kurslari o’rnatildi, Evro esa unga o’tgan davlatlarning umumiy valyutasi bo’lib qoldi. Evropa Markaziy banklari tizimi bu borada ish boshladi, EMV esa a’zo davlatlar uchun pul siyosatini olib borishda evrodan foydalana boshladi.

2002 yil 1 yanvardan Evro banknotlari va tangalarini muomalaga chiqarish va milliy valyutalarni muomaladan chiqarish jarayoni boshlandi. 2002 yil 1 iyuligacha davom ettirilgan bu bosqich evroni yagona qonuniy to’lov va muomala vositasiga aylantirdi.

To’rtinchidan, "Evro hududi"da qatnashish uchun "konvergentsiya mezonlari" EI doirasida iqtisodiy va Valyuta Ittifoqi samarali faoliyat olib borishi uchun a’zo davlatlar barqaror konvergentsiyaning yuqori darajasiga erishishlari talab etiladi. Shu maqsadda yagona valyutaga o’tishdan manfaatdor davlatlardan Maaastrixt shartnomasida va 6-Protokolda ko’zda tutilgan barcha "konvergentsiya mezonlariga" rioya qilish talab etiladi. Bu mezonlar quyidagilardir:

-baholar barqarorligining yuqori darajasiga erishish;

-hukumatning barqaror moliyaviy holati;

-kurs tebranishining o’rnatilgan me’yorlariga rioya etish;

-"yaqinlashish" dinamikasi.

G’arbiy Evropada integratsion jarayonlar samaradorligini quyidagi omillar ta’minlaydi: o’xshash ijtimoiy tarkiblar iqtisodiyotning yuksak taraqqiy etgani, barqaror qonunchilik bazasi.

Umumiy holda EI tarixi xronologiyasi quyidagicha: