OKTYABRDAGI IKKITA VOQEA
Frau Xolsapfelning qo'llari.
Yahudiylaming sqf tortib o'tishi.
Uning ajinlari tuhmat qiluvchi, ovozi esa savalovchi tayoqqa o‘x- shardi.
Aytish joizki, ular Frau Xolsapfelning kelayotganini mehmonxona derazasidan ko‘rib qolganlaridan baxtiyor edilar, chunki uning yog‘och eshikka urilgan barmoqlari anchayin qattiq va qat’iyatli bo‘lib, muhim bir ish bilan kelganini anglatib turardi.
Lizel o‘zi kutgan, lekin eshitishni istamagan so‘zlar yangradi: Roza: “Borib eshikka qara”, — deb buyurgach, u bahslashib turishning foydasiz- ligini yaxshi bilganligi uchun buyruqni bajarishga chog‘landi.
— Oying uydami? — deb so‘radi Frau Xolsapfel u eshikni ochishi bilan. Ellik besh yoshli ayol bo‘sag‘ada turib, har soniyada ko‘chaga bir qarab olardi. — Cho‘chqa onang hozir uydami deb so‘rayapman!
Lizel o‘girilib, o‘gay onasini chaqirdi.
“DUDEN LUG‘ATI”. BESHINCHI IZOH
Do'stlaringiz bilan baham: |